به گزارش « سراج24» روز سوم جشنواره فیلم فجر در حالی آغاز شد که این بار نیز برف سنگینی تهران را در بر گرفته بود؛ اما چند کیلومتر آن طرفتر از اتوبان شهید چمران صف هایی تشکیل شده بود تا فیلم سینمایی «چ» را به نظاره بنشیند.
* تصویر امام خمینی بالاخره در جشنواره فجر انقلاب دیده شد
فیلمی ساخته ابراهیم حاتمی کیا که اگر منتقدان به بازی های آن انتقاد داشتند اما ساخت فیلمی درباره چمران، با امکانات خوب سینمای بومی و جلوه های ویژه مناسب و کارگردانی عالی توانسته کم کاری های برخی بازیگران آن را بپوشاند.
حاتمی کیا خود در نشست خبری فیلمش گفت که «چ»، «بضاعت» سینمایی او و ایران است؛ چه اینکه تاکید کرد که «همه کار جلوه های ویژه توسط بچه‌های ایران‌زمین صورت گرفته هرچند می‌توانستم کار را به یک اسکار‌گرفته بدهم اما با توجه به اینکه تربیت آنها معلوم است ترجیح دادم کار را با بچه‌های خودمان انجام دهیم.»
حاتمی کیا در این فیلم بار دیگر علاوه بر ادای دین به شهدای جنگ تحمیلی، به امام خمینی(ره) ادای دین کرد؛ ادای دینی که شاید به عقیده برخی بنیانگذار جمهوری اسلامی را قهرمان واقعی این فیلم قرار داد و تصویری از امام خمینی ارائه داد که کمتر در سینمای ایران دیده می شود؛چه اینکه خودش گفت: بارها در فیلم نام خمینی می‌آید و جای‌جای فیلم نام خمینی جلوه میکند.
* «لامپ 100» فیلمی از امید با تلاشی برای عبور از کلیشه ها
علی ای حال بالاخره در روز سوم جشنواره فیلم فجر که با شعار «سینمای امید» برگزار می شود، روزنه ای از امید خودنمایی کرد و تماشاگران سینما را امیدوار کرد که بتوانند فیلمی پرمخاطب و برکرفته از متن مردم را ببینند.
بنابر این گزارش، «سعید آقاخانی» نیز بعد از ظهر روز سوم با «لامپ 100» خود به روزنه امیدی نوری دیگر اضافه کرد تا شاید این روزنه برای بسیاری بهتر دیده شود.
روزنه ای که این بار از تلاش و همت مردی معتاد برای ترک اعتیاد خود سخن می گوید و در پایان آن شاهد هستیم که فرد با اراده قوی خود از مهلکه می رهد.
البته آقاخانی که با نوعی «تله فیلم» به جشنواره آمده به عقیده برخی منتقدان که با آنها گفت و گو کردیم، به دام برخی مباحث تکراری در بیان وضعیت معتادان افتاده است و فیلمش از حد متوسط بالاتر نرفته است؛ هر چند تلاش هایی کرده تا از نوع بیان همیشگی فیلم هایی از این دست(ترک اعتیاد) دوری کند.
* «خط ویژه»؛ دغدغه مهم با نسخه ای رابین هودی
«خط ویژه» مصطفی کیایی نیز داستانی از عده ای است که توانسته اند با هک کردن حساب های بانکی پولی را به دست آوردند که یک کله گنده «متصل» آن را با رشوه از بانک وام بگیرد.
فیلم در گیر و دار یک اشتباه قرار می گیرد که پیچش های متعددی برای شخصیت های آن ایجاد می شود و نهایتا به دام افتادن همه شخصیت های فیلم به استثای آن کله گنده «متصل» را شاهد هستیم.
«خط ویژه» اگر چه سعی کرده به مفاسد اقتصادی و مشکلات نظام بانکی بپردازد اما با نگاه «رابین هود»ی که به این قضیه دارد نتوانسته دل حداقل منتقدان را به دست آورد.
مصطفی کیایی خود می گوید که «این فیلم دغدغه تمام مردم ایران است و همه ما از تقسیم ناعادلانه ثروت میان مردم رنج می‌بریم» اما «سیاسی» نیست.
این نکته در فیلم کیایی درست است اما راه حلی که برای این دغدغه ارائه می شود و نسخه ای که نوشته می شود، نسخه ای است اعم از رفتن از ایران، فرار و فرار و نهایتا اقدامی «رابین هود»ی در پخش پول میان نیازمندان.
* جولان «تله فیلم»های ملال آور در جشنواره فیلم فجر
فیلم های بعدی جشنواره فجر در روز سوم اما بی ارزش تر از آن است که قابلیت حرف زدن داشته باشد؛ تله فیلم هایی که برای یک بعد از ظهر روز جمعه هم ملال آور است چه برسد به روزهای پر حاشیه جشنواره فجر.
«برف» مهدی رحمانی یک فیلم درباره طبقه متوسط به بالاست که یک روز یک خانواده را به تصویر می کشد که برای خواستگاری آماده می شوند.
فیلمی سراسر ملال آور و خسته کننده و با مشکلات عدیده کارگردانی که حتی خود کارگردان آن اعتراف می کند که فیلمش «اوج و فرود داستانی ندارد»!
فیلم بعدی روز سوم هم فیلم «پایان خدمت» ساخته «حمید زرگر نژاد» بود داستان سربازی که به ناگاه عاشق دختری که بازداشت کرده می شود و از خدمت فرار می کند و در مسیری پرهیاهو به پایانی به نام «هیچ» می رسد.
