به گزارش سراج24؛ وزارت دفاع آمریکا به تازگی با انتشار گزارش "راهبرد مقابله با سلاح های کشتار جمعی"، به نظامی نبودن برنامه هسته ای ایران اذعان کرد و نوشت: ارزیابی می شود که ایران در حال حاضر به دنبال سلاح های هسته ای نیست.
در ادامه این گزارش با نگاهی غیرحرفه ای و با نیت سنجی دورنمای برنامه هسته ای ایران آمده است: (ایران) در کمتر از دو هفته ظرفیت تولید مواد هسته ای کافی برای یک وسیله هسته ای را در اختیار دارد.
دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا نیز اواخر تیر ماه سال جاری با انتشار یک ارزیابی اطلاعاتی به صراحت اعلام کرد که ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نبوده است.
این نهاد اطلاعاتی ضمن تاکید دوباره براینکه ایران در حال حاضر فعالیت‌های کلیدی توسعه سلاح‌های هسته‌ای را که برای تولید یک بمب هسته‌ای قابل آزمایش لازم است، انجام نمی‌دهد، افزود: اما تهران همچنان فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه‌ای خود را دنبال می‌کند.
جامعه اطلاعاتی آمریکا چنین اعترافی را اسفند سال ۱۴۰۱ و در گزارش سالانه خود تکرار کرد و با بیان هراس واشنگتن از پیشرفت‌های برنامه هسته‌ای ایران و تکرار اتهامات علیه جمهوری اسلامی ایران در راستای سناریوی ایران هراسی، در عین حال اذعان کرد "تهران در حال حاضر فعالیتی برای تولید سلاح هسته‌ای انجام نمی‌دهد."
اکنون که بیش از ۲۰ سال از کلید خوردن پروژه "پرونده هسته‌ای ایران" گذشته و با وجود گزارش های مختلف سازمان های بین المللی و حتی اذعان پیاپی وزارتخانه های مرتبط و غیرمرتبط دولت های مختلف آمریکا که غیرنظامی و صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران را تائید کرده اند، کدام یک از پایتخت های کشورهای غربی خود را در برابر زیان‌های اقتصادی و خسارات هنگفت جانی و مالی وارد شده به ایران پاسخگو می داند؟
آیا زمان آن فرا نرسیده که دولت بایدن یک بار و برای همیشه به صورت رسمی بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران صحه گذاشته و گام های جدی و عملی به سوی بازگشت به توافق هسته ای را بردارد؟ اراده دولتمردان و دانشمندان هسته ای ایران جای شکی باقی نگذاشته که در چارچوب مقررات پذیرفته شده از سوی تهران، هیچ خط قرمزی برای پیشرفت هسته ای ایران پذیرفته نیست و این آمریکا و متحدانش هستند که باید سیاسی‌کاری را کنار گذاشته و بی توجه به کارشکنی‌های تل آویو به نص صریح برجام عمل کرده و فرآیند لغو تحریم‌های ظالمانه علیه جمهوری اسلامی ایران را آغاز کنند.
آمریکا و شرکایش که سالها به واسطه شدیدترین تحریم‌های غیرقانونی به بهانه‌های دروغین، چالش های اقتصادی جدی را برای ایران به وجود آورده‌اند، همچنان در مسیر این رویکرد خصمانه خود با جمهوری اسلامی ایران گام برمی دارند و هیچ نشانی از کنار گذاشتن این سیاست فشار حداکثری تاکنون مشاهده نشده است.
اعتراف های "فنی" چند ماه اخیر که تنها نمونه ای از تائید ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران از سوی نهادهای اطلاعاتی و دفاعی آمریکاست و بار دیگر این نظریه را تقویت می کند که هدف از فشارهای "سیاسی" بر ایران که هرازگاهی به نوبت از سوی واشنگتن و تروئیکای اروپایی و آژانس اعمال می شود، امتیازگیری از ایران در مذاکرات هسته ای است.
طرح این موضوع در دیدار اخیر رییس سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی ایران و رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حاشیه شصت و هفتمین نشست سالانه کنفرانس عمومی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مغفول نماند. اسلامی ضمن انتقاد از رویکرد کشورهای غربی گفت: این کشورها با فشارهای سیاسی و توسل به تحریم‌ها سعی دارند از ظرفیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای فشار به ایران استفاده کنند.
وی از مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی خواست که با حفظ بی‌طرفی و حرفه‌ای‌گری اجازه ندهد که این کشورها از گزارش‌های آژانس به عنوان بهانه برای فشار بر ایران استفاده کنند.
اسلامی با برشمردن ظرفیت‌های گسترده فناوری و صنعت هسته‌ای در ایران که از آن برای خدمت به مردم استفاده می‌شود، تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران برای در اختیار قراردادن این ظرفیت‌ها همسو با برنامه‌های آژانس و نیز به‌منظور خدمت به بشریت در سایر نقاط جهان آماده است.
وی تصریح کرد: فشارهای ظالمانه سیاسی کشورهای غربی علیه ایران بی‌نتیجه بوده و جمهوری اسلامی ایران هرگونه فشار سیاسی را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.
ایران پس از امضای برجام در سال ۱۳۹۴ با هدف لغو تحریم های ظالمانه، به عنوان کشوری مسئولیت پذیر، تعهدات خود را بدون عیب و نقص اجرا کرد و این مساله در ۱۶ گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تائید قرار گرفت. اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۱۷ (دی ماه ۱۳۹۵) و پس از چند اقدام مقدماتی، نهایتاً با اتخاذ مواضع مغایر با مفاد برجام، با خروج یکجانبه و غیرقانونی آمریکا از آن در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۸ می ۲۰۱۸)، در دو مرحله تحریم‌های ثانویه آن علیه ایران بازگردانده شد.
اجرای نامتوازنِ این توافق از یک طرف و فشارهای ناشی از اعمال و تشدید تحریم‌های یکجانبه آمریکا از طرف دیگر، باعث شد تا یکسال پس از خروج آمریکا از برجام، نهایتاً در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ (۸ می ۲۰۱۹) شورای‌عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تصمیماتی در راستای متوقف کردن گام به گام اجرای اقدامات داوطلبانه تعهدات هسته‌ای با اعطای فرصت‌های ۶۰ روزه به دیپلماسی، اتخاذ کند.
ایران تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده می‌دادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران می‌کنند، فرصت دهد تا برای تحقق این وعده تلاش کنند. اما با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعده‌هایشان عمل نکرده‌اند، در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش داد. کاهش تعهدات ایران بر اساس مفاد توافق هسته‌ای برجام صورت گرفت.
دولت دموکرات جو بایدن پس از روی کار آمدن در ژانویه ۲۰۲۱، اقدام یکجانبه دولت سابق این کشور را برای خروج از توافق ایران و گروه ۱+۵ محکوم کرد اما همچنان سیاست های فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ را در پیش گرفته و به بهانه حقوق بشری در حمایت از ناآرامی ها در ایران و نیز قدرت پهپادی ایران و ادعای بکارگیری این پهپادها از سوی روسیه در جنگ علیه اوکراین تحریم هایی را وضع کرده است.
ایران با وجود بدعهدی طرف‌های غربی حداکثر شجاعت و بصیرت خود را با موافقت برای مشارکت در مذاکرات به منصه ظهور گذاشت؛ اما نتیجه مذاکرات به دلیل عواملی همچون تناقض در رفتار، تعلل در تصمیم‌گیری، زیاده‌خواهی و طرح درخواست‌های جدید از سوی آمریکا معطل ماند.
جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد که اگر طرف آمریکایی واقع‌بینانه عمل کند، امکان دستیابی به توافق در وین وجود دارد. توافق مد نظر ایران، سندی است که تحریم‌ها به صورت حداکثری رفع و منطقه هم از اجرای آن بهره‌مند شود.
