به گزارش «سراج24»، ماجرا از اینجا آغاز میشود.سال ۷۸ کمیسیون فرهنگی مجلس و اصلاح قانون مطبوعات در کشور ، حزب مشارکت که از سال ۷۶ به تاخت و تاز مشغول بود و با استفاده از آزادی شبیه خونی هایی علیه تمام ارکان های نظام تدارک دیده بود حالا باید در چارچوب مشخصی گام بر میداشتند.
مواردی همچون ممنوعیت مطبوعاتی برای عوامل بیگانه ، اعضای تروریستی و ضد انقلاب، جاسوسان و وابستگان و سردمداران رژیم طاغوت ، همچنین منع شدن مطبوعات کشور از دریافت کمک مالی از کشورهای بیگانه در این چارچوب قرار داشت.
قانونی که دیگر اجازه نمی داد انتشار قصه ها و رویاهای ساختگی و توهم گونه ی اکبر گنجی در مطبوعات مغرض کلیت نظام را با ادعاهای بی اساس قربانی کند ، که در ۱۵ تیر ماه سال ۱۳۷۸ یک روز قبل از رای گیری مجلس پنجم درباره تغییر قانون مطبوعات روزنامه سلام سندی را دارای طبقه بندی وزارت اطلاعت را منتشر میکند و تیتر اول خود را به این موضوع اختصاصی میدهد. بدین ترتیب این روزنامه بدون داشتن هیچگونه منبع موثقی درباره انتشار این خبر با شکایت مجلس و دستگاه های امنیتی توقیف میشود.
تجدید نظر طلبان که با اعلام حکم روزنامه سلام حسابی غافل گیر شده بودند، به هشدار و تهدید روی آوردند.هماهنگی این گروه در پنج شنبه ۱۷ تیرماه در توقیف این روزنامه نشان از آن داشت که یک تیم پشت پرده هدایت این جریان را بر عهده دارد.
پرده اول این سناریو در اعتراض به توقیف روزنامه سلام در برابر خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران کلید میخورد. سردمداران این راهپیمایی پس از آنکه از حضور گسترده دانشجویان در این تظاهرات مایوس میشوند مسیر خود را به خارج از دانشگاه تغییر میدهند.
حضور تاج زاده عضو ارشد حزب مشارکت که در حمایت آشوب گران سخن میگفت با سخنان تحریک آمیزش به جای فرو نشاندن شعله های آتش بر شدت آن می افزاید ، تا اینکه در صبح روز جمعه ۱۸ تیرماه با زمینه سازی آشوبگران و قانون شکنان و عناصر خودسر قائله ای شکل میگیرد که قلب مقام معظم رهبری را جریحه دار میکند .
ایشان فرمودند : این حادثه تلخ قلب مرا جریحه دار کرد . حادثه ی غیر قابل قبولی در جمهوری اسلامی بود . حمله به منزل و مسکن یک جمعی به خصوص در شب و یا در هنگام نماز جماعت . به هیچ وجه در نظام اسلامی قابل قبول نیست .
یک چیزی که خون شما را به جوش می آورد . مثلا فرض کنید اهانت به رهبری کردند باز هم باید صبر کنید و سکوت کنید. اگر عکس مرا هم پاره کردند و آتش زدند باید سکوت کنید.نیرویتان را حفظ کنید برای آن روزی که کشور به آن نیازمند است.
سرانجام در آوردگاه ۲۳ تیرماه اقیانوسی از یک ملت بیداردل روانه ی کوچه و بیابان ها میشوند تا اثبات کنند رهبر انقلاب و مردم هشدار از چه ظرفیت های بی بدیلی در تبدیل تهدید ها به فرصت ها برخوردارند.
در واقع از روز ۱۸ تیر افرادی که کارنامه سیاهی از خود به جای گذاشته بودند در ۲۳ تیرماه مردم با یک اشاره رهبرشان انگونه به صحنه آمدند که دیگر کسی از این آشوبگران نتوانست قائله ۱۸ تیر را ادامه دهد.این حماسه بزرگ عظمت و شکوه بیشترش در ۹ دی ماه سال ۱۳۸۸ تجلی می یابد تا فتنه ۸۸ بعد از انتخابات هم ، گرچه پیچیده تر و برنامه ریزی شده تر از قائله ۷۸ بود اما با بصیرت و هوشیاری ملت آن هم بار دیگر شکست سنگینی را برای بدخواهان ملت ایران اسلامی رقم زد.
1 نظر