به گزارش خبرنگار سراج24، مسئله تاکید بر مصرف تولید داخلی چند سالی است که محور مطالبات اقتصادی رهبر انقلاب است. ایشان در دیدار با کارگران در اردیبهشت ماه گذشته گفتند: «حلّ مشکلات مجموعه‌ی اقتصادی کشور را در درون کشور باید پیدا کرد؛ ستون فقرات هم عبارت است از تولید؛ ستون فقرات اقتصاد مقاومتی که ما عرض کردیم، عبارت است از تقویت تولید داخلی.»
در این میان شاید سوال های فراوانی از صاحبنظران و کارشناسان پیرامون چگونگی تقویت تولید داخلی وجود داشته باشد که برای بسیاری از آنهاپاسخ هایی که با منطق اقتصاد مقاومتی مطابقت داشته باشد، وجود دارد. این پاسخ ها از آن جهت اهمیت دارند که جریان تبلیغی علیه مصرف تولید داخلی به راه افتاده است و با تیلیغ برندهای خارجی سعی دارد که استفاده از تولید داخلی را در میان مردم دچار خدشه کند.
سراج24، در گزارشهایی به این سوالات خواهد پرداخت.
یکی از این موارد سرمایه گذاری برای تولید است. عاملی که به مثابه‌ی مانع جلوی تولید را می گیرد و نبض اقتصادی کشور را متأثر کرده است وجود دلالی افسارگسیخته در بسیاری از کالاهاست. اگر تا چندی پیش سخن از دلالان ارز و طلا بود، الآن در بسیاری از کالاها نظیر برنج، روغن، خودرو، لوازم خانگی و... دلالی صورت می‌گیرد و متأسفانه دلالی در میان فعالین اقتصادی کشور نهادینه شده است.
از سویی دیگر بانک ها نیز به جای تقویت تولید ، دلالی را تقویت می کنند. نحوه شکل گیری بانک ها در کشورهای غربی با کشور ما متفاوت بوده و اصولاً اولین بانک های تشکیل شده در ایران را خارجی ها با توجه به منافع خود و نه بر اساس نیازهای کشور به وجود آوردند. این بانک ها در ادامه توسعه و به بانک های دولتی و خصوصی تقسیم گردید که اصلی ترین وظیفه آنها کمک به چرخه اقتصادی کشور و مردم بوده است، اما از آن فاصله گرفتند.
چندی پیش رئیس دفتر بازرسی ویژه قوه قضائیه به این موضوع اشاره کرد و گفت: اگر چه ایجاد بانک ها و بیمه ها با هدف انجام فعالیت های اقتصادی سالم و رفاه اجتماعی بوده است ولی در عمل دیده می شود که امروزه بخشی از فعالیت بانک ها آنها را به یک بنگاه دلالی تبدیل نموده است که این می تواند تهدیدی برای جامعه باشد چرا که این نوع کارکرد با توجیه رونق اقتصادی و رشد و توسعه کشور عملاً با گردش پول بیشتر بجای تقویت زیر ساخت اقتصادی به تولید تورم بیشتر و ایجاد فقر مضاعف در جامعه انجامیده است و توسعه فقر زمینه توسعه آسیب های اجتماعی و مشکلات تبعی آن را بوجود آورده و خواهد آورد.
چندی پیش وزیر اقتصاد هم درباره عدم کمک بانک ها به تولید گفته بود: وقتی موسسه ای به سپرده های مردم 28 درصد سود اعطا می کند می توان حدس زد که هنگام اعطای تسهیلات چه میزان سود روی وام های اعطایی می کشد و طبیعی است که در چنین شرایطی تولید کننده توان و رغبتی برای بهره گیری از این وام های با سود کلان ندارند بنابراین سمت و سوی این وام ها به سمت امور غیرمولد، دلالی و واسطه گری هدایت می شود.
در این اوضاع نابه سامان بانک ها و موسسات عالی تا ساختار مناسبی برای رفع و رجوع مسئله دلالی بانک ها صورت نگیرد، عملا بانک تلاشی برای تولید نخواهد کرد. سرمایه معلق بانک اگر در تولید مصرف نشود، اقتصاد ربوی را فعال تر خواهد کرد. اقتصادی که آسیب زا و مخل امنیت اجتماعی نیز خواهد شد.
به همین جهت تلاش برای کاستن از میزان دلالی و کمک به تقویت تولید تلاشی مجاهدانه است که رهبر انقلاب نیز بر آن تاکید می کند. ایشان در دیدار اخیر خود با کارگران به مسئله تقویت تولید اشاره کرده و گفتند: « سرمایه‌گذار و کسانی که امکان دارند، بایستی سرمایه‌گذاری کنند. بنده می‌شناختم افرادی را که میتوانستند پولشان را ببرند در بخشهای پردرآمدی که غیر تولیدی است صرف کنند، نکردند؛ گفتند نمیکنیم؛ میخواهیم به کشور خدمت کنیم؛ آمدند در تولید سرمایه‌گذاری کردند، با سود کمتر، درآمد کمتر؛ برای خاطر اینکه فهمیدند کشور احتیاج دارد؛ خب، این عبادت است. سرمایه‌گذاری که فکر نیاز کشور را میکند و پول را نمیبرد در راه دلّالی و کارهای پردرآمد و مضرّ برای کشور صرف کند و می‌آید صرف میکند در سرمایه‌گذاری، این کارش حسنه است، بنابراین سرمایه‌گذار نقش دارد.»
اما چرا بانک ها به عنوان سرمایه گذار ایفای نقش نمی کنند. چندی پیش عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با اشاره به اینکه بانک مرکزی به عنوان متولی سیاست گذاری های پولی از رشد نقدینگی غافل است،گفت:متاسفانه نه تنها رشد نقدینگی در کشوربالا است بلکه انحراف نقدینگی هم رو به رشد است؛ یعنی به جای اینکه نقدینگی در کشور به سمت تولید و ایجاد سرمایه برود به سمت بازار دلالی حرکت می کند.
از طرفی برخی نمایندگان دیگر از ورود بانک ها به دلالی زمین و مسکن که هیچ نفعی برای تولید ندارند، خبر داده بودند. مشکلی که امروز در حاشیه شهرهای بزرگ چون تهران و اصفهان و مشهد و تبریز شاهد آن هستیم.
حضور بانک ها به عنوان دلال یکی از معضلات جدی است که تولید را دچار خدشه کرده است. در حالی که برخی بنگاههای زودبازده با سرمایه ای ناچیز توان کارآفرینی های عمده و گسترده را دارند، اما مسئولان امر در بانک ها و امثال آن به تقویت سرمایه های شخصی از طریق دلالی مشغول هستند.
