به گزارش سراج24، پایگاه خبری امید هسته‌ای با این مقدمه در ادامه می‌نویسد: حضور علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا در نشست ژنو نشان از وجود اراده جدی برای دستیابی به توافق نزد طرفین دارد.
با وجود بی اعتمادی های موجود میان ایران و گروه 1+5 و به ویژه میان ایران و آمریکا، در سال های اخیر نشانه هایی از وجود اراده برای دستیابی به نتیجه در مذاکرات دیده شده است؛ در مقطع کنونی مذاکره صالحی و مونیز که نخستین مذاکره مستیم بین ایران و آمریکا جدای از مذاکرات وزرای امور خارجه است شاهدی بر این مدعاست که جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به توافق نهایی هسته ای همکاری های لازم برای پیشبرد مذاکرات منطقی و منتج به نتیجه را به جد در دستور کار قرار داده است.
حضور دو مقام عالی رتبه جدید ایران و آمریکا در ژنو همچنین این پیام را دارد که در مقطع فعلی مذاکرات به مرحله بسیار مهم برای تصمیم گیری های فنی رسیده و از این رو لازم شده است که عالی ترن مقام های فنی ایران و آمریکا در موضوع هسته ای به مذاکرات ژنو بپیوندند.
احتمالا این دو مقام عالی رتبه فهرستی از مباحث فنی را پیش رو دارند. تاسیسات هسته ای فردو، سایت آب سنگین اراک، میزان غنی سازی و تعداد ماشین های سانتریفیوژ و ... از جمله مهمترین موارد و محورهای این فهرست است.
فیزیکدان 69 ساله آمریکایی و فیزیکدان 65 ساله ایرانی که یکی فارغ التحصیل آکسفورد و دیگری تحصیل کرده MIT آمریکاست، در ژنو روبروی یکدیگر نشستند تا مهترین چالش های فنی مذاکرات هسته ای را بررسی و حل و فصل نمایند. این امر نشان دهنده آن است که طرفین اراده ای جدی برای دستیابی به توافق جامع دارند و به همین دلیل ژنرال های فنی خود را به ژنو فرستادند.
اگرچه پیش از این نیز کارشناسان سازمان انرژی اتمی ایران همچون سربازان گمنام در تیم مذاکراتی حضور موثر داشته و بار فنی مذاکرات را به دوش کشیده اند اما حضور علی اکبر صالحی به عنوان عالی ترین مقام هسته ای ایران در مذاکرات نشان می دهد که ابعاد فنی مذاکرات به مرحله اتخاذ تصمیم های مهم رسیده است، تصمیماتی که چنانچه عالی ترین مقامات کشور همواره تصریح کرده اند موجب تداوم فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان با توجه به نیاز های عملی،باشد و درعین حال بهانه جوی ها و ادعاهای گریز هسته ای فرضی ایران را بی اثر سازد.
ورود علی اکبر صالحی به عنوان یک شخصیت فراجناحی در سیاست داخلی ایران به مذاکرات تاکیدی بر اجماع ملی برای دستیابی به توافقی است که در ادبیات این روزهای ایران، (توافق خوب) نامیده می شود، ضمن آنکه این حضور علاوه بر ابعاد فنی ابتکاری تازه از سوی جمهوری اسلامی ایران است که در سپهر سیاست نیز معانی خاص خود را جلوه گر می نماید، به عنوان مثال درحالی که نتانیاهو رئیس رژیم صهیونیستی این روزها سعی داشت حضورش در کنگره آمریکا را با فضاسازی رسانه ای به رویدادی مهم تبدیل کند که بر مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 نیز اثر بگذارد، با این ابتکار تازه توسط جمهوری اسلامی ایران آن بازی رنگ باخته صهیونیستی نیز کمرنگ تر شده است.
