به گزارش سراج24، اکسپرس تریبون در تحلیلی به چگونگی تبدیل شدن وزیرستان پاکستان به قطب فعالیت‌های تروریستی در منطقه و عملیات ارتش در این منطقه پرداخته است.
در این گزارش آمده است: حدود 12 سال است که پاکستان با بدترین نوع تروریسم دست و پنجه نرم می‌کند، تاکنون نزدیک به 50 هزار غیرنظامی جان خود را در این جنگ از دست داده و حدود یک سوم نیروهای ارتش درگیر جنگ با تروریسم هستند.
وزیرستان مرکز همه اقدامات تروریستی در پاکستان بوده و در سطح دنیا شناخته شده است چراکه اغلب تروریست‌هایی که در هر کجای جهان دستگیر می‌شوند معمولا ارتباطی با وزیرستان شمالی دارند.
ارتش پاکستان در سال 2010 عملیاتی را در وزیرستان شمالی طرح‌ریزی کرد که در لحظه آخر به تعویق افتاد، در سال 2012 تصمیم گرفت این منطقه را پاکسازی کند و سربازان بیشتری برای انجام عملیات اعزام شدند اما این عملیات بار دیگر از ترس اقدامات تلافی جویانه طالبان لغو شد.
به باور کارشناسان از سال 2010 تاکنون تعداد حوادث تروریستی نشان می‌دهد که عدم پاکسازی وزیرستان شمالی باعث قدرت گرفتن تروریست‌ها شده و حمایت ارتش از طالبان «خوب» مانع انجام عملیات در این منطقه بوده است.
پس از تشکیل حکومت طالبان در اواخر دهه 1990، جنگجویانی که پس از خروج شوروی منطقه را ترک کرده بودند بار دیگر افغانستان را مکان امنی برای سکونت یافتند و به این کشور بازگشتند.
«اسامه بن لادن» رهبر وقت القاعده با ایجاد اردوگاه‌هایی در افغانستان، رویای تشکیل «امارت اسلامی» به مرکزیت «باجور» را در سر می‌پروراند و در همین زمان، آموزش‌هایی به نیروهای ازبک، چچنی، تاجیک، چینی و پاکستانی داده شد تا بتوانند یک ارتش مقتدر در کشورهای مختلف ایجاد کنند.
تأثیر این اردوگاه‌ها و دولت طالبان، کم‌کم در پاکستان نمودار شد و در سال 1996 گروه‌های طالبان با نام طالبان «مقامی» (محلی) در بخش‌های مختلف پاکستان حضور پیدا کردند.
پس از حمله ناتو به افغانستان، طالبان افغانستان سرنگون شدند و برخی رهبران ارشد آنان به پاکستان رفتند، القاعده نیز پاکستان را پناهگاه امن خود قرار داد.
با این حال، در ژوئن سال 2002، زمانی که 2 افسر و 8 سرباز ارتش پاکستان توسط «طاهر یولداشیف» ازبک در منطقه «کازا پانگا» وزیرستان جنوبی کشته شدند، برای اولین بار این موضوع آشکار شد که القاعده باید یک دشمن محسوب شود.
آغاز نفوذ این نیروها به پاکستان منجر به شکل‌گیری طالبان پاکستان شد؛ طالبانی که از سال 1998 در «خیبرپختونخواه» فعال بود اما فعالیتش تنها محدود به آتش زدن مغازه‌های سی دی فروشی بود.
پس از اینکه «مولوی نذیر» در درگیری با خارجی‌ها آنان را از وزیرستان جنوبی بیرون کرد، اغلب ازبک‌ها و تاجیک‌ها در منطقه «میر علی» در وزیرستان شمالی و حومه آن مستقر شدند و تشکیل گروه «تحریک طالبان پاکستان» توسط «محسود» در سال 2007 موجب برجسته شدن اقدامات خرابکارانه آنها شد.
تعداد زیادی از اعضای قبایل محسود پس از عملیات سال 2009 ارتش در وزیرستان جنوبی، این منطقه را ترک کردند و در وزیرستان شمالی ساکن شدند.
در حالی که اغلب رهبران القاعده به واسطه حملات پهپادها بیرون رانده شده بودند، حقانی‌ها ممکن بود بار دیگر در افغانستان مستقر شوند و سایر گروه‌ها نیز گرچه به نبرد خود ادامه خواهند داد اما غالبا به افغانستان می‌روند یا برای بازگشت مجدد سازماندهی شوند.
همچنین تعداد زیادی از این گروه‌ها وارد مناطق شهری پاکستان خواهند شد، اینجاست که جنگ واقعی رخ خواهد داد و نتیجه آن تا حد زیادی بستگی به عملکرد نهادهای اطلاعاتی و پلیس خواهد داشت.
از سوی دیگر، برخی افراد بر این باورند که با پاکسازی وزیرستان شمالی، تروریسم در پاکستان ریشه کن خواهد شد، اما باید گفت که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد چرا که تروریسم اکنون بخشی از جامعه پاکستان شده و شهرهای این کشور مملو از کانون‌های پنهان تروریستی است.
منبع:فارس
