خداوند گرایش جوانان به معنویت را دوست دارد

به گزارش سراج24 به نقل ازتسنیم، آیت الله رضا استادی، که شامگاه امروز در حرم کریمه اهل بیت (س) سخن می‌گفت، اظهار کرد: در روایات ما ذکر شده است که خدای متعال شما را از لغزش حفظ کرده است. هر جا خود ما از گناه پرهیز کنیم، خدا ما را حفظ کرده است، زیرا هم اراده خود فرد است و هم عنایت خداوند متعال.

استاد عالی حوزه علمیه قم افزود: هر جا از گناه و کار خلافی پرهیز می‌کنیم، اگر چه خودمان اراده کرده‌ایم، اما عنایت خداوند متعال نیز هست. اینکه گفته می‌شود الله ارزقنا توفیق الطاعه به همین معنی است که توفیق از طرف خداوند متعال است ولی با اختیار خودمان عبادت می‌کنیم.

عضو شورای عالی مدیریت حوزه‌های علمیه کشور تصریح کرد: سوالی که مطرح می‌شود اگر ائمه (ع) و پیامبر (ص) معصوم هستند، پس استغفار آن‌ها چیست؟ علمای ما این موضوع را توضیح داده‌اند و توضیح مفصل آن منبر مفصلی را طلب می‌کند اما به طور اجمالی باید گفت که چند اشتباه در اذهان مردم وجود دارد. اشتباه نخست این است که هر کسی بگوید اتوب الی الله و استغفر الله، گناه کرده است در حالی که این باور درست نیست.

استاد عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: توبه معنی رجوع می‌دهد و قرار نیست که فقط با گناه کردن، به خدا رجوع کنیم. برخی با گناه کردن رجوع می‌کنند اما ائمه (ع) و پیامبران (ع) همواره به سمت خدا رجوع می‌کنند. در روایت هست کگان الله یحب الشاب التائب. خداوند متعال جوان توبه کننده را دوست دارد اما این به معنای این نیست که همه جوان‌ها گناه کرده‌اند و باید توبه کنند.

وی افزود: خداوند دوست دارد که هر جوانی چه گناه کرده باشد، چه نکرده باشد، به خدا توجه کند. پس این برداشت اشتباه است و نباید عصمت پیامبران (ع) زیر سؤال برود.

آیت الله استادی تصریح کرد: بحث بعدی این است که هر عملی برای اشخاص مختلف، متفاوت است. ممکن است عملی برای یک جوان مشکلی نداشته باشد ولی برای یک عالم دینی، اشتباه باشد زیرا وی نقش دیگری دارد و طور دیگری درباره وی قضاوت می‌شود. حسنات الابرار، سیئات المقربین.

استاد عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در همان روایتی که می‌گوید رسول خدا (ص) هفتاد بار استغفار می‌کرد، آمده است که ایشان فرمود این استغفار برای این است که قلبم یک حالتی پیدا می‌کند که می‌خواهم برطرف شود. شیخ بهایی در این باره می‌گوید قلب پیامبر (ص)، قلبی نیست که ما راجع به آن قضاوت کنیم. در واقع حسنات الابرار، سیئات المقربین به این معنی است که کاری برای ما خوب است، ممکن است برای مقربین، سیئه باشد.