روایت بیهوده گذرانی جوانان

به گزارش سراج24،دختر که باشی ،از همان کودکی با در آغوش گرفتن عروسکت یاد می گیری که در آینده فرزندی هست که نیازمند مهر مادری است. از مادرت یاد می گیری همه کارها را ، نه اینکه برایت بگوید که هر روز و هر روز می بینی و یاد می گیری.

این قاعده بازی است . سال های سال همه دختران و مادران در هر جای دنیا از همین قاعده پیروی کرده اند . گاهی تلخ و گاهی شیرین بر اساس همین قاعده هم جامعه تشکیل شده و جلو رفته است . اما این قاعده انگار این روزها در کشورمان کمی از مسیر خارج شده است .

جامعه شناسان معتقدند که دختران امروز اصالت قاعده بازی را از دست داده اند . آنچه را که باید نمی آموزند و بر همین اساس نیز نمی توانند در آینده آنچه را که باید آموزش دهند. همین امر نیز از حرکت جامعه در مسیر درست جلوگیری می کند و طبیعی است که اجتماعی که مادرانش نتوانند فرزندان مناسب را تربیت کنند قطعا جامعه ای در حال پیشرفت نخواهد بود .

البته قطعا نوع نگاه به آموزش و زندگی دختران جوان نمی تواند از قطعیت برخوردار باشد و حتما نیز قرار نیست تربیتی یکسان در تمام جامعه حاکم باشد و از همه مهم تر آنکه مشکلات مختلفی که زنان در جامعه ما دارند را نمی توان نادیده گرفت اما به طور مجزا می توان مقوله آمادگی دختران برای آغاز زندگی مشترک را با توجه به آمار روبه فزونی طلاق در موضوعات تربیتی نیز جستجو کرد .

جوانان بیهوده گذرانی می کنند

امان الله قرایی مقدم ، جامعه شناس در این باره بر این باور است که نه تنها تغییرات اجتماعی در زمینه تربیت صورت گرفته است، بلکه خانواده ها ، آموزش و پرورش و محیط اجتماعی نیز در این مسئله دخیل بوده اند .

او با بیان اینکه مسئولیت پذیری به دختران و پسران در جامعه آموزش داده نمی شود ، ادامه می دهد : این امر بیشتر در زندگی های شهری نمود دارد ، چرا که در روستاها دختران و پسران از سنین کم به کار مشغول می شوند و این آموزش را می بینند . آنها به تدریج وظایف را یاد می گیرند و به هر صورت در زندگی به کار می برند.

قرایی مقدم ضمن انتقاد از خانواده و محیط آموزشی که مسئولیتی را به فرزندان خود نمی دهند ، بیان می کند: اقتدار پدر و مادر در خانواده از بین رفته است . در حقیقت جوانان بیهوده گذرانی می کنند . خانواده ها برای آنکه فرزندانشان تحت فشار نباشند هیچ مسئولیتی به آنها نمی دهند . وقت دختران و پسران با چت و وقت گذرانی های بیهوده می گذرد .

او می گوید: نظام جامه هر لحظه در حال تغییر است و در این امر هیچ بحثی وجود ندراد اما باید جامعه اصالت خود را حفظ کند . کشورهایی مانند ژاپن و کره نیز چنین تغییراتی را در جامعه داشته اند اما سعی کرده اند ارزش ها و اقتدار خانواده را حفظ کنند. تغییر جامعه یک جبر اجتماعی است اما مسئولان و برنامه ریزان جامعه باید در زمینه تعلیم و تربیت و بر اساس تئوری های تربیتی اقدام کنند.

دختران مهارت زندگی بیاموزند

از سوی دیگر زهره الهیان ، عضو فراکسیون زنان مجلس هشتم در این باره می گوید: میلاد حضرت فاطمه معصومه(س) و روز دختر فرصتی است که مسئولان توجه ویژه ای به وضعیت دختران داشته باشند و از طرفی نیز جامعه مدنی و سمن ها نیز هم و غم خود را به سمت موضوعات فرهنگی دختران سوق دهند.

الهیان با اشاره به این امر که جامعه امروز تا حد زیادی از زندگی اسلامی – ایرانی دور شده است ، می افزاید: در فضای مجازی و رسانه ها نوعی بیگانگی با فرهنگ اصیل ایرانی اتفاق افتاده است و از طرفی غفلت مسئولان به این مشکلات اضافه شده است و برنامه تربیتی منسجم و بر اساس مبانی دینی و فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی در آموزش و پرورش و مدارس حاکم نیست و این امر می تواند برای جامعه مشکلاتی را ایجاد کند که در آینده گریبانگیر خانواده ها خواهد شد .

او می گوید: دخترانی که مهارت های زندگی را بر اساس آموزه های دینی ندیده اند ، در آینده دچار مشکلاتی خواهند شد و آمار بالای طلاق که  در بین خانواده های تازه تشکیل شده امروز با آن مواجه هستیم ، از نشانه های همین امر است که مهارت های لازم برای زندگی به جوانان و به ویژه دختران آموزش داده نمی شود.

الهیان با بیان اینکه باید توجه ویژه در رابطه با سیاست های فرهنگی و اجتماعی اتفاق بیافتد ، ادامه می دهد : وزارت خانه هایی که در این زمینه فعال هستند از جمله وزارت ورزش و جوانان ، آموزش و پرورش ، صدا و سیما و معاونت امور زنان باید برنامه ریزی جدی در این زمینه داشته باشند . به طور قطع یک برنامه منسجم در جهت ترویج مهارت های زندگی و تشکیل خانواده می تواند بسیار در این امرموثر باشد .خوب است که مسئولان از فعالان اجتماعی و فرهنگی ، NGO  ها و سازمان های فرهنگی و هنری در این مسیر کمک بگیرند تا با مشارکت مردم این نوع آموزش ها را در سطح مدارس داشته باشند و البته نیاز است که معاونت زنان در این راستا به عنوان هدایتگر اقدام کند.

چرا خانواده ها از آموزش سنت ها دور شده اند

البته در این میان ریشه یابی دلایل این تغییر روند تربیتی نیز قابل تأمل است . جدای از تغییرات اجتماعی که در جامعه اتفاق افتاده و به قول جامعه شناسان جبری ناخواسته است ، مسئله ای که باید به آن توجه شود این است که چرا مادران و پدران امروز نمی خواهند آنچه را که یاد گرفته اند به فرزندان خود آموزش دهند.

حقیقتی که به نظر می رسد بیش از هر موضوع دیگری باید به آن توجه شود. طرح این سئوال که پدران و مادران این نسل چرا  کمترحاضرند آنچه را که آموزش دیده اند مانند گذشتگان نسل به نسل منتقل کنند. همین پدران و مادران هم امروز در نظام آموزشی باید فرزندان جامعه را تربیت کنند و همان ها هم باید فرزندان را برای مسئولیت پذیری آماده کنند.