به گزارش « سراج24»، علیرضا پورصباغ در روزنامه وطن امروز نوشت: آقای جنتی سلام! قبل از جشنواره فیلم فجر نوشتم که شیار 143 به ناحق در بخش سودای سیمرغ نیست و فیلم با کلی چک و چانه بالاخره در بخش سودای سیمرغ حضور یافت. جناب آقای جنتی! کاش در این چند روز فرصت داشتید و سری به سینماهای مردمی می‌زدید تا دریابید که مردم چگونه برای دیدن این فیلم همچون هیات عزاداری روی زمین می‌نشینند (به دلیل ازدحام و استقبال بیش از اندازه از فیلم) و یک دل سیر گریه می‌کنند و در پایان فیلم با چشم‌هایی اشک‌آلود سینما را ترک می‌کنندپس بیراه نگفتیم و توصیه‌های منتقدانه آنچنان هم بیراه نبود و شیار 143 به فخر جشنواره سی و دوم بدل شد. خیلی از دوستان و اصحاب رسانه به نگارنده انتقاد می‌کردند که عبارت چموش را نباید در آن یادداشت درباره هیات انتخاب به کار می‌بردم. خود بنده هم اعتراف می‌کنم لفظ خوبی نبود اما اظهارت برخی از اعضای هیات انتخاب در چند روز اخیر می‌رساند که لفظ چموش پر بیراه نبود.
آقای وزیر! این روزها از موش‌های میان دیوار که سری در جلسات هیات داوران دارند می‌شنویم که همان جایزه‌ای که به فیلم «چ» در بخش بین‌الملل اعطا شده است کافی است و حاتمی‌کیا در بخش سودای سیمرغ نباید جایزه‌ای کسب کند این شایعه به قدری پررنگ است که نقل میان اصحاب رسانه است. برخی از اداره‌کنندگان جشنواره فجر تصور می‌کنند اگر فیلم «چ» جایزه بگیرد به دستاورهای سینمایی مدیران قبلی جایزه اعطا شده است و آخرین ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا نباید هیچ جایزه مهمی را دریافت کند و صرفا کاندیداتوری در چند بخش کفایت می‌کند.
این روزها می‌شنویم که شیار 143 که ابراهیم حاتمی‌کیا از آن حمایت کرده است نباید جایزه‌ای دریافت کند چرا که نظرات قطعی هیات انتخاب زیر سوال می‌رود! فارغ از همه آنچه در این سطور بیان کردیم هیات انتخاب به هیچ عنوان نمی‌خواهد اشتباهاتش را بپذیرد و اظهارات علی معلم و واکنش‌هایش نسبت به ابراهیم حاتمی‌کیا موید چنین موضوعی است اما آقای وزیر! فراموش نکنیم جایزه جشنواره‌ها و آکادمی‌های جهانی فیلم به گفتمان قالب روز آن کشور اعطا می‌شود. آقای وزیر! در شرایطی که ایران‌هراسی در ایالات متحده گفتمان قالب به شمار می‌رود، آرگو (بن افلک) اسکار کسب کرده و سریال ضد ایرانی میهن اغلب جوایز امی را از آن خود می‌کند. سال میلادی گذشته وقتی در فرانسه بحث حمایت از دگرباشان مطرح می‌شود فیلم آبی گرم‌ترین رنگ است (عبدالطیف کشیشه) جایزه می‌گیرد.
اسکاری که به فیلم‌هایی مثل آواتار اعطا می‌شود نیز منطبق با گفتمان اجتماعی - سیاسی همان سرزمین است و آکادمی‌ها و جشنواره‌های جهانی به تناسب با آن گفتمان به فیلمی خاص جایزه می‌دهند. متاسفانه در جشنواره فیلم فجر گفتمان اصیل انقلاب اسلامی آنطور که باید در اعطای سیمرغ لحاظ نمی‌شود و اگر لحاظ می‌شود از سر شتابزدگی و برای بستن دهان منتقدان است.
هیات داوران فجر در ادوار مختلف عمدتا به فرم جایزه می‌دهد که چنین نگرش فرمی به سینما اساسا غلط است. استیون اسپیلبرگ، فیلمساز نامدار آمریکایی بارها اشاره کرده است سینما هنر - صنعتی ایدئولوژیک است و نگاه فرمالیستی هیات داوران می‌تواند خطای نابخشودنی این دوره جشنواره باشد. مشکل اصحاب رسانه در این سالیان با هیات داوران جشنواره فجر این بوده است که کمتر به گفتمان اصیل انقلابی که صاحب بلوغ سینمایی باشد جایزه‌ای اعطا می‌کنند.
مثلا در جشنواره بیست و نهم به فیلم متوسط روزهای زندگی جوایز متعددی اهدا شد. قبول داریم که فیلم روزهای زندگی اثری است که گفتمان مقاومت با انگاره‌های اصیل انقلابی در آن جاری است اما بلوغ هنری در این فیلم متجلی نیست اما فیلم «چ» ابراهیم حاتمی‌کیا و فیلم «شیار 143» از 2 زاویه فرم و محتوا فیلم‌های اصیلی هستند که می‌توانند به عنوان برند جشنواره معرفی شوند. از شایعاتی که از اتاق دربسته هیات داوران به گوش می‌رسد مشخص است در ارزیابی اولیه به هیچ وجه مصادیق محتوایی توأم با استانداردهای سینمایی مد نظرشان نیست. حالا جشنواره فیلم فجر با کلی شایعه و شائبه مواجه است که اگر فیلم شیار 143 جوایزی که در بخش فیلمنامه و بازیگری نقش اول استحقاقش را دارد دریافت نکند عملکرد هیات انتخاب زیر سوال می‌رود.
این روزها غیر‌مستقیم از برگزار‌کنندگان جشنواره می‌شنویم که اگر فیلم «چ» جوایزی همچون بازیگر نقش مکمل (بابک حمیدیان) و کارگردانی (ابراهیم حاتمی‌کیا) و جایزه بهترین فیلم را دریافت کند قطعا به دستاوردهای سینمایی مدیران سابق جایزه اعطا شده است. آقای وزیر! امیدواریم فارغ از اینکه فیلم «چ» محصول کدام دوره مدیریتی است، در هیات انتخاب مورد ارزیابی قرار بگیرد اگرنه ما هم چندان از اعطای جایزه بخش بین‌الملل «چ» خشنود نیستیم چرا که گفتمان حاتمی‌کیا در فیلم «چ» مبتنی بر گفتمانی درونی است و البته نادیده گرفتن این فیلم بزرگ، عملکرد هیات داوران را به مثابه هیات انتخاب زیر سوال می‌برد./ وطن امروز
