به گزارش سراج24، یکی از مهمترین نگرانی های جامعه جهانی، بحث سوء استفاده از کودکان می باشد. تقریباً هیچ شهر یا کشوری نیست که کودک خیابانی نداشته باشد این مشکل، هم معضل کشورهای پیشرفته است و هم کشورهای در حال رشد. اما امروزه در کشورهای فقیر آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا شیوع بیشتری دارد.بنابراین «کودکان خیابانی»یک معضل اساسی برای همه ی کشورهاست که دارای ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می باشد.
متاسفانه امروز بسیاری از رفتارهای ناشایست و شنیع علیه کودکان مانند قاچاق ، استثمار جنسی- تجاری، کار اجباری و بعضاً خطرناک، کار داخل منزل، و انواع سوءاستفاده از کودکان در جنگ های مسلحانه منسوخ نشده بطوری که امروزه ۸۵ میلیون کودک در جهان کارهای طاقت فرسا انجام می دهند.
کودکان خیابانی به افراد زیر ۱۸ سال ( اعم از دختر و پسر) اطلاق می‌گردد که در شهرهای بزرگ برای ادامه بقاء خود مجبور به کار یا زندگی در خیابان هستند.
«کودک خیابانی» اصطلاحی است که اغلب هم برای توصیف «کودکان کار» و هم کودکان بی خانمانی که در خیابان زندگی می‌کنند و می‌خوابند و اغلب هیچ تماسی با خانواده‌شان ندارند اطلاق می شود.
به گفته ی دکتر محمدتقی حسینی، قائم مقام وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی در امور بین الملل با اشاره به شکل گیری کمپین بین‌المللی کودکان کار و خیابان اظهار کرد: در سال ۲۰۰۰ بیش از ۲۶۵ میلیون کودک کار در جهان وجود داشت که این آمار در سال ۲۰۱۰ به ۱۶۰ میلیون نفر کاهش یافت.
در ایران نیز طبق آمارهای رسمی تنها۳۵ درصد از کودکان کار، اصالت ایرانی دارند و ۶۵% این کودکان اتباع خارجی هستند که اکثراً افغانی و پاکستانی می باشند. همچنین از تعداد کل این کودکان در ایران، تعداد ۱۰ تا ۱۵ درصد توسط باندهای مختلف برای کارهای خیابانی سازماندهی شده اند.
با این حال در سال گذشته سازمان بهزیستی ۵ هزارنفر از این کودکان را سازماندهی کرد و و آنطور که از گزارش ها برمی آید مسئولان مختلف ایرانی برای این مهم فعالیت هایی را پیش بینی کرده اند .
آنچه که در این بین فراموش شده و کمتر مورد توجه قرار می گیرد این است که معضل «کودک کار» بخاطر مسائل فرهنگی و اقتصادی و غیره موضوعی طبیعی در همه ی کشور هاست؛ اما این امر که از این سرمایه های نهفته ی ملی عده ای فرصت طلب بخاطر منافع سیاسی و قدرت طلبی سوءاستفاده می کنند و آن را دست آویزی برای ناتوان شمردن حکومت جمهوری اسلامی ایران و سیاه نمایی داخل این کشور قرار می دهند نیز در نوع خود جالب توجه است.
فرصت طلبانی که بدون تردید هیچ دغدغه ای برای رفع این مشکل عمومی ندارند (که اگر اینگونه بود به جای هزینه های گزافی که برای نیل به مقاصدجنگ طلبانه و خرید تسلیحات و فعال سازی رسانه های مختلف تخصیص می دهند، اندکی از آن را صرف مشکلات کودکان می نمودند.)و حتی از کودکان برای بهره جستن در منافع سیاسی نیز به اشکال مختلف استفاده می کنند.
آمارها حاکی از آن است که دقیقه ای ۲ میلیون دلار هزینه ی جنگ در جهان است و اگر تنها ۱۸ روز جنگ در جهان متوقف شود و هیچ هزینه ای برای آن مصرف نشود، هیچ کودک گرسنه ای در جهان نمی ماند.
باید ببینیم که چه کسانی با شعله ور کردن آتش نفاق، عامل جنگ افروزی در کشورهای مختلف و درنتیجه بی پناهی و آوارگی این کودکان در جهان می شوند.
با اندکی تامل درمیابیم که عاملان اصلی نگون بختی این کودکان بی شک همین گروه و فرقه هایی هستند که برای بالا رفتن از پله های قدرت از شانه های مردم بی دفاع و مظلوم جهان بالا می روند.
منبع:افکارنیوز
