به گزارش « سراج24»، سفر خانم کاترین اشتون، هماهنگ کننده سیاست خارجی کشورهای عضو اتحادیه اروپا، شاخص مهمی در ارزیابی میزان موفقیت سیاست خارجی دولت یازدهم است. توجه و کنجکاوی کارشناسان مسایل منطقه ای و بین المللی را به خود جلب می کند و قطعا بازتاب جهانی گسترده ای خواهد داشت. در برنامه مذاکرات خانم اشتون با مقامات ایرانی همان طور که عرف دیپلمات های اروپایی است، مسایل حقوق بشر ایران نیز گنجانده شده است. به عنوان فعال حقوق بشر، طرح مسایل حقوق بشری با رعایت حق حاکمیت ملی و اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها را سازنده تلقی کرده و فرصتی برای تقویت پایه های صلح جهانی می دانم.
مقامات غربی با وجود شور و هیجان زیادی که در طرح مسایل حقوق بشری در خود نشان می دهند، آنجا که پای عمل پیش می آید، اصول حقوق بشر را یکجا پای منافع سیاسی و اقتصادی خود قربانی می کنند. وقتی موضوع قراردادهای نفتی و فروش اسلحه و صدور کالا و خدمات به کشورهایی همچون عربستان مطرح می شود در آنجا گفتمان حقوق بشر به عنوان گفتمان مزاحم و غیرسازنده تلقی شده و به راحتی و سادگی کنار گذاشته می شود. تحریم های اعمالی علیه رژیم صدام حسین هزاران کودک بی گناه را به علت سوءتغذیه و بهداشت به کام مرگ فرستاد و بیماران و سالمندان زیادی به خاطر عدم دسترسی به دارو و درمان جان باختند یا به صورت اسفباری زندگی پر از محنت و بدون طراوتی را تحمل کردند. تحریم های اعمالی علیه ایران هرچند بعضا با پسوند هوشمندانه ای صورت گرفت ولی در عمل با نقض آشکار و فاحش حقوق بشر همراه شد. از جمله انسان های زیادی در سوانح هوایی و جاده ای جان خود را از دست دادند که یکی از دلایل عمده آن عدم رعایت استانداردهای ایمنی در ناوگان حمل ونقل هوایی و جاده ای بود که مسوولیت آن مستقیما متوجه دولت هایی است که با تحریم صنعت حمل ونقل ایران از نوسازی ناوگان حمل ونقل و ایمن نگهداری ناوگان موجود جلوگیری کردند. ای کاش خانم اشتون فرصت این را پیدا می کرد در برنامه بازدیدهای خود از ده ها فروند هواپیمای مسافربری ایران که به علت نداشتن قطعات یدکی زمینگیر شده اند، عکس یادگاری تهیه کند و برای نشان دادن احترام واقعی خود به حقوق بشر برای انسان هایی که خطر مسافرت با ناوگان هوایی فرسوده را به جان خریده و هرگز به مقصد نرسیده اند، قطره اشکی نثار کند. خانم اشتون می تواند در مراکز درمانی و دارویی لحظه ای به انسان هایی بیندیشد که به علت عدم دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی، هر لحظه با مرگ دست وپنجه نرم می کنند.
آیا ممکن است که خانم اشتون حین سفر به اصفهان فرصتی برای فکرکردن به دغدغه های واقعی حقوق بشر اختصاص داده و درحالی که با هواپیمای کاملا سرحال و ایمن مسافرت می کند از خود سوال کند که آیا از نظر موازین حقوق بشر مسافرت با هواپیمایی ایمن و سالم حق هر انسانی نیست و آیا بین انسان ها از این جهت تبعیضی وجود دارد یا خیر؟ امیدوار خانم اشتون در رویکرد خود به گفتمان حقوق بشری، به یکپارچگی و غیرقابل تجزیه بودن حقوق بشر بهای لازم را داده و احترام به حقوق بنیادین بشر و به خصوص حق حیات انسان، همکاران خود در مجموعه 1+5 را برای رفع کلیه تحریم ها از صنعت حمل ونقل را تشویق و ترغیب کند. مسلما دستاورد خانم اشتون در این حرکت انسانی اعتبار زیادی برای او به همراه داشته و راه او را برای گفت وگو پیرامون ابعاد دیگر مسایل حقوق بشر و از جمله حقوق مدنی و سیاسی شهروندان ایرانی یاری خواهد کرد./شرق
