به گزارش گروه ورزشی « سراج24» خجالت دارد اما خجالت برایشان معنایی ندارد! که اگر داشت، به صراحت از کم کاری نمی گفتند! خیلی حرف است که چطور رویشان می شود در چشم مردم براق شده و این گونه حرف بزنند! می مانی بخندی یا بگری وقتی می بینی آقایان پورشه سوار که با هر دوری که در خیابان های منتهی به دربند و لواسان و میدان کاج می زنند چشم ها را به خود خیره می کنند، چشمشان به دنبال صد هزار تومان عیدی و آن نیم کیلو گوشت یخ زده و آجیل درجه چندی است که شاید آخر سال کف دست برخی از کارمندان بگذارند یا نگذارند!
وقاحت را به حد اعلا رسانده اند.در روزهای آخر سال که مردم تمام دار و ندارشان را می گذارند تا گوشه ای از مایحتاج ضروری خود را تامین کنند، چشم آقایان همان دو سه کیسه ای که نتیجه یک سال جان کندن مردم است را هم ندارند و معترض می شوند به آن! به مردمی که هر ماه از حق و حقوقشان زده می شود و از نان گلویشان بریده می شود تا تحت هر عنوانی از مالیات گرفته تا عناوین دیگر، به جیب این آقایان پورشه سوار و مدعی برود که هر دوری که با اتومبیل های آنچنانی شان می زنند صدها هزار تومان است و معادل چند ماه جان کندن چند کارمند و کارگری که حالا نیم کیلو آجیل شب عید آنها خار چشم این آقایان شده است!
شرم آور است وقتی با آن دک و پز و آن اتومبیل ها و خانه های آنچنانی که چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند، برای اندکی این ور و آن ور شدن پولهایشان وقیحانه حرف از کم کاری می زنند و تهدید از راه رفتن در زمین بازی! حرفی که با شنیدنش دود از سرمان بلند می شود و می مانیم تا دیروز که مثلا کم کاری نداشتند این بود اوضاع و احوالشان وای به روزی که وعده این کم کاری را هم می دهند!
نگاهی می اندازیم به سرمربی تیم . به دایی با آن ابهتی که هر کسی جرات هم کلام شدنش را ندارد. با مربی که یادمان نرفته چطور با طحال پاره برای تیم ملی بازی کرد و چطور سرش شکست برای تیم ملی کشورش و چگونه گلزنی کرد بی آنکه چرتکه بیندازد و حساب و کتاب قدمها و گلها و زخم ها و بخیه هایش را به دلار و ریال محاسبه کند! سرمربی که غیرتش زبانزد بود اما حالا، آن بالا، در راس تیمی نشسته که بازیکنانش وقیحانه از کم کاری می گویند و بخیلانه و شرمانه اعتراف می کنند چشم دیدن چندر غازی که آخر سالی کف دست کارمند جماعت می گذارند را ندارد! حال آنکه هر چه دریافت می کند، از حلقوم همین کارمند و کارگر است که بریده شده و به جیب آنها سرازیر می شود!
پول بی زبان و بی حساب و کتابی که طی چند سال اخیر به جیب برخی فوتبالیست ها سرازیر شده، آنها را آنقدر وقیح کرده که بی هیچ ترسی تهدید به کم کاری می کنند و خود را با قشرهای زحمت کش جامعه مقایسه می کنند. اقشاری که نتیجه یک عمر کار کردنشان یک چندم قراردادهای نجومی فوتبالیست ها نمی شود. اما حالا، چند قاز عیدی که روزهای آخر سال می گیرند، چشم فوتبالیست ها را گرفته و قیاس نابرابری را باعث شده است! اما جالب است قیاس فوتبالیست ها وقتی آنها تحمل مقایسه شدن با فوتبالیست های دنیا را از لحاظ فنی ندارند و حالا کیسه های دست کارمندان و چندرغاز ته جیب آنها را می شمارند و خود را به مظلوم نمایی می زنند و آه و ناله بی پولی شان گوش فلک را کر کرده است! اما بی پولی که با بی پولی مردمی که این روزها مغازه ها را صد تا یکی در می دهند تا چند صد تومانی ارزانتر و اقتصادی تر خرید کنند زمین تا آسمان فرق دارد. این ها که ناله شان شهر را پر کرده، بی پولهایی هستند که اتومبیل هایشان کمتر از پورشه و بنز و بی ام و نیست و خیابانهای محل ترددشان پایین تر از جردن و شهرک غرب و میدان کاج نیست و پول یک گشت و گزار و یک باک بنزینشان هم پای حقوق یک یا حتی دو ماه کارمند و کارگری است که از خروس خوت تا بوق ..... جان می کند برای یک لقمه نان حلال و دست آخر هم نه تنها صدایش از بی پولی در نمی آید که صورتش را هم با سیلی سرخ نگه می دارد و حفظ ظاهر و آبرو می کند. برخلاف فوتبالیست هایی که رقم قراردادهایشان هوش از سر همه می پراند و با این وجود هنوز هم آه و ناله شان هم به راه است و حالا وقیحانه چشم به دست کارمندان و کارگرانی دارد که شاید چندر غاز و نیم کلیو گوشت یخ زده و آجیل به عنوان عیدی با خود به خانه ببرند یا نبرند!
