به گزارش « سراج24 » احسان کِبلی، کارشناس سینما در وب‌سایت «ورلد بولتن» در گزارش خود آورده است: فیلم‌های ایرانی که جوایز ارزشمندی از جشنواره‌های بین‌المللی گرفته‌اند، در واقع محصول طیف جدیدی از فیلمسازانی هستند که به دنبال ارائه عملکردی متمایز با فیلم‌های هالیوودی هستند.
قدمت تاریخ سینمای ایران که دارای آثار شاخصی چون «بچه‌های آسمان»، «زمانی برای مستی اسب‌ها» و «طعم گیلاس» است، به یک قرن قبل بازمی‌گردد، زمانیکه مظفرالدین شاه در سال 1900 میلادی با آوردن یک دستگاه «سینماکمرا» از پاریس، سفر ایران در دنیای سینما را آغاز کرد و تنها پنج سال بعد اولین سینمای ایران شکل گرفت و در سال 1925 و در پایان سلسله قاجار، اولین مدرسه فیلمسازی در ایران تاسیس شد.
این گزارش با اشاره به اینکه "اولین فیلم سینمای ایران در سال 1930 با نگرشی متفاوت نسبت به فیلم‌های اروپایی و آمریکایی تولید شد"، نوشت: همواره تغییرات در عرصه سیاست تاثیرات خود را در سینما به جای می‌گذارد، همانطور که سینمای ایران نیز پس از کودتا و خلع قدرت مصدق، تغییرات قابل ملاحظه‌ای را تجربه کرد، تغییراتی که هنوز در سینمای ایران دیده می‌شود و ابتدا در فیلم «گاو» داریوش مهرجویی در سال 1969 پدیدار شد.
انقلاب اسلامی ایران نیز در سال 1979 درک جدیدی از سینمای ایران ایجاد کرد و باوجود برخی موانع و محدودیت‌ها، فیلم‌های ایرانی با پرداختن به موضوعات و شخصیت‌های جدید از این موانع عبور کردند.
این متخصص سینما درباره موفقیت سینمای ایران در 30 سال گذشته نوشت: نگاهی عمیق‌تر به جامعه ایرانی حاکی از تاثیر انقلاب است و بسیاری از موسسات سینمایی پس از انقلاب دچار تغییر شدند. می‌توان سینمای ایران را آمیزه‌ای از هنرهای دیگر ایرانی چون تئاتر، نقاشی، موسیقی و ادبیات محسوب کرد./ایسنا
