سهم ایران از اتحاد یونسکو با المپیک

به گزارش سراج24، بیانیه منتشر شده از سوی کمیته بین المللی المپیک به تاریخ 29 ژانویه 2015 حاکی از اتحاد معنی دار و بسیار با ارزش المپیک و یونسکو به سود مدارس و زنگ ورزش مدارس بود و باید کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران نیز از آن آگاه شده باشد.

در این بیانیه آمده است:« برای بهبود وضعیت ورزش در مدارس کشورهای مختلف جهان باید دو سازمان بزرگ المپیک و یونسکو با هم متحد شوند، این یک فاجعه بزرگ و جبران ناپذیر خواهد بود اگر ورزش در مدارس فراموش شود و یا کوچکترین بی توجهی نسبت به آن صورت بگیرد.»

کمیته بین المللی المپیک (IOC)، در همکاری با یونسکو و چندین سازمان بین المللی دیگر، در دستورالعمل جدید خود متعهد شده اند تا برای ارتقای سطح ورزش مدارس تلاش کنند و به هر کشوری که در این راستا تلاش بیشتری داشته باشد بودجه داده و کمک رسانی داشته باشند و البته هر کشوری که در این زمینه کوتاهی کند مورد بی توجهی و جریمه المپیک جهانی قرار بگیرد.

این برنامه جهانی شامل ورزش در برنامه های درسی مدارس در سراسر جهان و ترویج صلح و دوستی و حس بشر دوستی است و اصول المپیک در چنین برنامه جهانی در مدارس همه کشورهای جهان مورد توجه قرار خواهد گرفت. این بیانیه پس از جلسه مهم نمایندگان 5 قاره در شهر لوزان سوئیس صادر و لازم الاجرا توصیف شد.

سهم ایران از اتحاد یونسکو با المپیک
مبارزه با چاقی مفرط کودکان، کنترل و آزامیش پیشرفته و کاملا رایگان دیابت، انجام اصولی و کاملا علمی نرمش و ورزش در زمان صبحگاه، در صورت امکان بعدازظهرها و در زنگ مخصوص ورزش، ترویج ذهن پاک و سالم و استحدام اجباری روان شناس کودک در مدارس برای صحبت کردن و وقت گذاشتن در جهت آرامش دادن به کودکان و نوجوانان، اصول مهم تغذیه سالم و پرهیز از مصرف فست فود و چندین و چند موضوع بسیار مهم دیگر در این جلسه مهم مطرح و تصویب شد.

تا پایان ماه میلادی مارس مقرر شد این موضوعات در مدارس همه کشورهای جهان بررسی و مطرح شوند و کمیته المپیک هر کشور نسبت به برقراری چنین شرایطی در مدارس کشور خود به کمیته بین المللی المپیک گزارش بدهد.

همچنین مقرر شد از طریق یونسکو چندین مرکز مشاوره تغذیه و ورزش به صورت آنلاین و تصویری با مدارس نمونه کشورهای سراسر جهان در ارتباط باشند و به صورت زنده و مستقیم مراحل تربین بدنی کودکان را زیر نظر داشته باشند.

از طرفی مقرر شد تعداد داوطلبان در این پروژه در هر کشور به عنوان معیار پیشرفته بودن آن کشور مطرح شود و هر کشوری که تعداد داوطلبان جوانش در این پروژه بیشتر باشد در فهرست کشورهای پیشرفته در زمینه فرهنگ و اجتماع ثبت شود.

این بیانیه منتشر شد و به هر حال در اختیار اصحاب رسانه قرار گرفت، اما همین بیانیه بهانه‌ای بود برای آنکه به عنوان یک شهروند و البته یک شهروند خبرنگار از خود و سپس از جامعه خود این سوال را بپرسم که سهم ایران در این پروژه بزرگ چیست؟ آیا مدارس شهرهای مختلف ایران عزیز در حد استاندارها و یا حداقل‌های استاندارد در این پروژه قرار دارند؟ زنگ ورزش، این روزها در مدارس ایران چه معنایی دارد؟ معلمان ورزش چه مراحلی را طی می کنند تا چنین شغلی داشته باشند و مشکلات آنها چیست؟ آیا والدین تا آن حد که شایسته است، نگران وضعیت تغذیه کودکان خود هستند؟ آیا شهروندان از حقوق شهروندی خود در قبال خدماتی که وزارت آموزش و پرورش باید به کودکانشان ارایه دهد، آگاهند و یا در قبال این خدمات حداقلی سپاسگذار هم خواهند بود؟!

منبع:مشرق