به گزارش سراج24، رئیسجمهوری فرانسه که از خشم و خروش زردپوشان شگفتزده شده بود، اینک سعی دارد با روحیهای تازه دست به پیکار متقابل زند و برای خودش و کشور نقطه عطفی را در تاریخ معاصر فرانسه پدید آورد.
تقریبا 2 سال پس از آنکه امانوئل مکرون به عنوان جوانترین رئیسجمهوری در تاریخ جمهوری پنجم فرانسه وارد کاخ الیزه شد، کشوری که وی وعده داده بود متحد کند، بیش از هر زمان دیگری دچار چنددستگی شده است. مکرون که میخواست متفاوت با پیشینیان خود رفتار کند، اینک مانند کسی است که روی یخ بازی میکند و احتمال دارد هر آن یخ زیر پایش بشکند. دوستان مکرون او را ققنوس مینامند، زیرا قادر است از خاکستر خود برخیزد. در سال دوم الیزهنشینی، رئیسجمهوری جوان با چالشهای پیچیده و سختی روبهرو است که نحوه مدیریت آنها میتواند نقطه عطفی را در تاریخ معاصر فرانسه رقم زند.
در ماه مه 2017 «امانوئل ژان میشل فردریک مکرون» جوانی 39 ساله با استعدادهایی نامتعارف توانست با پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری شاکله سیاسی فرانسه را شگفتزده کند. او در محوطه موزه لوور نوید داد که فرانسه را یکپارچه کند و بر تمام اختلافها چیره شود و با صدایی رسا گفت بازگوکننده حقیقت خواهد بود؛ ایدههایی که در آن زمان دستیافتنی به شمار میآمدند ولی اینک پس از نزدیک به 2 سال وضعیت کاملا متفاوت است و جادوی انتخابات بیاثر شده و حالا باید پیکارجو شود.
سال اول در کاخ الیزه برای مکرون و دوستانش دوران طلایی بود و امانوئل یک سوپراستار سیاسی شده بود که با سخنانی سنجیده، از آینده اروپا و چندجانبهگرایی حرفها میزد؛ ایدههایی که برای نخبگان دیگر کشورهای جهان نیز خوشایند بود و فرانسه دیگر بار به نگاه ارباب پژوهش خوش میآمد. رجلی تازهنفس با سیمایی جوان و ژستهای اشرافی، نوید از فرانسهای میداد که میخواهد دگرباره گهواره دانش و ایدهپردازیهای نوین شود. شماری از روزنامهها و رسانههای خوشآوازه نزد اهل سیاست و دیپلماسی به تمجید از وی پرداختند و به عنوان نمونه «فارین پالیسی» مکرون را همردیف شارل دوگل و فرانسوا میتران ارزیابی کرد و اکونومیست هم در خوشامدگویی به مکرون تیتر زد که فرانسه از انتظارها فراتر رفته و توانسته چهره جهانی خود را بازسازی کند.
وقتی زردپوشان جلیقهای در دسامبر گذشته خیابان را به عنوان مکان بهتری برای رساندن شکوه و گلایههای خود به گوش تصمیمگیران برگزیدند و همانند بازیگران ماهر سیاسی درخواست خود دایر بر کنارهگیری مکرون و برچیده شدن پارلمان را شرط بازگشت به خانه عنوان کردند، مکرون احساس کرد اینک زمان آن است که وارد گفتوگوهای فراگیر شود، لذا برای 2 ماه در گردهماییهای گوناگون با تمام قشرهای جامعه بهطور فشرده وارد صحبت رو در رو شد. گفتمان، جنگافزار وی و در واقع پادتنی بود برای زهری که زردپوشان به کام وی ریخته بودند و همچنین راهی برای آرام کردن کسانی بود که از او تنفر داشتند. مکرون با تماس نزدیک و چشم در چشم با دشمنان خود تلاش کرد توانایی خود را محک زند ولی در میانه ماه مارس 2019 در آستانه آخرین نشست گفتمان فراگیر، آشوبها بار دیگر خیابانهای شهر را درنوردید، آن هم در دامنهای به مراتب گستردهتر از گذشته. چندین دکه روزنامهفروشی به آتش کشیده شد و چندین باب فروشگاه هم غارت شد. اگرچه جنبش زرد از زمان آغاز گفتمان فراگیر بخش زیادی از زردی خود را از دست داده و از میزان پشتیبانیهای مردمی به مقدار زیادی کاسته شده ولی آشوبها کماکان پابرجاست. رای مردم به مکرون بیشتر از آن بابت بود که وی نوید داده بود از گذشته بگسلد. مکرون مصمم به گسل بود تا شاکله حاکمیت را به یکباره کنار زند. وی وعده دگرگونی، کار و مشارکت مردمسالار را داده بود ولی مردم خواهان رهبری نبودند که سخن مدیران گوید ولی کرداری شاهانه داشته باشد. نظرسنجیها حاکی از آن است که بیشتر مردم خواهان دگرگونی وی هستند. از دید مردم شخصیت او و نه سیاستهایش مشکلساز شده است. اینک زمان آن است که بتواند به اشتیاقها و توقعهایی که ایجاد کرده پاسخ گوید و باید بتواند گفتمان فراگیر خود را به نتیجههای ملموسی مبدل کند و رویهای بیابد تا شرکتکنندگان در این گفتمانها احساس کنند پیشنهادهایشان جدی گرفته شده است.
انتخابات پارلمان اروپا نزدیک است و مکرون بهروشنی گفته است این رویداد آزمونی خواهد بود برای جایگاه ملی او در افکار عمومی. در حال حاضر حزب حاکم (لا رپوبلیک آن مارش یا جمهوری به پیش) در نظرسنجیها پیشتاز است. حزب راستگرای «مارین لوپن» موسوم به «همگرای ملی» در جایگاه دوم قرار دارد و پیروزی حزب حاکم در انتخابات این پیام را خواهد داشت که مکرون توانسته باور مردم را بازسازی کند و این سرمایهای برای وی خواهد بود تا بتواند هدفهای خود را برای دگرسازی فرانسه دنبال کند.
باید در نظر داشت که در شرایط حاضر کاخ سفید «ریست کردن یا صفر کردن» محیط بینالمللی را در دستور کار دارد، یعنی دیگر چندجانبهگرایی را در راستای منافع آمریکایی ارزیابی نمیکند و خروج انگلیس از اتحایه را در راستای شعار نخست آمریکای خود تلقی میکند و پیروزی حزب مارین لوپن را مطلوب غایی خود به شمار میآورد. به نظر میرسد مکرون پیام جلیقهزردها را دریافت کرده و میداند که در حقیقت زردپوشان از ناحیه کدام نیروهای پردهنشین حمایت میشوند.
انتهای پیام/