سوره مبارکه واقعه آیات ۱-۳۸ +صوت

به گزارش سراج24، پنجاه و ششمین سوره قرآن، واقعه نام دارد که مکی و دارای 96 آیه است.

از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده: هر کس این سوره را قرائت نماید نوشته می‌شود که او از گروه غافلان نیست.

این سوره از سوره هایی است که اخبار قیامت و احوال آن در آن آمده است و از اسباب پیر شدن رسول الله صلی الله علیه و آّله است.

ابن عباس می‌گوید: مردی از رسول خدا پرسید: چرا اینقدر زود پیر شدید؟ در جواب فرمود: سوره‌های هود، واقعه، مرسلات، نبا مرا پیر کرده است.

از امام باقر علیه السلام روایت شده: هر کس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را قرائت کند، در حالی خداوند را دیدار می کند که چهره اش مانند ماه شب چهاردهم می‌درخشد.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است، سوره واقعه را قرائت کند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند، خداوند وی را دوست بدارد و نیز دوستی او را در دل همه مردم اندازد و در طول عمرش در این دنیا بدبختی و تنگدستی نبیند و آسیبی از آسیب‌های دنیا به او نرسد و از همدمان امیرالمؤمنین علیه السلام باشد و این سوره خصوصیتی نسبت به امیرالمؤمنین علیه السلام دارد که دیگران با وی در آن شریک نیستند.

تلاوت مجلسی سوره مبارکه واقعه آیات ۱-۳۸

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱﴾
هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) برپا شود، (۱)
لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿۲﴾
هیچکس نمی‏تواند آن را انکار کند. (۲)
خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ ﴿۳﴾
گروهی را پائین می‏آورد و گروهی را بالا می‏برد. (۳)
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿۴﴾
این در هنگامی است که زمین به شدت به لرزه در می‏آید. (۴)
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾
و کوهها در هم کوبیده می‏شود. (۵)
فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ﴿۶﴾
و به صورت غبار پراکنده در می‏آید. (۶)
وَکُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾
و شما به سه گروه تقسیم خواهید شد. (۷)
فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿۸﴾
نخست «اصحاب میمنه» هستند، چه اصحاب میمنه‏ ای ؟ (۸)
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾
گروه دیگر اصحاب شومند، چه اصحاب شومی ؟ (۹)
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾
و سومین گروه پیشگامان پیشگام! (۱۰)
أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾
آنها مقربانند (۱۱)
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿۱۲﴾
در باغهای پر نعمت بهشت جای دارند (۱۲)
ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ ﴿۱۳﴾
گروه کثیری از امتهای نخستین هستند (۱۳)
وَقَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ ﴿۱۴﴾
و اندکی از امت آخرین! (۱۴)
عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾
آنها (مقربان) بر تختهائی که صف کشیده و به هم پیوسته است قرار دارند. (۱۵)
مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ ﴿۱۶﴾
در حالی که بر آن تکیه کرده و روبروی یکدیگرند. (۱۶)
یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ ﴿۱۷﴾
نوجوانانی جاودانی (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنها می‏گردند. (۱۷)
بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿۱۸﴾
با قدحها و کوزه‏ ها و جامهائی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)! (۱۸)
لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُونَ ﴿۱۹﴾
اما شرابی که از آن دردسر نمی‏گیرند و نه مست می‏شوند. (۱۹)
وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیَّرُونَ ﴿۲۰﴾
و میوه‏ هائی از هر نوع که مایل باشند. (۲۰)
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾
و گوشت پرنده از هر نوع که بخواهند. (۲۱)
وَحُورٌ عِینٌ ﴿۲۲﴾
و همسرانی از حورالعین دارند. (۲۲)
کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿۲۳﴾
همچون مروارید در صدف پنهان! (۲۳)
جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾
اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‏دادند. (۲۴)
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿۲۵﴾
در آن باغهای بهشت نه لغو و بیهوده‏ ای می‏شنوند نه سخنان گناه آلود. (۲۵)
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾
تنها چیزی که می‏شنوند «سلام» است «سلام»! (۲۶)
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿۲۷﴾
و اصحاب یمین، چه اصحاب یمینی ؟ (۲۷)
فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾
آنها در سایه درختان سدر بیخار قرار دارند. (۲۸)
وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾
و در سایه درخت طلح پربرگ به سر می‏برند (درختی است خوشرنگ و خوشبو). (۲۹)
وَظِلٍّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾
و سایه کشیده و گسترده. (۳۰)
وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿۳۱﴾
و در کنار آبشارها. (۳۱)
وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿۳۲﴾
و میوه‏ های فراوانی. (۳۲)
لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾
که هرگز قطع و ممنوع نمی‏شود. (۳۳)
وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾
و همسرانی گرانقدر. (۳۴)
إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً ﴿۳۵﴾
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم. (۳۵)
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا ﴿۳۶﴾
و همه را بکر قرار داده‏ ایم. (۳۶)
عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾
همسرانی که به همسرشان عشق می‏ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند. (۳۷)
لِأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿۳۸﴾
اینها همه برای اصحاب یمین است. (۳۸)

تلاوت مجلسی سوره مبارکه واقعه آیات ۱-۳۸