متن کامل این بیانیه بدین شرح است:
«وَلَن تَرضی عَنکَ الْیَهودُ وَ لا النَّصاری حَتَّی تَتَّبعَ مِلَّتَهُم؛ یهود و نصاری هرگز از تو راضی نخواهند شد مگر این که از کیش آنان پیروی کنی(بقره:120)».
«بنده این توسعه غربی را به هیچ وجه قبول ندارم؛ پایه‌هایش غلط است، مبانی‌اش غلط است، بسیاری از فروعاتش غلط است» (مقام معظم رهبری مدظله‌العالی)
انقلاب اسلامی با آرمان‌هایی چون تعالی گرایی دینی و استقلال فرهنگی شکل گرفته است. بخش مهمی از این آرمان‌ها در چند سند بالادستی (مانند سند چشم‌انداز 20 ساله، سند تحول آموزش و پرورش، و سند جامع علمی کشور) لحاظ شده‌اند و با تصویب آنها، همه دولت‌ها مؤظف به تحقق و انجام آنها هستند.
این اسناد با پشتوانه‌های عمیق فکری و اعتقادی تدوین یافته و اجرای مفاد آنها چاره‌ساز بسیاری از مشکلات کشور در زمینه آموزش خواهد بود. اما گزارش‌ها از انفعال برخی مسئولان در برابر جهانی‌سازی فرهنگ غرب حکایت دارد.
در روز شنبه 1395.9.20 از «سند ملی‌آموزش 2030» رونمایی شد. این مراسم با حضور محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی وزیر آموزش و پرورش، شهیندخت مولاوردی معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده و جمعی از مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار شد.
سند مذکور الگوی بومی شده و بازتاب همان «آرمان چهارم از مجموعه آرمان‌های اهداف توسعه پایدار» می‌باشد که تحت عنوان «سند جهانی آموزش 2030» به تصویب یونسکو رسیده و توسط برخی از مسئولان عالی آموزش کشور امضا شده است و متأسفانه به دنبال جهت‌دهی جهانی نظام آموزشی کشورها در تمامی سطوح می‌باشد.
سند آموزش 2030 برنامه‌ای است که در یونسکو برای جهان تدوین یافته و در سطح منطقه‌ای مورد تقسیم کار قرار گرفته و در سطح ملی بومی‌سازی و اجرا می‌شود. چنان‌که، در همه این سطوح مورد بازرسی و ارزیابی منظم قرار می‌گیرد.
برخی اهداف انحرافی این سند:
1. «تخریب فرهنگ اسلامی در پرتو معیارهای بین‌المللی غربی»، 2. «تساوی جنسیتی و حذف موانع جنسیتی»، 3- آموزشهای جامع جنسی، 4. «آموزش حقوق بشر غربی»، 4. «تسهیل پایش پدیده حذف اجتماعی در آموزش»، 5. تضعیف فرهنگی بومی و اسلامی با عنوان «تقویت همکاری و تفاهم بین‌المللی فرهنگی»، 6. «آموزش شهروندی جهانی براساس هنجارهای غربی»، 7. حذف فرهنگ ایثار و شهادت به بهانه «دور نگه داشتن مدارس از خشونت.»
روح حاکم بر همه اهداف این سند، جهانی‌سازی فرهنگ غرب و توسعه سلطه فرهنگی آنان بر کشورهاست.
این اهداف نه تنها با فرهنگ و ارزش‌های اسلامی، بلکه حتی با فرهنگ شرقی نیز سازگاری ندارند. سند جهانی آموزش 2030 تعهدات و الزاماتی را برای کشورهایی که آن را بپذیرند به دنبال خواهد داشت که عدم پایبندی به آنها ده‌ها پیامد ناگوار را برایشان در جوامع بین‌المللی رقم خواهد زد و در صورت اجرا، دارای مصائبی خواهد بود که در ذیل به برخی از آنها اشاره می‌شود:
1.دور شدن، تخریب و تضعیف ارزش‌های اسلامی
2. حذف برخی آموزه‌ها و قوانین اسلامی در کتاب‌های درسی به سبب پذیرش برابری جنسیتی.
3. آموزش اعلامیه جهانی حقوق بشر در همه سطوح آموزشی بدون توجه به مغایرت آن با قوانین و ارزش‌های اسلامی.
4. گذر از بسیاری ارزش‌های اخلاقی و اسلامی در سطح خانواده، مدرسه و جامعه و در نهایت حاکمیت فرهنگ لیبرالی غرب در برابر پذیرش «آموزش و شهروندی».
5. کنار گذاشتن آموزه‌های جهاد و شهادت و آموزشهای نظامی و حذف بسیج دانش‌آموزی و دانشجویی، به بهانه «نفی خشونت و دور نگه داشتن مدارس از خشونت».
6. تسلیم شدن در برابر گروه‌های غیرقانونی و پیروان فرق ضالّه و انحرافی مانند بهائیت و تسلیم در برابر خواسته‌های آنان با قبول «تسهیل پایش پدیده حذف اجتماعی در آموزش».
7.ترویج نوعی تساهل و تسامح در برابر ارزش‌های منفی و ضد دینی با عنوان «آموزش بین فرهنگی».
8. پذیرش نوعی نظارت و در مواردی حتی دخالت فرهنگی از جانب غرب به سبب قبول نظارت جهانی.
9. انفعال در برابر توهین به مقدسات اسلامی به دلیل پذیرش مرجعیت حقوق بین‌الملل به ظاهر بشردوستانه، با امکان پرورش ده‌ها سلمان رشدی و شارلی ابدو و....
محورها فعالیت‌ها:
سه محور اصلی برای اجرا و تحقق اهداف سند پیش‌بینی شده است:
الف. تغییر کتاب‌های درسی
ب. آموزش معلمان
ج. نظارت بر فعالیت‌های واحدهای آموزشی.
پرسش‌های اساسی:
1. آیا هر یک از وزیران و یا حتی هیأت دولت حق دارند اسناد و تعهداتی از این دست را بدون تصویب مجلس امضا کنند؟ آیا این عمل مخالف صریح اصل 77 و 125 قانون اساسی نیست!؟
2. چرا این سند قبل از تصویب در مراجع ذی‌صلاح هم‌چون شورای عالی انقلاب فرهنگی، توسط دولتمردان رونمایی شد!؟
3. آیا سند آموزشی یک کشور اسلامی باید براساس معیارهای تربیتی اسلامی تدوین و تصویب شود و یا بر اساس معیارهای لیبرالیستی؟
4. آیا طرح جامع علمی کشور و سند تحول آموزش و پرورش و هدایت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رهبر معظم انقلاب بر جریان آموزشی دیگری تأکید نمی‌کند؟
5. آیا بومی‌سازی مصوبات جهانی یونسکو و دیگر نهادهای بین‌المللی موجب سلطه فرهنگی بیگانه بر کشور نخواهد شد؟
6. آیا قدم گذاشتن در مسیری که سلطه بیگانه را بر کشور به دنبال دارد، مخالف قاعده فقهی «نفی سبیل» و خلاف اصل 153 قانون اساسی نیست؟
7. پنهان‌کاری در فرایند پذیرش چنین تعهداتی، چه جایگاه حقوقی دارد؟
انتظارات:
همه دغدغه‌مندان نظام و از جمله اساتید انقلابی و بسیجی حوزه‌های علمیه از سازمان‌های نظارتی می‌خواهند که از وظایف خطیر خود نسبت به قانون‌شکنی‌ها غفلت نکرده و با رصد دقیق رخدادهای کشور، کوتاهی‌های مسئولان امر را در هر رده و مقامی پیگیری کنند.
0نظر