به گزارش سراج24؛ ضعف و بی حالی از بدیهیات روزه داری است. طبیعی است که وقتی آب و غذا در ساعاتی طولانی به بدن انسان نرسد ضعف جسمانی حاصل شود. همین امر بر فعالیت های روزمره تاثیر می‌گذارد. بنابراین به طور کلی انسان به سبب همین ضعف جسمانی نمی تواند اقدام به روزه‌خواری کند یا آن را بهانه‌ای برای انجام ندادن این تکلیف قرار دهد. دختران کوچک ۹ ساله‌ای هم که تازه به سن تکلیف رسیده‌اند و روزه‌داری برای آن ها واجب شده است از این مورد مستثتا نیستند. با این حال فقه با آن ها مهربان است و اگر دختر ۹ ساله ای واقعا توانایی روزه گرفتن نداشته باشد مشمول حکمی می‌شود که می‌تواند تا زمان به دست آوردن توانایی روزه را به تعویق بیندازد. نظر آیات عظام و مراجع محترم تقلید در این باره را مرور می‌کنیم.
امام خمینی (ره): انسان نمی تواند به سبب ضعف روزه را بخورد، اما اگر شدت این ضعف به اندازه‌ای بود که از توان و تحمل خارج شد می تواند روزه خود را بخورد.
آیت الله العظمی بهجت: سن تکلیف دختران و ملاک آن همان اتمام ۹ سال قمری است. در خصوص دخترانی که تازه بالغ شده‌اند و قدرت بر روزه گرفتن ندارند روزه واجب نیست.کفاره هم ندارد ولی بعد که توانایی حاصل شد باید قضای آن روزه‌ها را به جا بیاورند.
آیت الله العظمی فاضل لنکرانی: درباره چنین بچه‌ای که به سن تکلیف رسیده باید گفت اگر روزه موجب ضعفی شده که نمی توان تحمل کرد و برای او مشقت و حرج داشته باشد روزه نگیرد، ولی بعد در صورت توانایی باید قضا کند و اگر تا ماه رمضان بعد قضا نکرد باید برای هر روز یک مد طعام، کفاره تاخیر به فقیر بدهد مگر در این تاخیر هم عذری داشته باشد.
آیت الله العظمی مکارم شیرازی : دختران پس از تمام شدن ۹ سال قمری بالغ می‌شوند، ولی اگر نتوانند بعضی از وظایف مانند روزه‌داری را بر اثر ضعف انجام دهند از آن ها ساقط می‌شود و اگر تا ماه رمضان سال بعد هم توانایی روزه گرفتن نداشته باشند و قضای آن را نداشته باشند، قضا هم ندارد و به جای آن برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهند. این حکم تا زمانی که واقعا توانایی و تحمل بر روزه داری نداشته باشد، ادامه دارد.
آیت الله العظمی خامنه‌ای: بنا بر نظر مشهور بلوغ شرعی دختران همان تکمیل ۹ سال قمری است. در این هنگام روزه بر آن ها واجب است و ترک آن به مجرد بعضی عذرها جایز نیست، ولی اگر روزه گرفتن برای ایشان ضرر داشته باشد یا تحمل آن برای شان همراه با مشقت زیاد باشد افطار برای آن ها جایز است.
آیت الله العظمی سیستانی :دخترانی که تازه به سن بلوغ رسیده اند چنانچه روزه گرفتن در ماه رمضان برای آنان ضرر قابل توجهی دارد و موجب مریض شدن آن ها می شود یا ترس این را دارند که مریض شوند، احکام مریض در این باره در مورد آنان جاری می‌شود، اما اگر روزه گرفتن برای آنها ضرر ندارد، ولی مثلا به علت طولانی بودن روز یا شدت گرما تمام کردن روزه برای آن ها سختی فوق العاده ای دارد که معمولا چنین سختی قابل تحمل نیست باید به قصد قرب مطلقه روزه بگیرند و هنگامی که به علت ضعف شدید یا احساس تشنگی زیاد ادامه روزه در ماه مبارک رمضان بر آنان فوق العاده سخت شد می توانند آب بیاشامند یا غذا بخورند، اما بنا بر احتیاط واجب تنها به مقدار ضرورت در خوردن و آشامیدن اکتفا کنند و در بقیه روز از انجام کاری که روزه را باطل کند پرهیز داشته باشند. هر چند در هر صورت با خوردن و آشامیدن روزه آنان باطل می شود.
