به گزارش سراج24، آقای موسوی از جمله اتباع افغانستانی ساکن در ایران است که دهه 1360 و هم زمان با جنگ تحمیلی عراق به ایران مجبور به ترک افغانستان به همراه خانواده اش می شود. موسوی از دهه 1370 کار خیاطی را شروع کرده و پس از دو بار ورشکستگی باز هم توانسته روی پای خودش بایستد و حتی دست خیلی از اتباع را بگیرد و سر کار ببرد. در ادامه روایتی از جهاد برادران افغانستانی در اصفهان را می خوانید که با مدیریت آقای موسوی منجر به تولید هزاران محصول برای پشتیبانی مقابله با کرونا شده است.
لبیک به امر رهبری
از سال 72 در کار خیاطی هستم و از سال 90 کارگاه دوخت مانتو را توسعه دادیم. 2 کارگاه داریم که 26 نفر مشغول اند. در خانه ها هم خیاط داریم. خانواده های بدسرپرست یا بی سرپرست یا زنانی که سرپرست خانواده اند با ما کار می کنند، همه افغانستانی اند. بعضی ها را خودمان چرخ دادیم که فعال بشوند. تا اینکه کرونا در کشور اتفاق افتاد و احساس نیاز پیدا شد.
روز درخت کاری بود که حضرت آقا صحبت هایی ایراد فرمودند. آقا فرمودند همه دست به دست هم بدهید و به کمک مدافعان سلامت بیایید، به نظرم این صحبت نوعی فتوا بود و وظیفه ای برای ما تعریف شد. آیت الله خامنه ای برای من سمبل است. حرفشان برای من این معنا را داشت که رهبرم می گوید کارت را ول کن! بیا الان وقت جهاد است. شما که امکانش را داری و در این جامعه سال هاست زندگی می کنی و استفاده بردی، الان بیا در این جهاد سهمی داشته باش.
