سوره مبارکه مطففین آیات ۲۲-۳۶ +صوت

به گزارش سراج24، سوره مُطَفِّفین هشتاد و سومین سوره قرآن کریم و آخرین سوره از سوره‌های مکی است که در جزء سی‌ام قرآن جای گرفته است. مطففین یعنی کم‌فروشان. خداوند در این سوره، کم‌فروشان را مذمت می‌کند و می‌گوید آنان گمان می‌کنند آخرتی وجود ندارد. توصیف اتفاقات قیامت و بیان اوصاف ابرار (نیکوکاران) و فاجران (گناهکاران) محتوای این سوره را تشکیل می‌دهد. در کتاب‌های تفسیری آمده است آیه سی‌ام این سوره در شأن مخالفین امیرالمؤمنین علی(ع) نازل شده است.

درباره فضیلت تلاوت این سوره، در روایات آمده است هر کس این سوره را بخواند، خدا در روز قیامت او را از نوشیدنی پاک و خالصی که دست کسی به آن نرسیده سیراب می‌کند. همچنین نقل شده است هر کس آن را در نمازهایش بخواند، از آتش دوزخ در امان خواهد. آیات پایانی سوره مطففین که درباره ابرار (نیکوکاران) سخن می‌کند، از جمله آیاتی است که بر ضریح حضرت عباس نقش بسته است.

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿۲۲﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (۲۲)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾
بر تختها [نشسته] مى ‏نگرند (۲۳)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿۲۴﴾
از چهره ‏هایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‏ یابى (۲۴)
یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده‏ اى مهر شده نوشانیده شوند (۲۵)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده‏ اى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (۲۶)
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ ﴿۲۷﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (۲۷)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمه‏ اى که مقربان [خدا] از آن نوشند (۲۸)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿۲۹﴾
[آرى در دنیا] کسانى که گناه میکردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مى‏ گرفتند (۲۹)
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾
و چون بر ایشان مى‏ گذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل میکردند (۳۰)
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ ﴿۳۱﴾
و هنگامى که نزد خانواده[هاى] خود بازمى‏ گشتند به شوخ‏ طبعى مى ‏پرداختند (۳۱)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى‏ دیدند مى گفتند اینها [جماعتى] گمراهند (۳۲)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿۳۳﴾
و حال آنکه آنان براى بازرسى [کار]شان فرستاده نشده بودند (۳۳)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند که بر کافران خنده مى‏ زنند (۳۴)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مى کنند (۳۵)
هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾
[تا ببینند] آیا کافران به پاداش آنچه میکردند رسیده‏ اند (۳۶)