به گزارش سراج24، یوری افاناسیف، والری نگیوویچ، پرو کوتوروویچ ، یورگ وویت و ده‌ها چهره نامدار و کوچک و بزرگ شنای جهان در سال‌های گذشته به عنوان سرمربیان تیم ملی شنای ایران معرفی شده‌اند؛ مربیانی که هر کدام چند ماه از دور یا نزدیک عملکرد شناگران ایران را زیر نظر داشتند و خیلی زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، همکاری خود را با فدراسیون قطع کردند و یا اینکه مجبور به قطع همکاری شدند.
تغییر و تحولات پی در پی مدیریتی در سال‌های گذشته و عدم وجود سیاست گذاری های ثابت از سوی سرپرست‌های مختلف فدراسیون موجب شد تا حتی مربیان ایرانی هم در کادر فنی تیم ملی شنا امنیت شغلی نداشته باشند. بهزاد مهدی خبازیان، محسن سمیع زاده، خشایار حضرتی، منصور گروسی، فرهاد خائفی، عباسعلی کشتکار ، فرشاد کرمی و .... هر کدام برای مدتی با ملی پوشان شنای ایران کار کردند و در مسابقات مختلف هدایت تیم ملی را برعهده گرفته بودند اما هر یک بنا به دلایلی نتوانستند جای ثابتی در تیم ملی داشته باشند.
شنا یکی از ورزش های پایه و پرمدال به شمار می رود. کارشناسان تربیت بدنی بر این وارد هستند که فاصله قهرمانی در رشته ورزشی شنا حدود 12 سال است. یعنی اگر یک نوجوان مستعد 12 ساله به صورت مستمر تمرینات حرفه ای شنا را انجام دهد در سن حدودا 20 سالگی می‌تواند امید به قهرمانی و کسب مدال داشته باشد. به همین دلیل ثبات کار مربیان و برنامه تمرینی ملی پوشان از اهمیت زیادی برخوردار است. در صورتی که برنامه تمرینی یک شناگر چارچوب مشخصی نداشته باشد و یا اینکه به صورت مقطعی دنبال شود موفقیت در این رشته ورزشی غیر ممکن می شود.
در سال‌های گذشته همواره این سوال که "چرا شناگران ایران در رویدادهای مهم بین المللی حرفی برای گفتن ندارند؟" پررنگ تر می شود. با وجود اینکه پاسخ این پرسش برای همه اهالی فن و مدیران ورزشی کاملا روشن است اما همچنان بی ثباتی در کادر فنی تیم ملی شنا به چشم می خورد.
در همین یکسال گذشته بعد از پایان اجباری همکاری چند ماهه "یورگ وویت" مربی سرشناس آلمانی تیم ملی شنا در زمان سرپرستی برانوش نیک بین، هیچ گزینه ای جایگزین وی نشد. در ابتدا سرپرست وقت فدراسیون اعلام کرد که فرشاد کرمی و محسن سمیع زاده به عنوان مربی فعالیت شناگران را زیر نظر می‌گیرند. اما بعد از چند ماه و انتصاب رضوانی به عنوان سرپرست جدید فدراسیون، سمیع زاده به عنوان سرپرست دبیری فدراسیون منصوب شد. فرشاد کرمی هم به مسئولیت قبلی خود در کمیته فنی شنا ادامه داد. با این حال سمیع زاده با وجود مشغله های دبیری فدراسیون همچنان به حضور در استخرها به عنوان مربی تیم ملی ادامه داد. از سوی دیگر برخی دیگر از شاخص ترین شناگران ایران نظیر جمال چاووشی به تنهایی تمرینات خود را دنبال می کنند. با گذشت قریب شش ماه از این شرایط همچنان هیچ کس به عنوان راس کادر فنی شنا معرفی نشده است.
رضوانی سرپرست فعلی فدراسیون در پاسخ به پرسش خبرنگاران درباره کادرفنی تیم ملی شنا می گوید: " ما مربیان ایرانی خوبی داریم که توانایی مطرح شدن را دارند. به هر حال برای آمدن مربی خارجی شنا باید پله، پله کار کنیم تا پایه کار آماده شود. اگر بودجه اش را داشتیم وقتی وویت آلمانی آمد با دستمزد شش هزاریورویی می ماند. چرا که او می خواست طبق برنامه اش شش سال کار کند . اما ما مشکل بودجه داشتیم و نتوانستیم او را حفظ کنیم . حالا هم فکر می کنم 4 -5 سال زمان لازم داریم تا بستر برای حضور مربی خارجی شنا فراهم شود. فعلا باید با مربیان ایرانی کار کنیم تا بستر حضور مربی خارجی فراهم آید."
آرشام میرزایی قهرمان شنای 100 متر آزاد ایران هم در این باره می گوید: " مربی خارجی خوب است ولی باید فردی بیاید که بداند ما چه می خواهیم. مربی خارجی هم آمد. یورگ وویت می گفت بین بازه زمانی چهار ساله هیچ انتظاری نداشته باشید. ما در ایران می خواهیم نتیجه هم بگیریم. ممکن است که شناگر با مربی خود رفاقت داشته باشد ولی این موضوع به بیرون از استخر بر می‌گردد. زمانی که مربی می گوید ساعت هفت و نیم صبح باید در استخر باشی، باید بروی. اگر هم دیر رفتیم اخطار گرفتیم. به هر حال وقتی اسم مربی خارجی می آید دست و پای همه شل می شود. همه می گویند که مربی خارجی آمد و ما با تمرینات او "مایکل فلپس" می شویم. اما خیلی وقت ها بر عکس می شود. یک مربی ایرانی که که در دوره های بین المللی آموزشی شرکت می کند و مدرکش را از فینا میگیرد چه فرقی با همتای خارجی خود دارد؟ چرا باید یک مربی خارجی بیاید 30 میلیون در ماه بگیرد اما مربی ایرانی حقوق خاصی نگیرد. در حالی که یک مربی ایرانی فهم بهتری از شناگران ایرانی خواهد داشت. مربی ایرانی درک می‌کند که یک ورزشکار ایرانی از نظر فرهنگی چه شرایطی دارد."
در حالی که روز شمار تا مسابقات انتخابی المپیک ریودوژانیرو با سرعت در حال سپری شدن است، نیاز به سکان‌داری یک چهره معقول در راس هرم کادر فنی تیم ملی شنا محسوس است. مسئولان فدراسیون باید هرچه سریع‌تر نسبت به معرفی سرمربی جدید تیم ملی اقدام کنند تا حداقل همه شناگران ایران در استان های مختلف تحت یک سیستم واحد و با برنامه ریزی اصولی برای مسابقات گوناگون به ویژه مسابقات انتخابی آماده شوند.
