به گزارش سراج24 ، کتاب "ارتداد" به نویسندگی وحید یامین پور منتشر شد.
وحید یامین‌پور اگر در «نخل و نارنج» زندگی همشهری عالمش، شیخ مرتضی انصاری را سوار بر داده‌های تاریخ، داستانی کرد، در «ارتداد» یک قدم پیش گذاشت و از تاریخ معاصر با پنداری هولناک، قصه ساخت. با مرگ خمینی، نهضت مردم ایران، در پگاه ۲۲ بهمن بی‌سر می‌شود و شکست میخورد تا همه چیز به قبل از ۱۲ بهمن ۵۷ برگردد. انقلابیونی که آماده می‌شدند از کشتی نجات به ساحل رستگاری قدم بگذارند، ناگاه با وزش باد مخالف به گردابی در میانه‌های اقیانوس رانده می‌شوند.
خیال شکست انقلاب در «ارتداد»، موضوعی تفننی برای آزمودن طبع خیال‌پرداز نویسنده و به سرانجام رساندن یک قصه عاشقانه نیست. از پس «یونس» و «دریا» و «احمد» و «زهره»، «حبیب» و «آرزو» با انگیزه‌هایی بسیار قدرتمندتر رویانده می‌شوند تا در مرگ تدریجی اخلاق و معنویت و حاکمیت رقص و بدمستی و برهنگی در تاریخ خیالی داستان، نهضت مردم ایران با قبول شکست در یک ارتفاع پست باقی نماند و انسان‌های پریقین، کشتی دور از ساحل را با ریسمان‌هایی بر شانه از گرداب دریا نجات دهند.
یامین‌پور داستان‌های زیادی را در تاروپود ریزبافت «ارتداد» روایت می‌کند که عاشقانگی قصه یونس و دریا به همه آن‌ها جهت می‌دهد، اما نه یونس و نه دریا در این عاشقانه به خوبی جا نمی‌افتند. در واقع باید گفت که گویی قلم نویسنده برای نمایش عاشق‌پیشگی این زوج از قدرت لازم برخوردار نیست. البته حرمان ناشی از شکست انقلاب و فروخوردگی پس از آن، به قدری بزرگ و هولناک هست که روایت عاشقی زوج چریک داستان در آن هضم شود، اما داستان با عشق و عاطفه پیش می‌رود و اگر آن را از «ارتداد» بگیریم، جز یک بیانیه سیاسی آرمانخواهانه چیزی باقی نخواهد ماند.
