به گزارش سراج24، در زمان شروع اعتراضات گسترده در خاورمیانه، انقلاب بحرین یکی از کم صداترین انقلاب‌ها در میان جنبش‌های خودانگیخته مردمی بوده و دلیل آن نیز، سکوت مرگبار و غیرقابل توجیه سازمان‌های حقوق بشری، سازمان ملل متحد و رسانه‌های غوغاسالار غربی بوده است.
بزرگترین تظاهرات تاریخ
۱۴ فوریه ۲۰۱۱ که روز خشم انقلابیون بحرینی شناخته میشود، ۵۰۰ هزار بحرینی در کشور ۱ میلیونی به خیابان‌ها ریختند که در این روز یک نفر کشته و ۱۴ نفر مجروح شدند. اما روز بعد هم یک نفر از معترضین کشته شد. شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه، امیر بحرین، از حوادث ناگوار و کشته شدن دو نفر از معترضین عذر خواهی کرد.
در ۱۵ مارس هم‌زمان با ورود وزیر دفاع آمریکا رابرت گیتس، نیرو‌های نظامی عربستان و پس از چند روز هم نیرو‌های اماراتی راهی بحرین شدند و به دنبال آن، روز بعد برخورد خشن و خونینی با مردم معترض صورت گرفت که ۱۰ کشته و صد‌ها زخمی بجا گذاشت. نهایتا دولت بحرین بنای میدان لوءلوء بحرین را تخریب کرد و آن را خاطره بدی برای مردم دانست.
نیرو‌های عربستان سعودی از بامداد ۱۶ مارس با شلیک گاز اشک‌آور حملات خود را به تظاهرات کنندگان بحرینی در میدان اللؤلؤ آغاز کرده و آنها را با گلوله‌های جنگی هدف قرار دادند. نیرو‌های عربستان سعودی و بحرینی میدان اللؤلؤ را با تانک‌ها و خودرو‌های نظامی محاصره کردند. در این درگیری‌ها در شهر «ستره» در شرق بحرین دست کم چهار نفر کشته و صد‌ها نفر مجروح شدند. نیرو‌های عربستان سعودی و بحرینی از بامداد ۱۶ مارس با محاصره بیمارستان سلمانیه در منامه، از ورود مجروحان به این بیمارستان جلوگیری کردند.
سعید الشهابی، دبیر کل جنبش آزادگان بحرین، اقدام عجیب آل خلیفه در استفاده از ارتش‌های بیگانه برای سرکوب مردم را ناشی از ضعف این رژیم و ترس آن از تغییر و اصلاح دانسته است. وی گفت که این رژیم به خاطر حمایت دیگران هنوز پا برجاست؛ این رژیم اشغالگران عربستانی و اماراتی و بعد از نیرو‌های انگلیسی را به منطقه کشاند و پایگاه‌های نظامی در اختیار آنها قرار داد و برای سرکوب مردم، مزدوران پاکستانی، یمنی و اردنی را به کار گرفت.
انقلاب ۱۴ فوریه زاییده یک لحظه نیست
از زمان آغاز انقلاب بحرین در ۱۴ فوریه در ۱۰ سال پیش تاکنون، دستگاه‌های امنیتی سرکوبگر رژیم آل خلیفه اقدامات تروریستی علیه ملت قیام کننده بحرین را متوقف نکرده‌اند؛ ملتی که همچنان بر مسالمت آمیز بودن جنبش خود تاکید می‌کنند و در مقابل، رژیم بحرین از زبان کشتار، حذف، تبعیض، خشونت و خفه کردن بیشتر آزادیها علیه آنها استفاده کرده‌اند.
انقلاب ۱۴ فوریه بحرین زاییده یک لحظه نیست بلکه نتیجه عوامل متعددی بوده است که پیوند‌های بسیار عمیقی با جنبش تاریخی ملت بحرین در طول سال‌ها دارد. این جنبش ندای عدالت، آزادی و برابری بین شهروندان و احترام به ادیان و مخالفت با ظلم را سر داده است.
نابرابری‌های اجتماعی و سیاسی همه طیف‌های جامعه بحرین، عدم اقدام علیه ناقضان حقوق بشر و ماموران جنایتکار دستگاه‌های امنیتی وابسته به آل خلیفه و آل سعود، ادامه بازداشت‌های سیاسی و عدم آزادی زندانیان سیاسی از جمله مهم‌ترین دلایل گرده همایی اعتراضی هزاران شهروند بحرینی در این سال‌ها است.
حیات انقلابیون بحرینی ادامه دار است
بحرینی‌ها در طول تاریخ در مبارزه مردمی در قالب راهپیمایی مسالمت آمیز و مخالفت با هر نوع و شکل ظلم و ستم در مناطق متعدد به خیابان‌ها آمدند، اما نیرو‌های امنیتی رژیم بحرین پاسخ آنها را با گلوله جنگی و گاز اشک آور دادند. بحرینی‌ها خواهان تغییرات بودند لذا از همه اقشار در خیابان‌ها و میادین به راه افتادند و بر پیوند خود به میهن خویش و مخالفت با همه سیاست‌های رژیم تاکید کردند، زیرا این رژیم تلاش کرد که هویت ملی بحرینی‌ها را از بین ببرد.
انقلاب بحرین، با وجود کشتار‌ها و جنایت‌های سرکوبگرانه آل خلیفه و دخالت مستقیم دستگاه سرکوب آل سعود و سکوت مرگبار سازمان‌های حقوق بشری و سازمان ملل آمریکایی در قبال خواسته‌های مشروع مردم، مبنی بر ایجاد اصلاحات گسترده در ساز و کار حاکمیت سیاسی آن کشور، هنوز هم با پایمردی و پایداری انقلابیون بحرینی به حیات خود ادامه داده و هر بار که امواج انقلابی، تجدید و تشدید شده معترضان انقلابی، بر خواسته‌های خود با مقاومت و استحکام بیشتری تاکید کرده‌اند.
رژیم آل خلیفه روحانیون دینی از آیت الله شیخ عیسی قاسم و شیخ علی سلمان گرفته تا دیگران را تحت تعقیب قرار داد و پلیدترین اهرم‌های سرکوبگری از تبعید گرفته تا بازداشت و زندان را علیه آنها بکار برد.
صهیونیست‌ها در خاک ما جایی ندارند
قبلا هم رژیم آل خلیفه به مزدوری و خیانت به مسائل امت اسلامی متهم شده بود، اما اکنون این امر در سطح اتهام نیست بلکه به یک واقعیت تبدیل شده است، زیرا این رژیم سال گذشته روابط خود با رژیم اسرائیل را عادی کرد و حقانیت انقلاب بحرین بیش از پیش نمایان شد و بحرینی‌ها تاکید می‌کنند که آنها در مسیر پیروزی گام بر می‌دارند.
معترضان بحرینی شب گذشته در سالگرد انقلاب 14 فوریه ضمن در دست داشتن تصاویر شیخ «عیسی قاسم» و شیخ «علی سلمان»، پلاکاردهایی حمل می‌کردند که روی آنها نوشته بود: «صهیونیست‌ها در خاک ما جایی ندارند».
تمام این اقدامات در حالی است که دولت بحرین از هیچگونه پایگاه مستحکم مردمی برخوردار نیست و با اتکا به حمایت‌های غیرمشروع رژیم دیکتاتوری و استبداد پیشه آل خلیفه و دستگاه‌های ضد انسانی موساد و سیا به حیات خود ادامه میدهد و جواب تظاهرات صلح آمیز و مسالمت جویانه میلیون‌ها معترض اعم از زن و مرد را با خون و خشونت و تیر و ترکش میدهد.
اگرچه هنوز مردم انقلابی بحرین از خواسته‌های مشروع خود، عقب نشینی نکرده‌اند؛ اما انقلاب بحرین حتی اگر نهایتا به پیروزی هم نرسد، پیامی را که می‌خواست به جامعه بشری، ملت بحرین و همه ملت‌های آزاده جهان بفرستد، فرستاد و آیندگان درباره این مردم و انقلاب جاودانه آنها، به نیکی قضاوت خواهد کرد.
