تولید کم و توزیع ناقص؛ مشکل نوشت افزار ایرانی است

به گزارش «سراج24»، محمد صادق منصور از اعضای مجمع مراکز تولید و توزیع نوشت افزار اسلامی و ایرانی و مدیر اسبق مجموعه «ایام» است. این مجموعه از سال 90 قصد تولید نوشت افزار ایرانی و اسلامی کرد که مهمترینش دفتر تحریر بود. سال 91 موفق شد تعدادی دفتر مشق تولید کند. حدود نه طرح با موضوعات انرژی هسته ای و توانمندی علمی ایران و شهدای هسته ای تولید شد. بعد از اینکه با استقبال خوب مردم مواجه شد. سال 92 توان بیشتری برای کار گذاشتند و تعداد طرح هایشان را تا 36 مورد بالا بردند. حالا این مجموعه با چندین موسسه دیگر دور هم جمع شدند و مجمعی به نام مراکز تولید و توزیع نوشت افزار اسلامی و ایرانی برای تولید کننده هایی که در این زمینه کار می کنند، تشکیل دادند با منصوری درباره محصولات موسسه ایام سخن گفته ایم.

مجموعه ایام براساس چه دغدغه ای تشکیل شد؟ آیا از روز اول و به صورت دقیق و مشخص می دانست که در فضای لوازم التحریر باید فعالیت کند یا اینکه کم کم به این تولیدات کشیده شده؟

ایام از ابتدا مجموعه سایت مختص مناسبت های مختلف بود، مناسبت های انقلابی و اسلامی و مذهبی، محصولی تولید می کرد و به مناسبت های مختلف برای استفاده مجموعه های فرهنگی در سایت می گذاشت. کم کم در کنارش تولید یک سری از محصولات در فضای واقعی و خارج از فضای مجازی شروع شد، از جمله لوازم التحریر. یعنی ابتدا ما خودمان فکر تولید لوازم التحریر است و مهمتر از همه گروه های لوازم التحریر است و مهمتر از همه گروه های لوازم التحریر، دفتر مشق به خاطر اینکه یک دانش آموز که مدرسه می رود. چه در مدرسه و چه در منزل، هر روز چندین ساعت با لوازم التحریرش سر و کار دارد و می نویسد و از آن استفاده می کند پس قطعا تاثیر زیادی بر روحیه و فکر بچه دارد. این بررسی که در بازار داشتیم، دیدیم اکثر تولیدات هم طرح هایش عموما طرح های غربی است و طرح های مناسبتی نیست. شاید کمتر از چهل درصد از تولیدات هم طرح های خنثی بودند طرح هایی که حامل پیام فرهنگی برای بچه ها نبود بنابراین سال اول با توجه به عدم تجربه ای که در بازار لوازم التحریر داشتیم تعداد کمی به طور آزمایشی تولید کردیم. حدود هشتاد هراز دفتر تولید کردیم که با استقبال خوب مردم مواجه شد سال اول ما فقط در فروشگاه های جبهه فرهنگی انقلاب در سراسر کشور کارها را توزیع کردیم، یعنی خیلی کارهای ما در بازار عمومی نرفت و از طریق فروشگاه ها به دست مردم رسید. سال دوم با توجه به تجربه ای که در سال 91 داشتیم، تصمیم گرفتیم با قدرت بیشتر وارد شویم 36 طرح داشتیم که هشت طرح دانشجویی عمدتا مختص شهدای ما بودند و بقیه طرح ها موضوعاتی مثل توانمندی های علمی. شهدا را با طرح های کودکانه و موضوعات ملی کار کردیم که می توانست سوژه خوبی برای ما باشد. این طرح ها هم نسبتا با استقبال خوبی مواجه شد. بعد از آن شرکت های دیگری هم وارد کار شدند و آنها هر کدام اولویت هایی برای خودشان داشتند و شروع به کار کردند.

سیاست شما در طراحی جلد این بود که تنها کاراکتر طراحی و تولید کنید یا اینکه شخصیت هایی که موجود بود مثل شهدا را در لوازم التحریر مطرح کردید؟ چه قدر از امکانات چاپ و توزیع برخوردار بودید؟

ما کاراکتری تولید نکردیم، مجموعه ما بیشتر از سوژه هایی که وجود داشت استفاده کرد و تولید کاراکتر نداشتیم درباره امکانات تولید و توزیع هم ما تفاوتی با حرفه های قدیمی بازار داشتیم و آن هم این بود که ما چاپخانه و صحافی نداشتیم. طرحها را تولید می کردیم و با سفارشی که به چاپخانه ها و صحافی ها داشتیم هماهنگ می کردیم و برای بسته بندی و توزیع می رفت. با توجه به تجربه یکی دو ساله، فکر می کنم عملکرد خوبی داشتیم و به هر حال ما تجربه چند ده ساله خیلی از دوستان در بازار را نداشتیم.

برای اینکه یک مجموعه مثل «ایام» یا مجمع ملی نوشت افزار بتواند در بازار لوازم التحریر موفق باشد نیاز به چه عواملی دارد؟ چقدر حمایت های دولتی و قوانین می تواند تاثیرگذار باشد؟

بازار طی چند ده سال گذشته روندی طی کرده و اگر بخواهد این روند طبیعی طی شود و بازار تغییر کند به همین نسبت چند ده سال ممکن است طول بکشد، انتظارمان این است که بازار سریع تر تغییر کند و به سمت محصولات ایرانی و اسلامی برود. این کار احتیاج به حمایت های مادی و معنوی دارد. حمایت های مادی این است که بخش های دولتی برای تامین نقدینگی این مراکز که اکثرا با نقدینگی پایین شروع به کار کردند کمک کند کمک هایی که می تواند بکنند مثل اینکه وزارت صنایع برای واردات کاغذ یا برای چاپ دفاتر کمک کند. مجمع ملی نوشت افزار انتظاراتش را به دوستان و وزارتخانه های مختلف و سازمان های مختلف ارائه کرده که حمایت کنند حالا باید دید طی چند هفته آینده چقدر محقق می شود هر چه قدر آنها بتوانند بیشتر حمایت معنوی هم این می شود که برای توزیع این دفاتر امتیاز بدهند.

به نظر شما علت جذب و موفقیت فروش لوازم التحریر غربی و غیراسلامی در بازار ایران چیست؟

بخشی از آن برمی گردد به صدا و سیما. پخش سریال ها و کارتون های خارجی برای بچه ها و ذائقه سازی کرده است. سریال ها و کارتون هایی که در ویدئوکلوپ ها وجود دارد هم همین تاثیر را دارد. مهمترین ذائقه سازی توسط سریال ها و کارتون هایی که برای بچه ها از تلویزیون پخش می شود صورت می گیرد. ذهن بچه ها خود به خود به سمت شخصیت ها و کاراکترها می رود. بخشی از این مسئله هم سودآوری اقتصادی است. یک سری از این محصولات البته جدا از دفتر که در ایران تولید می شود مثل پاک کن و مداد و لوازم سرگرمی دیگری که زیرمجموعه لوازم التحریر می شود، وارداتی هستند و عمدتا به خاطر سود زیادش، عده ای از بازاری ها اقدام به فروش می کنند خیلی هم برایشان مهم نیست که محتوای این محصولات چه باشد.

آیا تا حالا مشخص شده که چقدر مردم جامعه امروز ایران از لوازم التحریر ایرانی و اسلامی به جای غربی استفاده خواهند کرد؟ آیا ما باید آزمون و خطا جلو برویم یا اینکه اگر خوراک مناسب به اینها بدهیم، به جای لوازم التحریر غربی، از لوازم ایرانی و اسلامی بیشتر استفاده خواهند کرد؟

اگر ما توزیع مان به اندازه توزیع سنتی بازار قوی بود از روی فروشمان می شد حدس زد و پیش بینی یا محاسبه کرده که چند درصد از بازار دارد از لوازم التحریری که ما تولید کردیم، استفاده می کند اما هم تولیدمان نسبت به کل مصرف لوازم التحریر کم بوده و هم توزیع مان کم و ناقص بوده و هم توزیع مان کم و ناقص بوده است. الان نمی توانیم پیش بینی کنیم الان نمی توانیم پیش بینی کنیم اما هر جایی که عرضه ما درست بوده، مردم استقبال کردند. استقبال کنندگان دو دسته هستند، یک عده از مذهبیون و به قولی حزب اللهی ها که ممکن است از طرح های ایرانی و اسلامی استفاده کنند؛ این جای خودش اما در کنار این یک عده از مردم هستند که ممکن است خیلی هم مذهبی و دو آتیشه نباشند اما یک پدر و مادر دغدغه مندی است که به فکر بچه اش هست. آنها هم ممکن است بیایند و از طرح های ایرانی و اسلامی استفاده کنند خیلی از مشتری های ما از این دسته هستند الزاما باید خیلی

بخشی از این مسئله هم سودآوری اقتصادی است یک سری از این محصولات البته جدا از دفتر که در ایران تولید می شود مثل پاک کن و مداد و لوازم سرگرمی دیگری که زیرمجموعه لوازم التحریر می شود وارداتی هستند و عمدتا به خاطر سود زیادش، عده ای از بازاری ها اقدام به فروش می کنند خیلی هم برایشان مهم نیست که محتوای این محصولات چه باشد.

مذهبی باشند فکر می کنم اگر عرضه و توزیع ما درست باشد، آن وقت می شود بگوییم که اکثر پد و مادرها که به فکر تربیت بچه هایشان هستند، به سمت مصرف و تهیه نوشت افزار ایرانی اسلامی می آیند به شرطی که ما مقدار تولیدمان به اندازه خواسته آنها باشد و روش توزیع مان را درست کنیم.

مجمع ملی نوشت افزار در این مسیر چه کاری می تواند بکند؟ چه فوایدی دارد؟ آیا صرفا جمع شدن قشر مذهبی خاص است یا اینکه می تواند خیلی فراگیرتر باشد و اثرات مستقیمی در جامعه عمومی و بین عوام الناس بگذارد؟

می تواند خیلی فراگیرتر باشد. هم فرهنگ سازی برای مصرف کننده و هم حمایت از تولید کننده ها و توزیع کننده ها داشته باشد. عموما هم نیازی ندارد که حتما یک عده حزب اللهی باشند. شرایطی که مجمع برای مدیریت هایش دارد چند شرط مهم است یکی اینکه محصول ضد ایرانی و اسلامی تولید و توزیع نکند. ممکن است طرح های خنثی هم تولید و توزیع کند، مشکل نداریم اما طرح های غربی تولید و توزیع نکند. عمده شرط این است و شرایط دیگر خیلی سخت گیرانه نیست. البته در کنارش فرهنگ سازی برای مصرف کننده ها هم باید باشد.