پیش از آن تروریست‌ها با ایجاد پایگاه‌هایی توانسته بودند منطقه عمومی خوی، سلماس، ماکو، منطقه چالدران در ارومیه و منطقه دالام پرداغ، اشنویه و پیرانشهر تا سردشت، پایگاه‌هایی را ایجاد کرده و نام این منطقه را هم «مدیا» گذاشته بود؛ یعنی منطقه آزادشده‌ای که بستر اولیه کردستان بزرگ است.
این ترویست‌ها با حمایت‌های لجستیکی و اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل دست به عملیات علیه تمامیت ارضی کشورمان می‌زدند، عملیات‌هایی که علاوه بر ایجا ناامنی در منطقه مرزی شمال غربی منجر به شهادت ده‌ها تن از فرزندان ایران طی سال‌های گذشته بود.
هم آمریکا و هم گروهک تروریستی پژاک هر گونه همکاری با یکدیگر را تکذیب کرده‌اند. دولت باراک اوباما، از فوریه 2009 پژاک را جزو گروه‌های تروریستی قرار داده، دارایی‌های احتمالی آن را در آمریکا مسدود و تجارت شهروندانش با این سازمان را ممنوع اعلام کرده است.
مقامات آمریکایی پیوندهای این سازمان با حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) که از سال 1997 جزو سازمان‌های تروریستی قلمداد می‌کند، را دلیل جای گرفتن پژاک در لیست تروریستی اعلام کرده است. اما واقعیت این است که این اقدام پس از افشای رابطه آمریکا و اسرائیل با پژاک و سرو صدای بسیاری که در ترکیه به پا شد انجام گرفت.
سیمور هرش، روزنامه‌نگار شناخته شده آمریکایی، در مقاله‌ای که 27 نوامبر 2006 در روزنامه نیویورکر با عنوان «اقدام بعدی» منتشر کرد، پرده از روابط آمریکا و اسرائیل با پژاک برداشت. وی نوشت:
«در شش ماه گذشته، اسرائیل و آمریکا در حمایت از یک گروه کرد به نام حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) با یکدیگر همکاری کرده‌اند. یک مقام مشاور که به پنتاگون نزدیک است به من گفت که این گروه «به عنوان بخشی از تلاش برای یافتن ابزار‌های مختلف به منظور فشار به ایران» حملات پنهانی در داخل مرزهای این کشور انجام می‌دهد.»
این مشاور دولت آمریکا گفت که اسرائیل «تجهیزات و آموزش» در اختیار گروه پژاک قرار می‌دهد. به این گروه همچنین «لیستی از اهداف که باید در داخل ایران هدف قرار دهند، ارائه شده است.»
در 18 آوریل 2006، دنیس کاسینیچ (Denis Kucinich)، نماینده کنگره آمریکا، در نامه‌ای به جرج دبیلو بوش، رئیس‌جمهور آمریکا، به حمایت آمریکا از پژاک اذعان می‌کند. وی نوشت:
گزارش‌هایی وجود دارند مبنی بر اینکه آمریکا در حال ایجاد اپوزیسیون و حمایت از عملیات‌های نظامی در ایران است که توسط گروه‌های شورشی و گروه‌های اقلیت‌های قومی که برخی‌شان در داخل عراق فعالیت می‌کنند، است.
حزب زندگی آزاد در کردستان (پژاک) یکی از این گروه‌های است. پژاک در منطقه کردستان عراق، در فاصله چندین کیلومتری از مرز ایران، مستقر شده و بر اساس مقاله‌ای که در 3 آوریل 2006 در روزنامه واشنگتن‌‌تایمز منتشر شده، حملاتی را از سال 2004 تاکنون علیه این کشور انجام داده است.
نماینده کنگره آمریکا در ادامه با اشاره به مقاله جیم لوب (Jim Lobe) و نیز اعترافات فیلیپ جیرالدی (Philip Giraldi)،مأمور سابق سیا، از حمایت‌های آمریکا از گروهک منافقین نیز پرده برداشته و می‌گوید:
مجاهدین خلق، یک گروه ضد حکومتی ایرانی، که وزارت خارجه آن را از سال 1997 در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده یکی دیگر از گروه‌های ضد حکومتی است که از کمک‌های آمریکا برخودار گشته.
وی در ادامه نسبت به این گونه اقدامات دولت آمریکا معترض گشته و بیان می‌کند که «حمایت آمریکا از اقدامات شوروشی در ایران قابل تحمل نیست. شما بارها اعلام کرده‌اید که در به اصطلاح «جنگ علیه تروریسم» گروه‌های شوروشی غیرقانونی هدف قرار می‌گیرند.»
اما پیش از آن و در سال 2004 و درست یک سال پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا، روزنامه واشنگتن پست و خبرگزاری رویترز گزارش‌هایی منتشر کردند که بر طبق آن نیروهای سازمان تازه تأسیس پژاک را در حالی که سلاح‌های آمریکایی در دست داشتند، در اطراف پایگاه نظامی ایالات متحده در سلیمانیه عراق رویت کردند.
به دلیل ارتباط بین پژاک و پ‌ک‌ک، افشاگری‌های هارش منجر به جنجال بزرگی در رسانه‌های ترکیه گردید. راس ویلسون (Ross Wilson)، سفیر آمریکا در ترکیه، بالافصله با انشار بیانیه‌ای هر گونه کمکی به پژاک را تکذیب کرد. وی همچنین در پیامی محرمانه به واشنگتن در دسامبر 2007 (که بعدها توسط ویکی‌لیکس افشاء شد) از دولت آمریکا خواست پژاک را به صورت رسمی در لیست تروریستی قرار دهند، اقدامی که تا دو سال انجام نگرفت.
جمیل باییک (Cemil Bayik) یکی از فرماندهان ارشد گروه تروریستی پ‌ک‌ک در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه اذعان کرد که مقامات آمریکایی با پژاک ارتباط داشته‌اند اما حمایتی از این گروه نداشته‌اند.
اما در حالیکه مقامات آمریکایی در حال انکار ارتباط با تروریست‌های پژاک بودند و سفیر این کشور در ترکیه مصرانه خواهان گنجانده شدن نام این گروهک در لیست تروریستی بود، روزنامه واشنگتن‌پست فاش ساخت که رهبر پژاک در آمریکا به سر می‌برد.
این روزنامه در 4 آگوست 2007 نوشت: «رئیس بزرگترین گروه مخالف کرد ایران خواهان دریافت حمایت سیاسی و نظامی آمریکا برای سرنگون کردن رژیم اسلامی ایران و ایجاد یک حکومت دموکراتیک و فدرال در تهران است.»
رحمان حاجی‌احمدی، رهبر حزب زندگی آزاد کردستان که سه سال از تأسیش می‌گذرد، در اولین سفر خود به واشنگتن به روزنامه واشنگتن‌پست گفت که ایران در داخل با چالش کردها، آذری و دیگر گروه‌های محروم اقلیتی مواجه است.
حاجی‌احمدی گفت پژاک ارتباط محدودی با دولت آمریکا دارد اما وی از واشنگتن می‌خواهد که در زمینه حقوق بشر فشار بیشتری به ایران وارد کند. وی همچنین اعلام کرد که گروهش از کمک‌های نظامی و مالی آمریکا برای پیشبرد جنگ با ایران استقبال می‌کند.
«ما یقینا با تسلیحات و مهماتی که اکنون در اختیار داریم نمی‌توانیم حکومت ایران را سرنگون کنیم. هر گونه کمک مالی و نظامی که مسیر دستیابی ایران به یک دموکراسی واقعی را تسهیل کند، بالاخص از جانب آمریکا، مورد استقبال بسیار ما واقع خواهد شد.»
در حالیکه آمریکا از سال 2009 گروهک پژاک را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار داده اما رسانه‌ها در سال 2011 از دیدار مقامات نظامی آمریکایی در عراق با اعضای پژاک خبر دادند.
در ماه آگوست سال 2011 چهار مقام نظامی آمریکا در کردستان عراق با اعضای پژاک، پ‌ک‌ک و همچنین نمایندگان حزب دموکرات کردستان دیدار کرده بودند.
در این دیدار، مقامات نظامی آمریکا وعده کمک‌های تسلیحاتی و مالی به پژاک دادند. آمریکا همچنین مین‌های انفجاری کمنترل از راه دور و تجهیزات ارتباطاتی در اختیار اعضای این گروه قرار داد.
