به گزارش سراج24؛ همزمان با ایام پربرکت سالروز میلاد پیامبر اکرم(ص) و هفته وحدت نگاهی داریم به زندگی، آثار و اندیشههای بزرگمردانی که در حوزه وحدت بین ادیان و تقریب مذاهب اسلامی نقش برجستهای ایفا کردهاند. این گزارش در قالب مجموعهای ویدئویی با عنوان «پیشگامان عرصه وحدت» تقدیم مخاطبان میشود.
سیدمحمدباقر حکیم، فرزند مرجع تقلید شیعیان آیتالله سیدمحسن حکیم در سال ۱۳۱۷ در نجف اشرف به دنیا آمد، وی از همان آغاز کودکی به حوزه علمیه رفت و تمام تلاش خود را برای آموختن فقه اسلامی به کار بست.
شهید محمدباقر حکیم در کنار فعالیتهای دینی خود همواره توجه خاصی به سیاست داشت و در اوایل جوانی همچون پدر بزرگوارش به جرگه مبارزان سیاسی پیوست.
سیدمحمدباقر حکیم، رئیس پیشین مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق یکی از مشهورترین روحانیان فعال سیاسی عراق در قرن بیستم است.
وی نخستین مرجعی است که نسبت به صدور حکم جهاد با اشغالگران فلسطین اهتمام ورزید و به مبارزه مجاهدین فلسطینی به منظور احقاق حقوقی قانونیشان مشروعیت بخشید.
حکیم از پیشگامان مبارزه با رژیم صدام حسین بود و در راستای سرنگونی این رژیم و نجات دادن ملت عراق از زیر بار ظلم و ستم صدام بسیار تلاش کرد، به شکلی که مسئله محنت و مصیبت مردم عراق همواره محور سخنان و فعالیتهای وی بود و این فعالیتها تأثیر بسیاری در سرعت بخشیدن به سقوط صدام داشت.
به دنبال سرنگونی رژیم صدام به دست نیروهای ائتلاف، حکیم پس از ۲۳ سال دوری از وطن در اردیبهشت سال ۱۳۸۲ تصمیم گرفت برای یاری ملت عراق به کشور خود باز گردد، وی در سخنرانی پیش از خطبههای نماز جمعه تهران در تاریخ ۱۹/۲/۱۳۸۲با مسئولان، نمازگزاران و ملت ایران خداحافظی کرد و آنها نیز احساسات متقابل خود را از غم دوری او به وی ابراز کردند.
وی در ۲۹ اوت سال ۲۰۰۳ میلادی پس از ۳ ماه از بازگشت خود به کشورش (پس از فروپاشی حکومت صدام حسین) در نجف پس از اقامه نماز جمعه در حرم امام علی(ع) همراه ۱۲۵ نمازگزار دیگر ترور شد.