بازگشت زندگی به «حمص»

چراغ های راهنمایی دوباره شروع به چشمک زدن کردند، کافی شاپ ها دوباره پر از جمعیت شده است و چراغ های درختان کریسمس مقابل کلیساها و هتل ها چشمک می زنند. گرچه در حمص، سومین شهر بزرگ سوریه هنوز نقاط تاریکی وجود دارد. ساختمان هایی که در اثر تیرهای شلیک شده و یا انفجار بمب آبله‫رو باقی مانده اند. حمص جایی است که بازگشت روشنایی به آنجا انسان را شگفت زده می کند.

بعد از آخرین درگیری ها، با یک آتش بس محلی در" الوائر"، آخرین و پرتحول ترین منطقه تحت درگیری، شهر شاهد خروج افراد جنگی بوده است. نزدیک به 300 نفر که بیشتر آن ها افراد گروه های القاعده و النصره بودند، با اتوبوس هایی تحت حفاظت امنیتی به سمت شمال غرب رفتند و خانواده های خود را نیز به همراه خود بردند.

در قسمت پایین خیابان،‌ بعد از دیوارهای محافظتی نظامیان سوری،‌ یک کافی شاپ باز شده است و به نشانه اتمام جنگ،‌ از ابتدا تا انتهای آن ها را با اثاثیه چیده و مجهز کرده اند. در قدیمی ترین محله شهر نیز، مردم برای بازسازی خانه هایشان بازگشته اند.

حالا آفتاب رنگ پریده زمستانی بر روی سقف های شکسته در داخل برخی از معابر که حالا چیزی جز آوار از آن ها باقی نمانده می تابد. داخل برخی از آن ها که هنوز نوارهای ورود ممنوع زده شده است، خانه ها و فروشگاه هایی در حال تعمیر شدن هستند. یک دانشجوی جوان که عضوی از جامعه مسیحیت است می گوید: " ما روزی ناچار شدیم که اینجا را ترک کنیم،‌ اما در اعماق ذهن خود می دانستیم که روزی به اینجا باز خواهیم گشت. ما اینجا متولد شده و بزرگ شدیم و خاطرات ما مربوط به اینجاست."

از سوری دیگر،‌ در الوائر،‌ هنوز هم نشانه هایی از شعارهایی که زمانی آنجا را " پایتخت انقلاب" می نامیدند وجود دارد.

با نزدیک شدن جنگ سوریه به پنجمین سال خود،‌ حمص مهمترین ترین دغدغه این چالش ها بود چرا که بخش بخش بزرگی از کشور و بافت بافت اجتماعی آن را تشکیل می داد. قبل از این درگیری ها، حمص را " دنیای کوچک سوریه" می خواندند چرا که سنی ها، شیعه ها، علوی ها و مسیحیان در کنار یکدیگر در صلح زندگی می کردند.

یک تاجر بازنشسته می گوید: "همه در حمص بسیار رنج کشیدند، به همین دلیل است که 95 درصد مردم از آتش بس در الوائر حمایت می کنند."

یک زن جوان با نام مستعار KA در صفحه اجتماعی خود می نویسد: به نظر می رسد که هنوز هم از اعماق محله الوائر صداهایی مملو از عصبانیت به گوش می رسد که فریاد می زند: " ما اینجا را ترک نخواهیم کرد و انقلاب تا آخرین قطره خون ما باقی خواهد ماند."

اما بالاخره آرامشی عمیق به شهر برگشته است. مذاکرات آتش بس بین دولت و گروه های مخالف به نتیجه رسید و اجازه وارد شدن غذا،‌آب و تجهیزات بهداشتی و دارویی به منطقه نیمه محاصره شده صادر شد. برای بسیاری از ساکنین، یافتن کالاهای اساسی به شدت مشکل بود و یا پیدا کردن آن ها در آن برهه بسیار مشکل بود و یا اینکه قیمت آن ها فرای تواناییشان برای خرید بود.

از چند روز قبل از اجرایی شدن توافق نامه، سازمان ملل متحد سعی در رساندن آب و غذا به منطقه الوائر را داشت و قبل از آن نیز دارو و دیگر کمک ها توسط آژانس های دیگری مانند جمعیت هلال احمر سوریه و کمیته بین المللی صلیب سرخ تا حدودی به ساکنین می رسید.

"یعقوب الحلو"، یک مقام ارشد سازمان ملل متحد در سوریه که این آتش بس را " توافقنامه بشردوستانه" می نامد اظهار داشت: " ما کاملاً از این موافقتنامه حمایت می کنیم، ما از آن حمایت می کنیم چرا که ما آن را به معنی یک اتفاق خوب برای شهروندان و به خصوص 60 هزار نفری که در منطقه الوائر زندگی می کنند؛‌ می دانیم."

سربازان سوری در آن سوی جاده به حالت استتار یافته حرکات دشمن را به دقت زیر نظر گرفته اند، دشمنانی که کمی آن طرف تر با سلاح هایی آویزان بر روی دوش هایشان در حال تردد هستند. با اینکه آن ها اهمیتی به این توافق نامه نمی دهند اما به هر حال ناچار هستند که متعهد بر آن باشند.

بسیاری از مبارزانی که میانه رو بودند شهر را ترک نکرده و تصمیم گرفتند که در منطقه الوائر با خانواده های خود بمانند. بعد از چند ماه آن ها باید سلاح های سنگین و غیر سنگین خود را تحویل دهند و تبدیل به بخشی از جامعه شهروندی شوند. در این توافق نامه به صورت واضح و روشنی تاکید شده است که تامین امنیت به عهده واحد اطلاعات عمومی حمص و پلیس مدنی خواهد بود.

علیرغم اینکه برخی مقامات اروپایی این کار را محاصره شدن مبارزین سابق به شمار می آورند اما الحلو اذعان می دارد که " ما این کار را محاصره کردن آنان قلمداد نمی کنیم. ما خود شاهد بودیم که بسیاری از گروه های مبارز در الوائر با مصالحه موافقت کردند. آن ها سلاح های خود را تحویل خواهند داد و صلح را به حمص بازخواند آورد. اگرچه برخی موافق این بند از توافق نبودند اما اهمیتی ندارد."

وی در ادامه گفت: این یک مذاکره بسیار مهم است و ضروری نیست که همه آن را قبول داشته باشند به خاطر اینکه این یک توافقنامه خیلی جامعی است."

نزدیک به 5 سال است که سوریه درگیر این جنگ شده است و تقریباً همه امید خود را از دست داده بود. اما با این توافق بارقه هایی از امید در مردم به وجود آمده است.