افسران دغدغه‌مند جنگ نرمِ جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی مدتهاست، با لبیک به فرامین و منویات حکیمانه ولی امرشان در مسیر روشنگری، فرهنگسازی، تولید و عرضه محصولات و خدمات در تحکیم خاکریزهای جبهه خودی، عاشقانه و مجاهدانه حماسه‌هایی بزرگ را به منصه بروز و ظهور رسانیده‌اند.
با توجه به گسترش و پیشرفت روزافزون تکنولوژی در عرصه‌های نشر مفاهیم، معارف و فرهنگ؛ که عموماً با اولویت تقویت جبهه غیر خودی و تهاجم به فرهنگ خودی ساخته و پرداخته می‌گردد؛ حفظ سنگر‌ها، ارتقاء دانش، تقویت جبهه خودی، تولیدات به روز و هدفمند، گسترش عرصه‌های حضور در میدان مجاهدت و روشنگری از اولویت‌های بنیادین نهاد‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات، دستگاه‌های فرهنگی و البته فعالان و مجاهدان فرهنگی کشور در جهت حفظ ارزش‌ها، ارتقاء و اصلاح فعالیت‌های جاری و خروج از شرایط منفعلانه در برابر شبیخون‌های سازمان یافته فرهنگی به شمار می‌رود که می‌بایست باعث رشد کیفی و کمی در عرصه تولید و خدمات فرهنگی گردد.
بدیهی است جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از نیروهایی تشکیل شده است که نیت و اهداف غایی مشترکی را دارا می‌باشند. «صیانت، پاسداری و نشر فرهنگ ناب اسلامی-ولایی با اتکا به دانش و روحیه‌ای مجاهدانه و انقلابی در بستری از ایمان، تدین و تشرع» نقشه راهی است که حدود و صغور فعالیت‌های ایشان را بعنوان قرارگاه‌ها، افسران و تکاوران این جبهه ترسیم می‌نماید.
با توجه به وسعت نامشخص و پیچیدگی‌های بی‌شمار جغرافیای می‌دانی در عرصه جنگ نرم، در کنار فعالیات‌های سازمان یافته نهاد‌ها، سازمان‌ها و ارگان‌های ذیربط در سطح کشور آنچه بیش ازپیش مورد اهمیت می‌باشد؛ فعالیت‌های شبکه ای-جزیره‌ای متعدد اما هم راستا و هم افزایی است که با ساختارهای انفرادی یا کوچک ولیکن جذاب و پرمحتوا؛ مجاهدت‌های تکاورانه‌ای را بر ضد فرهنگ مهاجم و یا فعالیت‌هایی در راستای تقویت جبهه خودی را برنامه ریزی، هدایت و اجرا می‌نمایند.
همانگونه که تاریخ منازعات و جنگ‌های بشری با ابعادی تقریبا مشخص کاملاً گویای نقش پشتیبانی و حمایت‌ها در میزان خسارات، آسیب‌ها، توفیقات و یا شکست هاست؛ در میدان جنگ نرم با ابعاد و توابعی گسترده و بعضاً نامشخص، نقش پشتیبانی و حمایت در جهت پیشبرد اهداف جبهه خودی، کاهش آسیب‌ها و خسارات اساسی‌تر و دارای اهمیت بیشتری می‌باشد.
امروزه با توجه به فراگیری ابزارهای تکنولوژیک و رسانه‌های همواره برخط، هر فرد و یا فعال فرهنگی امکانات گسترده‌ای در جهت ارائه خدمات، خلق، نشر و یا بازنشر مفاهیم و تولیدات فرهنگی دارا می‌باشند. همچنین برخلاف فضای عمومی تولید در سایر عرصه‌ها، شرکت‌ها و یا مؤسسات کوچک فرهنگی نیز فرصت‌های بیشتری برای تولید و خدمات رسانی یافته‌اند. از سوی دیگر افزایش سطح دانش و تخصص در جامعه، افزایش هزینه‌های جاری و سربار، و البته قرارگرفتن در فضای رقابتی شدید باعث گردیده است که فعالان و مؤسسات فرهنگی در کنار ارائه تولیدات و خدمات به روز‌تر، خلاقانه‌تر و متناسب‌تر؛ به ارتقاء و به روزرسانی ابزار، دانش، فعالیت‌ها و روش‌های خود اهتمام بیشتری بورزند که در غیر اینصورت به سرعت سهم و جایگاه خود را در این عرصه به عنوان یک سنگر از جبهه خودی از دست خواهند داد.
اینجاست که با توجه به سرمایه گذاری عظیم جبهه متخاصم و پشتیبانی همه جانبه از مزدوران داخلی و ایادی خارجی، رسانه‌ها، برنامه‌های بلندمدت، پیشروی‌های سنگر به سنگر، ابزارهای فرهنگی و تکنولوژی‌های همواره در حال پیشرفتشان می‌بایست توجهی بیشتر به مقوله فرهنگ با توجه به تحرکات دشمن نمود. در این راستا حمایت سازمان‌های ذیربط از آسیب پذیر‌ترین نیروهای جبهه خودی که متشکل از فعالان و مؤسسات فرهنگی فعال می‌باشد، اولویتی است که در صورت عدم توجه به ایشان امکان از دست رفتن آن سنگر به سرعت متصور است.
هرچند پشتیبانی‌ها و حمایت‌های دستگاه‌های ذیربط بدیهی می‌نماید؛ اما آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار است، نحوه ارائه اینگونه حمایت هاست. تجربه نشان داده است حمایت‌های مطلقِ مالی و یا ارائه تجهیزات و ملزومات به خودی خود تضمینی برای حفظ آن سنگر نمی‌باشد، بلکه در موارد متعددی نقش ترمز و دلیل قعود در مقابل حرکت‌های مجاهدانه پیشین را بازی نموده است. از این روست که ایجاد زیرساخت‌های تولید و توزیع، توانمندسازی و آموزش، مشاوره‌های تخصصی، بهره مندسازی ایشان از تحقیقات، آمار‌ها و مطالعات در کنار سایر حمایت‌های مادی و معنوی ضروری می‌نماید.
در پایان جهت نیل به این هدف مشارکت و دغدغه‌مندی مسئولین و دستگاه‌های فرهنگی کشور، همچنین پیگیری و تلاش‌های مجاهدانه فعالان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از مهم‌ترین ضروریات می‌باشد که می‌بایست جهت احتراز از خسارات احتمالی با دغدغه‌ای بیشتر به آن پرداخت.
