به گزارش «سراج24»، در تاریخ هر ملت و کشوری روزهایی است که هیچگاه به دست فراموشی سپرده نخواهند شد؛ روزهایی که طولشان به اندازه تمام تاریخ است؛ روزهایی که اگر آنگونه که باید، ثبت نمی‌شدند، روزهای پس از آن همه ذلت و خواری بود. انقلاب اسلامی ایران نیز کم از این روزها ندارد و شاید بتوان گفت که هیچ ملتی همچون ملت ایران در نیم قرن اخیر چنین روزهایی را نداشته است. یکی از این روزها، 31 شهریورماه 1359 است؛ روزی که ارتش عراق به طمع تصرف بخش‌هایی از ایران، وارد خاک کشورمان شد و اگر مقاومت جانانه ملت به رهبری امام خمینی(ره) نبود، امروز قطعا کشوری به وسعت ایران کنونی و نظامی به نام نظام اسلامی وجود نداشت.
پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران، تنش‌هایی در مرز توسط عراق بوجود آمد. در ۱۳ فروردین ۱۳۵۸ عراق برای نخستین بار به حریم هوایی ایران تجاوز کرد. ۵ روز بعد، نیروهای عراقی به یک پست مرزی ایران در قصرشیرین حمله کردند. در اردیبهشت عراق به شهر مهران حمله هوایی کرد. پس از آن و تا آغاز همه‌جانبه جنگ، متجاوز از ۵۶۰ مورد درگیری در مرزهای ایران و عراق ثبت شده‌است. علیرغم این تهدیدات متاسفانه به جهت حضور بنی‌صدر در راس قوای نظامی کشور و عدم توجه کافی او به این تهاجمات و آمادگی برای آن، در نهایت در31 شهریور 1359 با حمله هوایی عراق به چند فرودگاه ایران و تعرض زمینی همزمان ارتش بعث به شهرهای غرب و جنوب ایران، جنگ 8 ساله حکومت صدام حسین علیه ایران آغاز شد. این جنگ 19 ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و چند روز پس از آن اتفاق افتاد که صدام پیمان الجزایر را در برابر دوربین‌های تلویزیون بغداد پاره کرد. صدام در نطقی با تأکید بر مالکیت مطلق کشورش بر اروند رود (که وی آن را شط‌العرب نامید) و ادعای تعلق جزایر ایران به «اعراب» جنگ را در زمین، هوا و دریا علیه ایران آغاز کرد.
این جنگ در حالی شروع شد که مردم ایران دوران نقاهت پس از انقلاب را می‌گذراندند و طبعاً به بازسازی کشور و آرامش و سازندگی می‌اندیشیدند. نیروهای مسلح نیز به دلیل آن که انتظار جنگ را نداشتند، از آمادگی چندانی برای رویارویی در یک نبرد بزرگ برخوردار نبودند. با یورش همزمان نیروی هوایی عراق به ده فرودگاه نظامی و غیرنظامی ایران و تهاجم نیروی زمینی این کشور در تمام مرزها، عملا جنگ تمام عیار علیه ایران آغاز شد.
صدام حسین در ساعات میانی 31 شهریور و پیش از صدور فرمان حمله به ایران، موضوع اختلافات مرزی را دلیل وقوع جنگ عنوان کرد، اما حتی خود او نیز می‌دانست این جنگ مرحله اجرایی نقشه برنامه‌ریزی شده، هدفمند و فرامنطقه‌ای است و دولت بغداد به دلیل اختلافات زمینی و دریایی خود با ایران، تنها داوطلب اجرای این نقشه شده است.
انقلاب اسلامی ایران تنها سبب از بین بردن «جزیره ثبات غرب» در منطقه نشده بود، بلکه تمامی الگوها و هنجارهای مورد نظر غرب در خاورمیانه و خلیج فارس را بر هم زده بود. انقلاب اسلامی در برابر نظامهای لائیک مورد نظر غرب در منطقه، با صراحت، احیاء مذهب را صلا می‌داد. علاوه بر آن قدرتهای بزرگ از این نگران بودند که ثبات مورد نظر آنان در خاورمیانه و همچنین جریان آرام و مطلوب نفت از خلیج فارس، با تثبیت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران به خطر افتد. به همین دلیل امریکا و اتحاد جماهیر شوروی ـ علیرغم اختلافات برخاسته از فضای جنگ سرد ـ در نارضایتی از انقلاب اسلامی ایران موضع یکسانی داشتند. در آن زمان ارتش عراق از حمایت 30 کشور همچون آمریکا، شوروی، فرانسه، انگلیس، آلمان، برزیل و... برخوردار بود و ایران در شرایط تحریم، مراوداتی با سوریه و کره شمالی داشت. در کنار این، حکومت بعث امکانات فراوان دیگری از نظر تعداد نیرو و تجهیزات داشت.
پیش از آغاز جنگ ارتش عراق دارای 433 هزار نیروی انسانی، دو هزار و 750 تانک ، ۳۳۹ هواپیمای نظامی در اختیار داشت و در مقابل ایران 390 هزار ارتشی، هزار و 735 تانک و ۴۴۷ هواپیما داشت. 53 % واردات نظامی عراق به ارزش تقریبی 13 میلیارد و 400 میلیون دلار از شوروی تأمین می‌شد. فرانسوی‌ها نیز با فروش بیش از 5 میلیارد دلار سلاح به عراق در دهه 1360ش. مجموعاً 20 % واردات نظامی عراق را به خود اختصاص داده‌اند. این رقم در مورد چین نیز به 7% یعنی به بیش از یک میلیارد و ششصد میلیون دلار بالغ می‌شد.
دولتمردان عراقی از همان ابتدای تجاوزشان تمامی توان سیاسی، نظامی و تبلیغی خود را برای به زانو درآوردن انقلاب اسلامی ایران به کار بستند. در جبهه سیاسی هیأتهای بسیاری را روانه کشورهای اروپایی، آفریقایی و آسیایی کردند و در این مأموریت‌ها تلاش داشتند تا اهداف و مقاصد خود در تحمیل جنگ به جمهوری اسلامی ایران را، نزد جهانیان توجیه نمایند. در نیمه اول دهه 1360 ش. روزنامه‌ها و رسانه‌های ارتباط جمعی امریکا و اروپا مملو از مقالات و گزارشهایی بود که در آنها، به اهداف و نقشه‌های مقامات عراقی در به راه انداختن جنگ و علت حمایت کشورهای غرب و شرق از آنها اشاره شده بود.
عراقیها در خلال جنگ، تمام قوانین ومقررات بین‌المللی را زیر پا گذاشتند: پیمان الجزایر، پیمان منع کاربرد سلاحهای شیمیایی، پیمان منع حمله به اماکن مسکونی، پیمان مربوط به ضرورت رفتار انسانی با اسیران جنگی، پیمان مربوط به ضرورت امنیت هوانوردی، پیمان مربوط به امنیت دریاها، و دهها و صدها نمونه دیگر از پیمانها، مقررات و قوانین معتبر بین‌المللی در خلال جنگ تحمیلی از سوی عراقیها به زیر پا گذارده شد.
بغداد در خلال جنگ تحمیلی، از شبکه‌های بمب گذار درداخل کشورو در رأس آنها از سازمان مجاهدین خلق (منافقین) حمایت کرد. منافقین که در فرانسه و بعد در عراق مستقر شدند با سکوت یا حمایت دولت‌های میزبان، بسیاری از اقدامات تروریستی علیه مسئولان و افراد عادی کوچه و بازار ایران را در خلال جنگ تحمیلی هدایت کردند. ترور مردم عامی و مسئولان نظام، در پاریس و بغداد طراحی و برنامه‌ریزی می‌شد و در شهرهای مختلف ایران به اجرا در می‌آمد. هفتم تیر و شهادت آیت‌الله بهشتی و 72 نفر از مسؤولان ایران، هشتم شهریور وشهادت رئیس جمهور رجایی و نخست‌وزیر باهنر، شهادت امامان جمعه، ترور مستمر مردم عادی از قبیل کاسب، دانش‌آموز، روحانی و غیره از جمله اقدامات تروریست‌های داخلی تحت الحمایه دولت عراق در خلال 8 سال جنگ تحمیلی بود.
علاوه بر این، ابعاد جنگ فقط در مرزها و یا در داخل شهرها به صورت ترورهای روزمره خلاصه نمی‌شد، بلکه خانه‌های مسکونی مردم و مدارس کودکان بی‌دفاع در بسیاری از شهرهای ایران آماج حملات موشکی عراقیها بود و هزاران نفر از تلفات مردمی جنگ ناشی از همین گونه حملات بود. کشتی‌های باری و نفتی که عازم بنادر ایران بودند، در بخش عمده این 8 سال هدف حملات هوایی عراق در خلیج فارس بودند و هواپیماهای جاسوسی ـ آواکس ـ که در عربستان مستقر بودند، جنگنده‌های عراقی را در هدف‌گیری این کشتی‌ها یاری می‌دادند.
در بررسی عوامل شکست عراق در دستیابی به اهداف اعلام شد‌ه‌اش، علاوه بر ایمان و اعتقاد باورنکردنی و مثال زدنی رزمندگان ایرانی، عوامل دیگر از قبیل ناامیدی حامیان صدام از سقوط جمهوری اسلامی ، مردمی شدن جنگ و سرانجام پذیرش قطعنامه 598 از جانب ایران نیز بی تأثیر نبود. نتیجه آن شد که عراقیها 8 سال پس از شروع جنگ در همان نقطه اولیه آغاز قرار داشتند.
«خاویر پرزدکوئه‌یار» ـ دبیر کل وقت سازمان ملل ـ نیز در خاتمه جنگ، با انتشار بیانیه‌ای رسماً از عراق به عنوان «شروع کننده جنگ» نام برد. این بیانیه نیز سندی از مجموعه اسناد حقانیت جمهوری اسلامی ایران درجنگ بود. در خلال این جنگ هیأتهای متعدد صلح از سوی سازمان ملل، سازمان کنفرانس اسلامی، اتحادیه عرب و جنبش عدم تعهد برای میانجی‌گیری به تهران و بغداد سفر کردند که غالباً داوری آنها به دلیل آن که فاقد اصل بیطرفی و گاهی عاری از عدالت و صداقت بود، به نتیجه‌ای نرسید. قطعنامه‌های منتشره از سوی شورای امنیت سازمان ملل نیز به استثنای قطعنامه هفتم ـ قطعنامه598ـ که در تیر 1366 به تصویب رسید، غالباً جانب انصاف و عدالت را رعایت نکرده بود.
قطعنامه 598 نیز عاری از اشکال نبود اما نسبت به سایر قطعنامه‌های منتشره، مواضع بیطرفانه‌تری داشت و جمهوری اسلامی ایران علیرغم بی‌میلی اولیه سرانجام در تیر 1367 آن را رسماً پذیرفت. روز 29 مرداد 1367 از سوی سازمان ملل آتش بس اعلام شد و به تدریج آتش جنگ در جبهه‌ها خاموش گردید. با این همه هنوز اکثر بندهای قطعنامه 598 اجرا نشده است.
قسمتی از پیام امام خمینی(ره) راجع به قطعنامه 598 و شرایط سیاسی آن روز چنین است:... من با توجه به نظر تمام کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور که به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم، با قبول قطعنامه و آتش بس موافقت نمودم و در مقطع کنونی آن را به مصلحت انقلاب و نظام می‌دانم و خدا می‌داند که اگر نبود انگیزه‌ای که همه‌ما و عزت و اعتبار ما باید در مسیر مصلحت اسلام و مسلمین قربانی شود، هرگز راضی به این عمل نمی‌بودم و مرگ و شهادت برایم گواراتر بود...
... خوشا به حال شما ملت، خوشا به حال شما زنان و مردان، خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و خانواده‌های معظم شهدا و بدا به حال من که هنوز مانده‌ام و جام زهر آلود قبول قطعنامه را سرکشیده‌ام و در برابر عظمت و فداکاری این ملت بزرگ احساس شرمساری می‌کنم، و بدا به حال آنان که در این قافله نبودند، بدا به حال آنهائی که از کنار این معرکه بزرگ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت، بی تفاوت و یا انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند.
به این ترتیب جنگی که در 31 شهریور 1359 توسط همة ظالمان جهان و به دست صدام بعثی به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد، بدون دستیابی آنان به اهدافشان، در تابستان 1367 ش. به پایان رسید.
در ادامه روزشمار سال اول جنگ را می‌خوانید
اول مهر
-اشغال سومار
-تشکیل جلسه شورای امنیت، به درخواست دبیرکل سازمان ملل متحد، با توجه به خطرهای گسترش جنگ در جهات، که به صدور بیانیه‌ای انجامید و از طرفین خواست تا اقدام نظامی را کنار بگذارند و حل اختلاف‌ها با روشهای صلح آمیز صورت پذیرد.
دو مهرماه
-اشغال نفت‌شهر و مهران، نفوذ دشمن به سرپل‌ذهاب و سپس عقب‌نشینی از آن.
-حمله هوایی ارتش عراق به مناطق نفت خیز و تأسیسات جزیره خارک.
سوم مهرماه
-اشغال موسیان
-آغاز محاصره خرمشهر به دست ارتش عراق ؛ در همین روز، رادیو بی.بی.سی. حمایت عربستان صعودی و کویت را از عراق در جنگ با جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد.
چهارم مهرماه
-اشغال بستان
-حمله توپخانهای عراق به خرمشهر، که ۵۰ شهید و ۱۴۰مجروح برجای گذاشت.
-حمله هوایی ارتش عراق به مناطق مسکونی اهواز، که ۱۸ شهید و ۹۱ مجروح به جای گذاشت.
-برگزاری جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت جنگی موجود میان عراق و ایران.
پنجم مهرماه
-اشغال قصر شیرین، پیشروی دشمن تا پل نادری و اشغال منطقه غرب دزفول (غرب کرخه)، تپه‌های رادار و جاده دهلران ـ دزفول؛ نفوذ دشمن به گیلانغرب
-عملیات محدود ریجاب 5/7/57 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-ریجاب به فرماندهی سپاه
ششم مهرماه
-اشغال سوسنگرد و عقب راندن دشمن از گیلانغرب
-شورای امنیت قطعنامه 479 را تصویب کرد. و از ایران و عراق درخواست کرد که در اسرع وقت از استفاده بیشتر از زور اجتناب کنند و مناقشه خود را از طریق صلح آمیز حل و فصل نمایند. شورا پشتیبانی خود را از تلاشها و پیشنهاد دبیر کل ابراز نمود.
هفتم مهرماه
اولین مسافرت هیئت کنفرانس اسلامی (محمد ضیاء الحق، یاسر عرفات و...)به تهران، برای اعلام آتش بس در جنگ؛ روز بعد این هیئت به بغداد سفر کرد و صدام ظاهرا آتش بس را پذیرفت، ولی در عمل اجرا نکرد.
- صدام هدف تهاجم خود را به ایران، عربی کردن تمام حوزه خلیج فارس اعلام کرد.
-عملیات محدود قلقله 7/7/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-قلقله به فرماندهی فداییان اسلام سپاه
هشتم مهرماه
پیشروی دشمن تا 15 کیلومتری اهواز و اشغال منطقه غرب کارون، جفیر، کرخه کور، پادگان حمید، جاده خرمشهر ـ اهواز و جاده اهواز ـ حمیدیه
هشتم مهرماه
-عملیات محدود غیور اصلی 9/7/59 در منطقه عمومی خوزستان جاده حمیدیه-اهواز به فرماندهی سپاه
دهم مهرماه
-عملیات محدود سوسنگرد1 10/7/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-آزادی بستان و سوسنگرد
دوازدهم مهرماه
عملیات ایذایی 12/7/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-ارتفاع قراویز به فرماندهی سپاه
سیزدهم مهرماه
-اعلام حمایت کامل اردن از عراق، در پی حمله این کشور به جمهوری اسلامی ایران.
-عملیات محدود موسیان 13/7/59 در منطقه عمومی ایلام دهلران-موسیان به فرماندهی مشترک
چهاردهم مهر ماه
رئیس شورای امنیت بیانیه‌ای صادر کرد و طی آن از تلاشهای دبیر کل دراعزام نماینده ویژهای به منطقه پشتیبانی نمود. و از ایران و عراق خواست تا با شورا همکاری کرده و از تلاشهای دبیر کل حمایت نمایند.
پانزدهم مهرماه
نخستین حمله هوایی عراق به مناطق مسکونی اندیمشک.
شانزدهم مهرماه
حمله موشکی عراق به مناطق مسکونی دزفول، که شهادت ۱۰۵ نفر و مجروح شدن حدود ۳۰۰ نفر را به دنبال داشت.
هجدهم مهرماه
-نفوذ دشمن به دهلران و سپس عقب‌نشینی از آن
- دبیر کل از ایران و عراق درخواست کرد بر کشتی‌های ی که در منطقه درگیری در محاصره قرار گرفته اند، اجازه دهند منطقه را ترک کنند.
نوزدهم مهرماه
عبور دشمن از کارون، اشغال جاده اهواز ـ آبادان، تکمیل محاصره خرمشهر و آغاز محاصره آبادان
بیستم مهرماه
-عملیات ایذایی 20/7/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و فرمانده کل قوا، رسیدگی به امور جنگ را بر عهده شواری عالی دفاع قرار دادند؛ این شورا به ایجاد هماهنگی میان نیروهای مسلح در جنگ، تظاهرات بر تبلیغات و اخبار جنگی، تعیین سیاست خارجی جنگ، موظف شد.
-دبیر کل، نخست وزیر پیشین سوئد، آقای اولاف پالمه را به عنوان نماینده ویژه خود منصوب کرد.
بیست و یکم مهرماه
حمله موشکی عراق به مناطق مسکونی سوسنگرد که به شهادت ۱۵ عضو یک خانواده انجامید.
بیست و سوم مهرماه
عملیات گسترده دزفول23/7/59 در منطقه عمومی خوزستان دزفول ـ پل نادری به فرماندهی ارتش. عملیات پل نادری: بنی صدر (رئیس جمهور وقت و فرمانده کل نیروهای مسلح) اصرار داشت که باید با شیوه خود عراقی ها با آنها جنگید. به این ترتیب عملیات پل نادری را ترتیب داد. تانک های لشکر ۲۱ حمزه (لشکر گارد سابق) باید به مواضع عراقی ها حمله کرده و آنها را تا مرز عقب میرانند. این در حالی بود که تانک های آمریکایی لشکر ۲۱ نسبت به تانک های روسی عراق کندتر، سنگینتر و کم تعدادتر بودند. نتیجه کاملاً مشخص بود. عملیات فقط دو ساعت طول کشید !
بیست و چهارم مهرماه
-عملیات ایذایی 24/7/59 در منطقه عمومی خوزستان جنوب جاده حمیدیه-سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 24/7/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه به فرماندهی سپاه
-حمله هوایی ارتش عراق به مناطق مسکونی کرمانشاه، که ۱۳۱ شهید و دهها مجروح و ویرانی به جای گذاشت.
-"حماسه خونین شهر"؛ با مقاومت قهرمانانه خرمشهر در برابر ارتش عراق این شهر به خونین شهر تغییر نام داد.
بیست و پنجم مهرماه
-موسیان و دهلران به طور موقت به اشغال ارتش عراق درآمدند.
-سخنرانی آقای محمدعلی رجایی، نخست‌وزیر جمهوری اسلامی ایران، در شورای امنیت، درباره حمله سازماندهی شده عراق به ایران و نقض حقوق انسانی؛ این جلسه بدون نتیجه خاتمه یافت.
بیست و نهم مهرماه
دومین مسافرت هیئت کنفرانس اسلامی (حبیب شطی، محمد ضیاء الحق، یاسر عرفات و …) به تهران، برای برقراری آتش بس، که بی نتیجه بود.
اول آبان ماه
-عملیات ایذایی 2/8/59 در منطقه عمومی کرمانشاه پاوه-پل دوآب
-با تأکید بر اشغال ۲۰ هزار کیلومتر مربع از خاک جمهوری اسلامی ایران، و درخواست اعمال حاکمیت بر اروندرود و عدم مداخله ایران در امور عراق و پس گرفتن سرزمینهای به جای مانده دیگر، عراق آمادگی خود را برای پایان دادن به جنگ با ایران اعلام کرد.
سوم آبان ماه
-عملیات متوسط جاده ماهشهر3/8/59 در منطقه عمومی خوزستان شمال آبادان به فرماندهی ارتش
-تشکیل دو جلسه بدون نتیجه شورای امنیت، برای بررسی وضعیت جنگی ایران و عراق.
-خونین شهر، پس از ۳۴ روز مقاومت قهرمانانه نیروهای ایران، به دست ارتش عراق اشغال شد، که تا ۳ خرداد ۱۳۶۱ ادامه یافت.
چهارم آبان ماه
-دسترسی دشمن به مسجدجامع خرمشهر، اشغال خرمشهر
-حمله موشکی عراق به مناطق مسکونی دزفول، که به شهادت ۶۵ نفر و زخمی شدن ۱۷۴ نفر انجامید.
-یاداشت اعتراض آمیز وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به عراق درباره تجاوزهای مکرر دولت عراق به میهن اسلامی.
پنجم آبان ماه
-غارت خانه‌ها و مغازههای شهر بستان، به دست ارتش عراق.
-اعلام آمادگی عراق برای برقراری آتش بس و مذاکره با ایران، ضمن تأکید بر حق حاکمیت خود بر قلمرو خشکی و آبی مورد نظر این کشور.
هفتم آبان ماه
تشکیل جلسه بدون نتیجه شورای امنیت، برای بررسی جنگ ایران و عراق.
هشتم آبان ماه
-نفوذ دشمن در جزیره آبادان
-محاصره کامل شهر مقاوم آبادان، به دست ارتش عراق، که با مقاومت قهرمانانه نیروهای ایران روبرو شد.
نهم آبان ماه
-عقب‌راندن دشمن از جزیره آبادان
-عملیات محدود ذوالفقاریه 9/8/59 در منطقه عمومی خوزستان آبادان-ذوالفقاریه به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی شهید گلاب بخش 9/8/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-افشارآباد به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی میمک 9/8/59 در منطقه عمومی ایلام میمک به فرماندهی سپاه
نهم آبان ماه
-عبور ارتش عراق از رود بهمنشیر، و ورود آنان به آبادان از منطقه ذوالفقاری و خاکستان، در جنگ .
-اسارت محمد جواد تندگویان، وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران، و هیئت همراه او، در جاده اهواز ـ آبادان، به دست نیروهای متجاوز عراقی، در جنگ ؛ ایشان بر اثر شکنجههای وحشیانه مأموران بعثی در اردوگاههای اسیران به شهادت رسید و پیکر پاک ایشان روز ۲۶ آذر ۱۳۷۰ به تهران آورده شد.
دهم آبان ماه
آروزی تجزیه ایران، در سخنان صدام.
یازدهم آبان ماه
-ناکامی ارتش عراق در اشغال دهلاویه.
چهاردهم آبان ماه
- فرمان امام برای شکستن حصر آبادان
پانزدهم آبان ماه
عملیات محدود میمک 15/8/59 در منطقه عمومی ایلام میمک به فرماندهی سپاه
شانزدهم آبان ماه
شکست حمله ارتش عراق در اشغال دهلاویه.
نوزدهم آبان ماه
-تحویل رونوشت یادداشت دولت جمهوری اسلامی ایران به عراق، به دبیر کل سازمان ملل متحد، درباره معتبر دانستن قرارداد ۱۹۷۵م الجزایر.
-تأکید عراق بر حاکمیت حقوقی خود بر سرزمینهای اشغالی ایران.
بیست و یکم آبان ماه
-عراق اشغال سرزمینی به طول ۵۵۰ کیلومتر و به عرض ۲۰ تا ۱۱۰ کیلومتر را از خاک جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد.
بیست و چهارم آبان ماه
-نفوذ مجدد دشمن در سوسنگرد
-عملیات ایذایی ذیل 24/8/59 در منطقه عمومی ایلام مهران-ارتفاع ذیل به فرماندهی سپاه
بیست و پنجم آبان ماه
نماینده ویژه دبیر کل، نیویورک را به مقصد منطقه ترک نمود.
بیست و ششم آبان ماه
عملیات متوسط سوسنگرد2 26/8/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد مشترک به فرماندهی مشترک و آزادی مجدد سوسنگرد
بیست و هشتم آبان ماه
-عملیات محدود عاشورا (1) 28/8/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-ارتفاع بازی‌دراز به فرماندهی ارتش
-عملیات محدود عاشورا 28/8/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سومار-ارتفاع سارات به فرماندهی ارتش
-عملیات ایذایی عاشورا 28/8/59 در منطقه عمومی کرامانشاه سرپل ذهاب-ارتفاع قراویز به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 28/8/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
بیست و نهم آبان ماه
-آقای پالمه و تیم همراه از تهران و بغداد دیدار کردند.
-عملیات ایذایی 2/9/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-مطیر به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 4/9/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-جلالیه به فرماندهی سپاه
پنجم آذرماه
آقای پالمه در یک مصاحبه مطبوعاتی توافقهای اصولی حاصل شده در مورد آزادی عبور کشتی‌های محبوس شده را برای خبرنگاران تشریح نمود. وی افزود: مقدمات آن نیز توسط دبیرکل سازمان ملل صورت گرفته است.
-مناطق مسکونی آبادان نخستین بار هدف موشک عراق قرار گرفت.
-تشکیل نیروی بسیج مستضعفین، به فرمان امام خمینی، برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران.
هشتم آذرماه
-وقوع بزرگترین نبرد دریایی میان ایران و عراق که با تلفات بسیار بعثی‌ها و آتش زدن اسکله البکر پایان یافت.
-عقب نشینی ارتش عراق از منطقه شمال غربی اهواز، در پی تخریب بخشی از سد کرخه.
یازدهم آذرماه
-عملیات ایذایی 11/9/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
چهاردهم آذرماه
-عملیات ایذایی 14/9/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 14/9/59 در منطقه عمومی کرمانشاه گیلانغرب-چغالوند به فرماندهی مشترک
پانزدهم آذرماه
-شهادت سرگرد احمد کشوری، خلبان هوا نیروز، در جبهههای جنگ
هفدهم آذرماه
-عملیات ایذایی 17/9/59 در منطقه عمومی خوزستان جنوب جاده حمیدیه سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 17/9/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
نوزدهم آذرماه
-عملیات محدود سه‌راهی آبادان 19/9/59 در منطقه عمومی خوزستان آبادان-جاده ماهشهر به فرماندهی سپاه
بیست و یکم آذرماه
-عملیات ایذایی 21/9/59 در منطقه عمومی خوزستان جنوب جاده حمیدیه سوسنگرد به فرماندهی سپاه
بیست و سوم آذرماه
-عملیات ایذایی 23/9/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه-کرخه کور به فرماندهی سپاه
بیست و ششم آذرماه
-عملیات ایذایی 26/9/59 در منطقه عمومی خوزستان شمال کرخه کور به فرماندهی سپاه، فداییان اسلام سپاه
بیست و هفتم آذرماه
-عملیات محدود تمرچین 27/9/59 در منطقه عمومی آذربایجان غربی پیرانشهر-ارتفاع تمرچین به فرماندهی سپاه
-تصرف ارتفاعات غرب مریوان
بیست و هشتم آذرماه
-عملیات ایذایی 28/9/59 در منطقه عمومی ایلام تنگه پاسگاه سنگ هلاله ارتش، به فرماندهی سپاه
اول دی ماه
-عملیات ایذایی 1/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل‌ذهاب-روستای کوئیک-عزیز به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 1/10/59 در منطقه عمومی کردستان مریوان-کمانگرود به فرماندهی سپاه
-عملیات محدود قوچ سلطان 1/10/59 در منطقه عمومی کردستان مریوان-ارتفاع قوچ‌سلطان به فرماندهی مشترک
-هواپیماهای عراقی شهر آبادان را به شدت بمباران کردند.
دوم دی ماه
-عملیات ایذایی 2/10/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
-بمباران شدید زمینی و هوایی مناطق مسکونی آبادان و جزیره مینو، به دست ارتش عراق، که ۸۸ شهید و صدها زخمی بر جای گذاشت
سوم دی ماه
-عملیات ایذایی 3/10/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-تپه‌های الله‌اکبر به فرماندهی سپاه
چهارم دی ماه
-عراق نخستین محموله از قرارداد ۶۰ فروند میراژ افـ۱ را از فرانسه تحویل گرفت.
هفتم دی ماه
-گلوله باران وحشیانه شهر اهواز که بیش از۱۰۰ شهید بر جای گذاشت.
-عملیات ایذایی اربعین حسینی 7/10/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
هشتم دی ماه
-عملیات ایذایی 8/10/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
دهم دی ماه
-عملیات ایذایی 10/10/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
چهاردهم دی ماه
-عملیات ایذایی 14/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه گیلانغرب-ارتفاع چغالوند به فرماندهی سپاه
-عملیات محدود چغالوند 14/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه گیلانغرب-ارتفاع چغالوند به فرماندهی ارتش
پانزدهم دی ماه
-عملیات گسترده نصر 15/10/59 در منطقه عمومی خوزستان هویزه ـ کرخه کور به فرماندهی ارتش عملیات نصر: عملیات نصر هم با اصرار بنی صدر و به شیوه کلاسیک طرح ریزی و اجرا گردید. در این عملیات نیروهای ارتش از سمت رودخانه کرخه کور و جنوب اهواز به عراقی ها حمله کرده و پس از آزادسازی خرمشهر تا شهرک تنومه در حومه بصره!!! پیشروی میکردند. هر چند عدهای از نیروهای سپاه که شامل دانشجویان پیروخط امام به فرماندهی شهید علم الهدی میشدند داوطلبانه درخواست کردند که از سمت هویزه به دشمن حمله کنند.
عملیات آغاز شد و مرحله اول آن با موفقیت اجرا گردید اما عدم هماهنگی بین نیروها برای تثبیت منطقه آزاد شده باعث شد تا با آغاز پاتک سنگین عراق عملیات شکست بخورد. در همین حین نیروهای سپاهی که از عقب نشینی ارتش خبر نداشتند محاصره شده و تا آخرین نفر شهید شدند. عراقی ها که هیچ مانعی در برابر خود نمی دیدند شهر هویزه را احاطه کرده و پس از اینکه مطمئن شدند شهر خالی است آن را اشغال نمودند.
-امضای موافقتنامه خرید اسلحه میان عراق و شوروی.
شانزدهم دی ماه
-حمایت صدام از تجزیه طلبی اقوام ایرانی، در سالروز تشکیل ارتش عراق.
-حمله موشکی ارتش عراق به مناطق مسکونی اهواز، که به شهادت و زخمی شدن چندین نفر انجامید.
-حماسه هویزه شهادت ۳۰۰ دانشجوی مسلمان-به رهبری حسین علم الهدی-در هویزه، هنگام محاصره این شهر به دست ارتش اشغال عراق.
-عملیات ایذایی 16/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه نوسود-پاسگاه دزلی به فرماندهی سپاه
نوزدهم دی ماه
-عملیات ایذایی 19/10/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-دغاغله به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 19/10/59 در منطقه عمومی کردستان روستای میو سپاه، به فرماندهی سپاه
-عملیات متوسط ضربت‌ذوالفقار19/10/59 در منطقه عمومی ایلام صالح‌آباد ـ میمک به فرماندهی ارتش
بیستم دی ماه
-عملیات گسترده توکل 20/10/59 در منطقه عمومی خوزستان شمال آبادان به فرماندهی ارتش
بیست و سوم دی ماه
-نخستین حمله شیمیایی عراق، در منطقهای بین هلاله و نی‌‌خزر، در ۵۰ کیلومتری غرب ایلام.
-آقای پالمه و هیئت همراه وی برای دومین بار از بغداد دیدار کردند.
بیست و چهارم دی ماه
-عملیات ایذایی 24/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه پاوه-نروی سپاه، به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 24/10/59 در منطقه عمومی کرمانشاه نوسود-پاسگاه شیخان به فرماندهی سپاه
بیست و ششم دی ماه
- تصرف نوسود
بیست و هفتم دی ماه
-اشغال هویزه
-عملیات ایذایی 27/10/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-مالکیه به فرماندهی سپاه
-آقای پالمه و هیئت همراه برای دومین بار از تهران دیدار کردند.
بیست و نهم دی ماه
-عملیات ایذایی 29/10/59 در منطقه عمومی خوزستان غرب سوسنگرد به فرماندهی سپاه
اول بهمن ماه
-عملیات ایذایی 1/11/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-سید خلف به فرماندهی سپاه
سوم بهمن ماه
-عملیات ایذایی 3/11/59 در منطقه عمومی کرمانشاه نوسود-ارتفاع شمشی به فرماندهی سپاه
دهم بهمن ماه
عملیات ایذایی 10/11/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه-کرخه کور به فرماندهی سپاه
پانزدهم بهمن ماه
-عملیات ایذایی 15/11/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد ـ درکی به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی 15/11/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه-حمدوی فردوس به فرماندهی سپاه
هجدهم بهمن ماه
-عملیات ایذایی 18/11/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-آلبوعفری به فرماندهی سپاه
بیستم بهمن ماه
- نخستین جلسه وزرای خارجه جنبش عدمتعهد، در دهلی نو، برای بررسی وضعیت جنگ عراق به ایران، که ۴ روز طول کشید؛ چهار سفر نمایندگان جنبش به ایران و عراق نتیجه‌ای در بر نداشت.
بیست و دوم بهمن ماه
- عملیات ایذایی پاسگاه شهدا 22/11/59 در منطقه عمومی کردستان مریوان-پاسگاه ژالانه، ارتفاع تته به فرماندهی سپاه
بیست و ششم بهمن ماه
-عملیات ایذایی شهید فرجیان‌زاده 26/11/59 در منطقه عمومی ایلام مهران-ارتفاع ذیل به فرماندهی سپاه
دوم اسفندماه
آقای پالمه و هیئت همراه وی باز هم در تهران و بغداد مذاکراتی انجام دادند.
سوم اسفندماه
ملیات ایذایی 3/12/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه-کرخه کور به فرماندهی سپاه
پانزدهم اسفندماه
-عملیات ایذایی 15/12/59 در منطقه عمومی کردستان مریوان-ارتفاع تخت به فرماندهی سپاه
-عملیات ایذایی شهید محمد بیشه 15/12/59 در منطقه عمومی کرمانشاه سرپل ذهاب-سیدصادق کلینه به فرماندهی سپاه
هفدهم اسفندماه
مناطق مسکونی و غیر نظامی اهواز هدف ۷ موشک عراقی قرار گرفت.
بیست و چهارم اسفندماه
-عملیات ایذایی امام موسی صدر و شهید حسین احمدی 24/12/59 در منطقه عمومی خوزستان حمیدیه-کرخه کور به فرماندهی سپاه
بیست و پنجم اسفندماه
-عملیات محدود شهید عباس ملکی 25/12/59 در منطقه عمومی کرمانشاه گیلانغرب-تنگه حاجیان-آوزین به فرماندهی مشترک
بیست و ششم اسفندماه
-عملیات محدود امام مهدی(عج) 26/12/59 در منطقه عمومی خوزستان سوسنگرد-احمیر به فرماندهی سپاه
