قم سراسر سیاه‌پوش و غرق ماتم و عزا شد

به گزارش سراج24 ، بیوت علما و مراجع همگی در این مصیبت عظما مراسم سوگواری برپا کرده‌اند و مردم شهر مقدس قم نیز با استقبال از زائرین به سوگ قطع وحی و از دست دادن پیامبر اسلام(ص) و سبط اکبرشان نشستند. دسته‌های عزاداری نیز امشب و فردا از سمت خیابان‌های اطراف حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) به سمت حرم حرکت می‌کنند تا در آنجا نیز به عزاداری‌های ویژه و مخصوص هر محله‌ای از شهر مقدس قم بپردازند. مسلمانان دیگر کشورهای جهان اسلام به‌ویژه اعراب، مردم شریف پاکستان و مردم شریف افغانستان نیز در این مصیبت بزرگ در مدارس علمیه در کنار اساتید، در بیوت مراجع در کنار علما و در امامزادگان و بقاع متبرکه در کنار دیگر مردم مسلمان به عزا می‌نشینند. رسول مهر کجاست آن‌که دست مهر بر سر فرزندان یتیم می‌کشید؟ جای خالی پدری که دخترش در فراق او دنیا را تیره‌ و تار می‌بیند چقدر خالی است ... قلب مسلمین از شدت اندوه گرفته و وحی الهی امشب منقطع می‌شود.. امشب همه باهم از دور زیارت شما را می‌خوانیم و به شما سلام می‌دهیم : سلام بر تو ای مبلغ منسوب شده از سوی خدا ! سلام بر تو ای چراغ هدایت ! سلام بر تو ای بشارت‌دهنده ! سلام بر تو ای بیم دهنده ! سلام بر تو ای نور خدا ! چقدر جای تو خالی است که دستی بر سر بانوی دو عالم فاطمه زهرا (س) و پدر خاک ابو تراب، بکشی تا آرامشی باشد بر جان بی‌قرارشان... آزار پیامبر (ص) و نافرمانی ایشان سبب انحطاط جامعه اسلامی شد حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که شبهه افکنی در دین خیانت به پیامبر (ص) است، اظهار داشت: خداوند در آیه آخر سوره نور مردم را از نافرمانی پیامبر(ص) و مخالفت با ایشان بر حذر داشته است. وی افزود: اگر از پیامبر خداوند اطلاعت می‌شد و در روز غدیر از ایشان اطاعت می‌شد 11 امام بر حق الهی به شهادت نمی‌رسیدند و جامعه امروز دچار این حجم وسیع از انحطاط و چندگانگی نمی‌شد. حجت‌الاسلام رفیعی با اشاره به آیه 53 سوره مبارکه احزاب نمونه‌های آزار پیامبر (ص) را برشمرد و تأکید کرد: خداوند کسانی را که پیامبر را مورد آزار و اذیت قرار داده بودند به عذاب سخت وعده داده است. وی با تأکید بر این‌که پیامبر(ص) مودت قربی را اجر رسالت خود معرفی کرد،گفت: از این‌رو هرکه خانواده، شیعیان، پیروان و مؤمنان را آزار دهد، پیامبر(ص) را آزار داده است چرا که این پیامبر الهی همواره مردم را بر اکرام اهل‌بیتشان و حفظ حقوق آن‌ها توصیه می‌کردند. حجت‌الاسلام رفیعی افزود: در دوران غیبت نباید کارهایی را که ناراحتی صاحب‌الزمان (ع) را در پی دارد انجام دهیم و - بشویم مانند مردمی که نزدیکان و اهل‌بیت پیامبر (ص) را ناراحت کردند- و وظایف خویش را در مقابل ایشان به‌خوبی انجام دهیم.  تأکید ویژه حضرت رسول اعظم (ص) بر نگهداری از ثقلین پیامبر اکرم (ص) سی روز قبل از شهادت خود می‌فرمایند: «فراق نزدیک شده و بازگشت ‏به‌سوی خداوند است و نزدیک است فراخوانده شوم و دعوت حق را اجابت کنم. من دو چیز گران در میان شما می‌گذارم و می‌روم: کتاب خدا و عترتم، و خداوند لطیف و آگاه به من خبر داد که این دو هرگز از یکدیگر جدا نشوند تا کنار حوض کوثر برمن ‏وارد شوند، پس خوب بیندیشید چگونه با آن دو رفتار خواهید کرد. ایشان در حجه‌الوداع در هنگام رمی‏ جمرات فرمودند: «مناسک خود را از من ‏فرا گیرید، شاید هرگز مرا دیگر در این جایگاه نبینید». و در جایی دیگر پس از دیدن هراس مردم از چشم فرو بستن خویش از دنیا فرمودند: «به من خبر داده‌اند شما از مرگ ‏پیامبر خود در هراس هستید، اما آیا پیش از من، پیامبری بوده است که‏ جاودان باشد؟» پس آگاه باشید، من به رحمت پروردگار خود خواهم ‏پیوست و شما نیز به رحمت پروردگار خود ملحق خواهید شد.  ایشان در وقتی دیگر رو به حضرت امیرالمؤمنین، علی(ع) کردند و فرمودند: «کلید گنج‌های ابدی دنیا وزندگی ابدی در آن، در اختیار من گذارده شده و بین زندگی در دنیا و لقای خداوند مخیر شده‌ام، ولی من ملاقات با پروردگار و بهشت الهی را ترجیح داده‌ام». رسول اکرم (ص) باز هم با تأکید بر ثقلین بار دیگر در روزهای پایانی حیات پر برکت خویش در مسجد پس از انجام نماز صبح فرمودند:«ای مردم! آتش فتنه‌ها شعله‌ور گردیده و فتنه‌ها همچون پاره‏‌های امواج تاریک‌ شب روی آورده است، من در روز رستاخیز پیشاپیش شما هستم و شما در حوض کوثر بر من درمی‌آیید، پس آگاه باشید که من درباره ثقلین از شما می‌پرسم، پس بنگرید چگونه پس از من درباره آن دو رفتار می‌کنید، زیرا که خدای لطیف و خبیر مرا آگاه ساخته که آن دو از هم جدا نمی‌شوند تا مرا دیدار کنند. آگاه باشید که من آن‌ دو را در میان شما به‌جای نهادم، پس بر ایشان پیشی نگیرید که از هم‌ پاشیده و پراکنده خواهید شد و درباره آنان کوتاهی نکنید که به هلاکت می‌رسید. پس‌ از آن  پیامبر(ص) با زحمت به‌سوی خانه  خویش به راه افتادند و مردم با چشمانی اشک‌آلود آخرین فرستاده الهی را بدرقه می‌کردند.  در آخرین روزها پیامبر به علی (ع) وصیت کردند که او را غسل و کفن کند و بر او نماز بگزارید.  علی (ع) که جانش با جان پیامبر آمیخته بود، پاسخ داد:  «ای رسول خدا، می‌ترسم طاقت این کار را نداشته باشم»... پس پیامبر(ص) علی (ع) را به خود نزدیک کرد، انگشترش را به ایشان بخشید تا آن  را به دست کند و سپس شمشیر، زره و سایر وسایل جنگی خود را خواست و همه آن‌ها را به امیرالمؤمنین سپرد. فردای آن روز بیماری پیامبر (ص) شدت یافت اما او در همین حال نیز اطرافیان خود را درباره حقوق مردم و توجه به مردم سفارش می‌کرد. سپس به حاضران فرمود:  «برادر و دوستم را بخواهید به اینجا بیاید» ام سلمه، همسر پیامبر گفت: «علی را بگویید بیاید. زیرا منظور پیامبر جز او کس دیگری نیست». هنگامی‌که علی (ع) آمد، پیامبر به او اشاره کرد که نزدیک شود آنگاه علی (ع) را در آغوش گرفت و مدتی طولانی با او راز گفت تا آنکه از حال رفت و بی‌هوش شد.  با مشاهده این وضع، نواده‌های پیامبر (ص) حسن و حسین (ع) به‌شدت گریستند و خود را روی بدن رسول خدا افکندند.  علی (ع) خواست آن دو را از پیامبر (ص) جدا کند. پیامبر (ص) به هوش آمد و فرمود: «علی جان آن دو را واگذار تا ببویم و آن‌ها نیز مرا ببویند، آن دو از من بهره گیرند و من از آن‌ها بهره گیرم». سرانجام پیامبر (ص) هنگامی‌که سرش بر دامان علی (ع) بود، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد... سنت‌های خوش‌اخلاقی، اکرام و احترام برای همه به‌ویژه بزرگ‌سالان و کودکان، گرامی داشتن دختران و شناساندن مقام والا و منزلت بالای آن‌ها، بزرگداشت بانوان، سلام کردن به‌ویژه پیش‌قدم شدن در آن، واسطه‌گری برای ازدواج آسان، انجام  ازدواج آسان، مهریه اندک، طلب حلالیت، نماز اول وقت، عیادت کردن، تربیت صحیح و محبت و مهر ورزی به خانواده، دوستان، شیعیان و مسلمانان همچنین کفار غیر منعد، از سنت‌هایی است که رسول اکرم (ص) آن‌ها را در اعراب پایه‌گذاری کردند. شهید نفاق امام حسن (ع) در روزهای طوفانی صدر اسلام همچون بازویی پرتوان در کنار پدر بزرگوارش و نیز در دوران زمامداری کوتاه خودش از کیان اسلام و مسلمین دفاع کرد ولی نیرنگ منافقان و دشمنان اسلام که لباس دوستی دین و امارت مسلمین را به‌دروغ بر تن کرده بودند، از کاسه زهرآگین دشمن خانگی بیرون آمد و دومین شهید امامت به جهان اسلام تقدیم شد. همسران امام  بررسی موضوع زنان امام حسن (ع) بسیار لازم است زیرا زشت‌ترین تهمتی که به حضرت از طرف دشمنان و دوستان نادان زده‌ شده است، کثرت اغراق‌آمیز ازدواج‌ها و طلاق‌های اوست، تا جایی که برخی، تعداد همسران آن حضرت را 400 نفر گفته‌اند.  مجموعه زنانی که نام خود و پدرشان در تاریخ ثبت است و به‌عنوان همسر حضرت ذکر شده‌اند، صحیح یا ناصحیح، به ده نفر نمی‌رسد، و در حقیقت بنی‌امیه خواسته‌اند با تهمت لذت طلبی مفرط به آن حضرت، صلح او را به صورتی تحریف یافته تفسیر کنند. خانه امام حسن (ع) نیز مکر نفاق در امان نماند عضو هیئت‌علمی جامعه الزهرا(س) با اشاره به این‌که دوران صلح امام حسین مجتبی (ع) دوران سخت نفاق و کینه و دشمنی پراکنی میان مسلمانان بود، اظهار داشت: خانه امام حسن مجتبی (ع) نیز از این فتنه در امان نماند. معصومه ظهیری با اشاره به این‌که مکر و حیله و بدعت‌گذاری‌های بنی‌امیه در دوران امام حسین مجتبی (ع) به اوج خود رسیده بود، افزود: امام با هوشیاری و ذکاوت بیش‌ از حد خویش تا جایی که به دین آسیبی نمی‌رسید با بنی‌امیه لعنت الله علیه و فتنه‌های کور آن بی‌صفتان مقابله کردند. وی با بیان این‌که روزبه‌روز به محبوبیت امام حسن مجتبی (ع) افزوده می‌شد، تصریح کرد: کرامت و بخشندگی امام در میان مردم آن‌چنان ایشان را محبوب کرده بود که بنی‌امیه در مورد خراب کردن چهره این امام بزرگوار هیچ‌وقت به اهداف شوم و پلید خود نرسید. ظهیری گفت: جریان نفاق در دوران امام دوم شیعیان (ع) چنان خود را به‌حق نشان می‌داد که گاهی مردم‌باور می‌کردند اما در دل تمام منافقین و بنی‌امیه جز باطل نبود. وی با تأکید بر این‌که امام دوم شیعیان مقدمات قیام کربلا را فراهم کرد، افزود: صلح امام حسن مجتبی (ع) مقدمه‌ای برای قیام خونین کربلا و اثبات حقانیت اسلام شریف بود. غربت تو تمام سوگواری‌های جهان را کافی است ... تو هنوز غریبی که معنای صلحت را هیچ‌کس نفهمید که معنای قیام حسین را بفهمند... تو همچنان در غربت به سر می‌بری که تنها تابوت آسمانی‌ات که منزلتش از هفت‌آسمان نیز بالاتر است در دل خاکی سرد با سقف آسمان است ... تو بسیار غریب‌تری این روزها از روزهای رفتنت حتی ... ثواب عزاداری و گریه بر امام حسن رسول خدا (ص) سال‌ها پیش از شهادت امام حسن فرموده بود : « هر کس بر حسن گریه کند، چشمش روزی که دیده‌ها کور می‌شوند (روز قیامت)، کور نمی‌شود و هر کس در مصیبت او اندوهگین شود، روزی که همه دل‌ها اندوهگین است، غم و اندوهی ندارد. زیارت حسن مایه‌ استواری قدم‌ها در قیامت است.»