به گزارش سراج24، سعید روشن‌ضمیر؛ شنیدن اخبار و دیدن تصاویر مهرداد سپهری در فضای مجازی واقعاً ناراحت کننده و زجرآور بود.
از جزئیات ماجرا چیزی نمی‌دانم؛ امّا صحنه‌های کلیپی که دیدم، نشان از ضعف‌های پرشماری داشت که هر یک به جای خود باید مورد بحث قرار گیرد و حفره‌های اجتماعی و اقتصادی مربوط به خود را شناسایی و اصلاح کند؛ از خنده‌های آدم‌های دور و بر گرفته، تا وضعیت ظاهری و نحوۀ حرف زدن مهرداد سپهری و آن‌چه با او صورت گرفت.
این ماجرا و ماجرای دختر آبادانی که آن هم چند روزی است بر سر زبان‌ها افتاده و کلیپ‌های مختلفی از آن دست به دست می‌شود؛ قابلیت بررسی حقوقی و اجتماعی متنوعی دارد که بایستی از طرف مردم مطالبه شود و مسئولان ذیربط هم به آن رسیدگی کنند؛ امّا انگار در فضای رسانه‌ای ما، عده‌ای قلم به دست، منتظر نشسته‌اند تا به همه چیز رنگ سیاسی بزنند و تا می‌توانند آن را لوث کنند و پس از چندی، سراغ سوژه و موضوع جدید بروند. این گونه است که تمام مسائل، قبل از این‌که بتوان آن ها را بررسی کرد، ارزش پیگیری دقیق خود را از دست می‌دهند و تبدیل به اخبار حوادثی می‌شوند که برای سرگرمی در دورهمی‌ها نقل می‌کنند!
بدون شک، حرکت آن نگهبان در آبادان و این کارمند نیروی انتظامی در مشهد، باید بررسی، تحقیق و تقبیح شود و با آن برخورد مناسب صورت گیرد؛ امّا هم زمان باید رفتار سیاسی‌کاران در این مسائل را هم تقبیح کرد و آن ها را از میدان دور ساخت.
فضای رسانه، فضای آشکار سازی حقایق برای پیگیری و احقاق حق است و آلودن آن به خاله‌زنک بازی‌های سیاسی، امری مطرود و نامطلوب شمرده می‌شود. وقتی که عده‌ای این مسأله را در کنار نژادپرستی پلیس آمریکا می‌گذارند و با نیش و کنایه به تمسخر می‌پردازند؛ قیاسی مع‌الفارق را رقم زده‌اند که فقط ساده‌لوحان را فریب می‌دهد. آن جا مسأله چیز دیگری بود و این‌جا مسأله چیز دیگری است.
جان و آبروی انسان‌ها در هرکجای دنیا که باشند، بایستی محترم شمرده شود و اگر تعدّی به آن صورت گرفت، باید با متجاوز برخورد مناسب صورت گیرد؛ امّا متأسفانه گاهی فضای رسانه‌ای ما در شبکه‌های اجتماعی، انگار در پی چیز دیگری است و برای خود، رسالت و صداقتی متصور نمی‌شود.
برخورد با یک نگهبان یا مأمور انتظامی، سخت‌تر از کشاندن معاون قوه قضائیه و امثالهم به دادگاه نخواهد بود و قرار نیست که یک سیستم به خاطر متخلفین این‌چنینی برای خود هزینه تراشی کند؛ امّا
قطعاً کسانی که مسیر عادی و اصلیِ پیگیری و بررسی ماجراهایی از این قبیل را منحرف می‌کنند، نیّت خیری ندارند و آمده‌اند تا از این نمد، کلاهی برای خود ببافند.
هوشمندی رسانه‌ای و اجتماعی ایجاب می‌کند تا با پیگیری عقلانی مسائلی از این دست، مانع از تضییع حقوق مردم شویم و دست لاشخورهای رسانه‌ای را از مسائل و مصائب پیش آمده در کشور کوتاه نماییم.
