به گزارش«سراج24» این فرد که در مجله اسکوایر بنا به دلایل امنیتی «شلیک‌کننده» معرفی شده است، می‌گوید، از زمان خروجش از ارتش آمریکا از پاییز گذشته دولت هیچ توجهی به وی نکرده است.
وی می‌افزاید، تصمیم گرفته است درباره واقعیات عملیات حمله به مخفی‌گاه بن لادن و همچنین نحوه برخورد دولت آمریکا با سربازان حرفه‌ای پس از خروج از ارتش صحبت کند.
او می‌گوید، به رغم این که تحت تعقیب‌ترین تروریست جهان را کشته است، هیچ پاداش، مراقبت بهداشتی یا اقدامات حفاظتی خاصی به او و خانواده‌اش تعلق نگرفته است.
این کهنه‌سرباز آمریکایی ادامه می‌دهد: پس از خروجم از ارتش، فرمانده نیروهای ویژه به من گفت که می‌توانند شغل رانندگی یک کامیون حمل نوشیدنی را به من بدهند. مراقبت‌های بهداشتی از من و خانواده‌ام متوقف شده است. وقتی از دولت خواستار ارتقا شدم، آنها ضمن مخالفت، گفتند که من دیگر تحت پوشش نیستم.
ظاهرا مشکل این است که این نیروی آمریکایی پیش از زمان مقرر یعنی پایان دوره خدمت 20 ساله از ارتش بیرون آمده و به همین دلیل از مزایای بازنشستگی برخوردار نخواهد بود.
وی با یادآوری خاطراتش از عملیات حمله به محل اقامت بن لادن می‌گوید: من دو بار به سرش شلیک کردم و او به زمین افتاد. او مرده بود. او را دیدم که آخرین نفس‌هایش را می‌کشید. تا جایی که به خاطر دارم، وقتی بن لادن آخرین نفسش را کشید، با خود به این فکر کردم که آیا این بهترین کاری بود که انجام دادم یا بدترین کار.
وی می‌افزاید: همواره این حس را داشتم که به دنیا آمده‌ام تا کاری خاص انجام دهم. بعد از عملیات حمله به مخفی‌گاه بن‌لادن می‌دانستم این همان کار خاص است.
وی همچنین خاطراتش از گزارش شبکه سی.ان.ان درباره نخستین سالگرد کشته شدن بن لادن را به خاطر می‌آورد و می‌گوید: در گزارش این شبکه گفته شد «آیا به خاطر دارید وقتی بن لادن کشته شد، کجا بودید؟» من با دیدن این گزارش با خود گفتم قطعا به خاطر دارم! من در اتاق خواب بن لادن و بالای جسدش بودم.
