به گزارش سراج24،فارس نوشت؛ در آمریکای لاتین به نقل از «تله‌سور»، امروز آرژانتینی‌ها در اقدامی تاریخی به پای صندوق‌های رای خواهند رفت و آینده کشور خود را تعیین خواهند کرد؛ آرژانتینی‌ها تنها باید از بین دو کاندیدای ریاست جمهوری این کشور یک نفر را برای تصدی جایگاه ریاست جمهوری انتخاب کنند.
در یک طرف «دنیل سیولی» از سوی حزب حاکم «جبهه برای پیروزی» قرار گرفته که حامل پرو‌ژه‌ای ملی است و برای آزادی آرژانتین تلاش می‌کند؛ وی چهره‌ای شناخته شده از خود را در ژئوپولیتیک منطقه‌ای و بین المللی بر جای گذاشته است.
«سیولی» بارها اعلام کرده که ادامه دهنده راه و پروژه‌های «کریستینا فرناندز» رئیس جمهور کنونی آرژانتین خواهد بود که طی 10 سال گذشته بر مسائلی همچون سرمایه‌گذاری اجتماعی و برنامه جامع توسعه یکپارچه و ایجاد کشوری قوی و با پرستیژ بالا متمرکز شده است.
در مقابل «سیولی» دیگر کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری «مائوریسیو ماکری» از حزب متمایل به راستگرایی موسوم به «تغییر می‌دهیم» را داریم که به نوعی نماینده صندوق بین‌المللی پول است و از قماش نخبگان سیاسی و به نوعی مسئولین فراملی فاجعه اقتصادی دهه 90 میلادی، بحران، محرومیت اجتماعی و اعطای مصونیت سیاسی به جنایتکاران دوران دیکتاتوری آرژانتین بین سال‌های 1976 تا 1983 به شمار می‌آید.
تاثیرات منطقه‌ای
«آلبرتو لوپز» خیروندو روزنامه‌نگار و مقاله‌نویس بین‌المللی در سخنانی درباره کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین گفت که با روی کار آمدن «ماکری» نئولیبرالیسم به آرژانتین باز خواهد گشت.
وی در این رابطه اذعان داشت، همه می‌دانند که پیروزی «ماکری» در انتخابات آرژانتین تاثیری دومینو در سطح منطقه خواهد داشت و دیگر کشورها را به سمت راستگرایی سوق خواهد داد.
حملات خشونت‌آمیز و بی‌ثبات کننده با هدف بروز کودتا در ونزوئلا و برزیل در سال 2014 در قالب فعالیت‌ها و کارشکنی‌های اپوزیسیون اتفاق می‌افتند؛ «رافائل کوره‌آ» رئیس جمهور اکوادور نیز چندی پیش طی سخنانی درباره اقدامات بی‌ثبات‌کننده عده‌ای در جولای جاری در اکوادور هشدار داده بود.
در اکتبر سال 2014 کاندیدای راستگرای انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین در برنامه‌ای تلویزیونی متعهد به بهبود اوضاع کشور و سیستم بازنشستگی شده بود؛ علاوه بر این متعهد به اجرای برنامه‌های اجتماعی نیز شده بود.
چرا برنامه‌های «ماکری» تغییر کردند؟
حزب راستگرای آرژانتین از بروز تغییراتی در منطقه آمریکای لاتین آگاه است و به خوبی می‌داند که شرایط نسبت به 20 الی 30 سال گذشته که شامگاه حکومت نئولیبرال‌ها سحری در پی نداشت، فرق کرده است.
نمایندگان و نخبگانی سیاسی همچون «ماکری» در گفتمان‌های سیاسی خود از شخصیت‌هایی همچون «هوگو چاوز» رئیس جمهور فقید ونزوئلا تقلید می‌کند؛ رهبر بولیواری ونزوئلا تغییرات بسیاری را در سیستم توازن قوای نقشه ژئوپلتیک منطقه آمریکای لاتین به وجود آورد.
با توجه به اقدامات هدف‌دار آمریکا در منطقه آمریکای لاتین که از طریق سازمان کشورهای آمریکایی و دستور العمل‌های تحمیلی صندوق بین‌المللی پول صورت گرفته است و همچنین کنترل بازار که از نقطه نظر آمریکا و شرکت‌های بین‌المللی به اقتصاد آزاد مشهور است، هم‌اکنون راستگرایان از خواب غفلت بیدار شده و در حال حاضر به دنبال پیشبرد اهدافی مترقی با مایه‌هایی از چپگرایی هستند و در واقع در حالت تعادل ایدئولوژیکی قرار دارند.
«چاوز» همچون یک معمار آمریکای لاتین را دوباره از نو ساخت و با تلاش برای ظهور «اتحادیه بولیواری برای مردم آمریکا» (آلبا)، «اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی» (اوناسور)، «جامعه کشورهای حوزه آمریکای لاتین و کارائیب»(سلاک) و سازمان «پتروکاریبه» تغییرات شگرفی را در این منطقه ایجاد کرد.
علاوه بر این «بازار مشترک کشورهای آمریکای لاتین» (مرکوسور) با نگرشی متفاوت نسبت نگرش طرفداران آمریکا در منطقه و پیشنهاداتی مبنی بر ایجاد سیستم پرداخت منطقه‌ای «سورکره» و بانک کشورهای جنوبی از پیشنهاداتی هستند که هم‌اکنون راستگرایان و دیگر کشورهای این قاره به اجبار در پروژه‌های سیاسی خود از آن‌ها استفاده می‌کنند.
حزب «جبهه برای پیروزی» آرژانتین که بیشترین تعداد فرمانداران و کرسی‌های کنگره ملی این کشور را در اختیار دارد در این‌جا این سوال مطرح می‌شود که «ماکری» چگونه جهت آرژانتین را تغییر خواهد داد؟
«لوپز» در این رابطه گفت: ایجاد شوکی اقتصادی، کاهش ارزش مقرر، توافق با صندوق کرکس، ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی در کشور از گزینه‌های در دسترس «ماکری» برای ایجاد چرخشی به راستگرایی در کشور است چرا که هیچ کدام از فرمانداران و نمایندگان کنگره مورد علاقه وی نیستند.
«ماکری» بدون دور زدن کنگره، قدرت را به دست خواهد گرفت و به بهانه احیای اقتصاد کشور اقدام به کاهش ارزش پول، همکاری با صندوق بین‌المللی پول و آزادسازی بازار ارز اقدام خواهد کرد.
منافع کشورهای غربی
از نقطه نظر «ارنستو ماتوس» اقتصاددان و تحلیلگر بین‌المللی، کاندیدای محافظه‌کار آرژانتینی ادامه‌دهنده ایده‌های بورژوازی و کاپیتالیستی بود و برای ایجاد بازار تجارت آزاد تلاش خواهد کرد.
«ماکری» با اتحادیه اقتصادی ترانس پاسیفیک همکاری خواهد کرد و با پیشنهاد تجارت آزاد با اروپا با پیشبرد ایده‌های نئولیبرالیستی به سازمان «مرکوسور» خواهد پیوست.
وی همچین با پیوستن به توافقنامه تجارت بین‌المللی خدمات در صدد کاهش نقش دولت در اقتصاد کشور برخواهد آمد.
این اقتصاددان در سخنانش اعلام کرد که پیروزی «ماکری» در انتخابات آرژانتین به نفع آمریکا و انگلیس است چرا که آرژانتین برای هر دو کشور منطقه‌ای استراتژیک به شمار می‌آید؛ به خصوص در قضیه حاکمیت جزایر «مالویناس» که انگلیس از هرگونه مذاکره در این رابطه سرباز می‌زند.
مردم آرژانتین در 25 اکتبر (3 آبان) برای تعیین جانشین «کریستینا فرناندز» رئیس‌جمهور فعلی این کشور به پای صندوق‌های رأی رفتند؛ براساس نتایج به دست آمده از این انتخابات که لقب حفاظت‌شده‌ترین انتخابات تاریخ آرژانتین را نیز یدک می‌کشد، هیچ یک از کاندیداها موفق به کسب حداقل آراء مورد نیاز برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین نشد و این انتخابات به دور دوم کشیده شد.
در دور اول این انتخابات «دنیل سیولی» کاندیدای حزب حاکم «جبهه برای پیروزی» با کسب 37 درصد آراء در رده اول و «مائوریسیو ماکری» کاندیدای اپوزیسیون با کسب 35 درصد آراء در رده دوم ایستاد.
