به گزارش سراج24، انتخابات پارلمانی اروپا همان‌طور که انتظار می‌رفت با شکست تمام جریان‌‌های سنتی قدرت در اتحادیه به پایان رسید. در اکثر کشورهای اروپایی احزاب جایگزین جریان اصلی که عمدتا با نگرش ضدیت با اتحادیه اروپایی مردم را دور خود جمع کرده‌‌اند، توانستند بر جریان‌‌های قدرت پیروز شوند تا شاهد اتحادیه اروپایی‌ای باشیم که بسیاری از اعضای پارلمان آن که مقرش در شهر استراسبورگ فرانسه است، هدفی جز نابودی اتحادیه را دنبال نمی‌کنند، به همین خاطر این انتخابات را باید یک تراژدی قلمداد کرد. شاید هم این انتخابات نوعی کمدی باشد، چرا که مردم اروپا به نمایندگانی رای می‌دهند که به تنها چیزی که وفادار نیستند، اتحادیه اروپایی با پرچم مشترک و ارز و مرز‌‌های مشترک است. از اروپای واحد چیزی باقی نمانده است؛ پروژه‌‌هایی چون ارتش مشترک با توجه به وجود ناتو عملا در بایگانی تاریخ باقی مانده و حتی نظام‌‌های اقتصادی اروپایی هم با توجه به ملی‌گرایی شدیدی که اکنون اتحادیه درگیر آن است، به نظر در آستانه فروپاشی قرار دارد. اگر انگلیس بدون قاعده از اتحادیه بیرون بیاید اروپا مانند انسانی خواهد بود که هر دو پایش شکسته است، چرا که حالا می‌توانیم منتظر پیوستن مردم اروپا به گروه‌ها و جریان‌‌های راست‌گرایی باشیم که خواهان مرزبندی‌‌های جدید در اتحادیه اروپایی و تغییر ساختارهای اقتصادی و اجتماعی هستند. طی 40 سال گذشته هیچ‌گاه صحنه سیاسی اروپا تا این اندازه دستخوش تغییر نشده بود و حالا باید منتظر نتایج این زلزله سیاسی در تمام این قاره باشیم که همان‌طور که اشاره شد به پایان نفوذ جریان‌‌های محافظه‌کار و چپ در سراسر اتحادیه اروپایی منجر خواهد شد. اما شکست احزاب سنتی در انگلیس شرایط را کمی پیچیده کرده است، به طوری که حتی افرادی چون «تونی بلر» هم مجبور شده‌‌اند نسبت به آنچه در اروپا می‌گذرد واکنش نشان دهند. تونی بلر، نخست‌وزیر اسبق انگلیس در مصاحبه با شبکه «اسکای‌نیوز» تصریح کرد این کشور به سمت برگزاری یک همه‌پرسی دوم می‌رود و در صورت برگزاری همه‌پرسی به احتمال بسیار زیاد، مردم انگلیس به ادامه حضور در اتحادیه اروپایی رأی خواهند داد. وی ضمن تأکید بر اینکه نتایج انتخابات پارلمان اروپا از شکاف و دودستگی در انگلیس حکایت داشت، پیش‌بینی کرد انگلیس احتمالاً در نهایت از این اتحادیه خارج نمی‌شود. این اظهارنظر با آنچه در انتخابات پارلمان اروپا رخ داد کاملا در تضاد است.
حالا در مجموع به نظر می‌رسد نخست‌وزیر آتی انگلیس که باید بزودی به جای ترزا می، نخست‌وزیر کنونی بر مسند قدرت بنشیند غیر از خروج این کشور از بن‌بست بریگزیت، میراثدار بحران سیاسی کم‌سابقه‌ای است که نه راه پس دارد و نه راه پیش. او باید تلاش کند شکافی را که به لطف برگزاری همه‌پرسی خروج از اتحادیه اروپایی نمایان و با گذشت 3 سال عمیق‌تر شده است، ترمیم کند که این مهم به نظر نمی‌رسد محقق شود. حالا باید دید پیش‌بینی تونی بلر تا چه اندازه به واقعیت نزدیک است. در این شرایط، رهبران کشورهای عضو اتحادیه اروپایی در نشست سه‌شنبه‌شب خود در بروکسل که با موضوع بررسی آینده اروپا بر اساس نتایج انتخابات پارلمانی و همچنین تعیین رئیس جدید کمیسیون اروپا برگزار شده بود، نتوانستند به تفاهم برسند. اختلاف‌نظر میان رهبران اروپا در حالی است که «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان حمایت خود را از «مانفرد وبر» رئیس حزب مردم در پارلمان اروپا برای ریاست جدید کمیسیون اروپا اعلام کرده است، آن هم در شرایطی که «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه تاکید کرده است فردی باید به‌عنوان رئیس جدید کمیسیون اروپا انتخاب شود که سابقه فعالیت‌‌های دولتی را در کارنامه خود داشته باشد. این در حالی است که وبر تاکنون هیچ منصب دولتی نداشته است. رهبران اروپا در حال یافتن گزینه مناسب برای جانشینی یونکر را به «دونالد تاسک» رئیس شورای اروپا واگذار کرده‌‌اند که آنها نیز قرار است گزینه‌‌های مورد نظر خود را به وی معرفی کنند. نمایندگان انگلیس اما در آینده پارلمان اروپا و شورای اروپا هیچ دخالتی نمی‌توانند داشته باشند، چرا که آنها در آینده اروپا نقشی ندارند. حالا در انگلیس به‌طور مشخص شرایط برای گروه‌‌های سنتی سیاسی وخیم است، چرا که درواقع حزب محافظه‌کار با از دست دادن ۱۵ کرسی در پارلمان اروپا، اکنون تنها ۴ کرسی دارد که بدترین عملکرد این حزب در نزدیک به ۲۰۰ سال گذشته است. حزب کارگر هم با از دست دادن ۱۰ کرسی، اینک ۱۰ کرسی برایش باقی مانده است. در عوض حزب بریگزیت بدون هیچ برنامه و مانیفستی توانست ۲۹ کرسی را کسب کند و حزب لیبرال- دموکرات ۱۶ کرسی را در اختیار گرفت. گزارش‌ها حاکی است که نارضایتی مردم انگلیس از روند بریگزیت سبب شد در انتخابات هفته گذشته، بخشی از آرای 2 حزب محافظه‌کار و کارگر به سبد احزاب بریگزیت و لیبرال- دموکرات ریخته شود. در همین رابطه مشخص شد «الیستر کمپبل» مدیر روابط عمومی دفتر نخست‌وزیری به حزب لیبرال- دموکرات رأی داده و به این دلیل به شکل نامناسبی از حزب کارگر اخراج شده است. این وضعیت به طور جدی احزاب سنتی انگلیس را نگران کرده و به چاره‌جویی واداشته است. جرمی کوربین که تاکنون سیاست یک بام و دو هوا در قبال خروج از اتحادیه اروپایی در پیش گرفته بود، علناً از برگزاری همه‌پرسی دوم بریگزیت و انتخابات سراسری سخن گفته و نامزدهای مطرح برای جانشینی ترزا می هم از ضرورت ایجاد وحدت در داخل کشور سخن می‌گویند. به نظر نمی‌رسد انگلیس بتواند به دوران یک دولت با ثبات بازگردد.
نخستین دیدار رهبران اتحادیه اروپایی پس از پایان انتخابات پارلمانی اتحادیه به عیان شدن اختلاف 2 کشور پیشرو منطقه یورو یعنی فرانسه و آلمان بر سر تعیین ریاست آینده کمیسیون اروپا انجامید. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان از مانفرد وبر، نامزد حزب مردم اروپا برای ریاست آینده کمیسیون اروپا حمایت می‌کند، در حالی که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه با این گزینه مخالف است. مکرون با توجه به خاستگاه لیبرالی‌اش در فرانسه مایل است 2 نفر از 4 رهبر آینده اتحادیه اروپایی از میان زنان انتخاب شوند. او همچنین بدین خاطر با ریاست وبر مخالف است که او به زبان فرانسه سخن نمی‌گوید! رئیس‌جمهور فرانسه درباره انتخاب سران آینده اتحادیه اروپایی گفت: «برای من نکته کلیدی این است که افرادی در مناصب کلیدی قرار گیرند که با پروژه اروپایی ما موافق باشند و در بیشترین حد ممکن پرجذبه، خلاق و کارآمد باشند». ترکیب غیرعادی پارلمان جدید اروپا توافق بر سر انتخاب سران اتحادیه نظیر رئیس کمیسیون، رئیس پارلمان و رئیس روابط خارجی را دشوارتر از معمول کرده است. سران اتحادیه اروپایی از جمله رئیس کمیسیون این اتحادیه برای یک دوره 5 ساله انتخاب می‌شوند.
انتهای پیام/
