سرویس بین الملل سراج24: ائتلاف جهانی ضد نظام حاکم بر سوریه که از معارضان و نیروهای تروریست در این کشور حمایت می‌کند به شدت از حضور بازیگر قدرتمندی مثل جمهوری اسلامی ایران که از قضا حامی دولت و ملت سوریه هم هستند در کنفرانس "ژنو2" هراسان بود تا جایی که سازمان ملل مجبور به بازپس‌گیری این دعوتنامه کرد.
30دی ماه (20 ژانویه 2014) وقتی خبر ارسال دعوتنامه دبیر کل سازمان ملل به جمهوری اسلامی برای شرکت در کنفرانس " ژنو2" بر روی تلکس خبرگزاری‌ها منتشر شد، ملت ایران بعد از گذشت چندین سال دوباره به استقلال سازمان ملل از سیاست‌های دولت‌های غربی و به خصوص آمریکا امیدوار شدند ولی این بارقه امید دیری نپاید که نقش بر آب شد چرا که تنها یک روز پس از ارسال این دعوتنامه، بان کی مون دعوت رسمی خود از ایران برای شرکت در کنفرانس صلح سوریه را پس گرفت.
قضیه از این قرار بود که بعد از مدت‌های مدید حدس و گمانه‌زنی کارشناسان حوزه بین‌الملل در مورد حضور و یا عدم حضور جمهوری اسلامی در کنفرانس بین‌المللی " ژنو2"، بالاخره دبیر کل سازمان ملل رسماً از ایران برای حضور در این کنفرانس دعوت به عمل آورد ولی همزمان با انتشار این خبر، کاخ سفید دست به کار شد و سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا را مسئول انتقال اولتیماتوم واشنگتن به بان کی مون کرد.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا طی سخنرانی اعلام کرد که ایران تنها زمانی می‌تواند در کنفرانس صلح سوریه شرکت کند که پیش شرط حضور در این کنفرانس را نیز پذیرفته باشد.
پیش‌شرط شرکت ایران در کنفرانس مذکورهمانا پذیرش مفاد موجود در بیانیه نهایی کنفرانس " ژنو1" بود که در آن بدون اشاره به سرنوشت بشاراسد، رئیس جمهور قانونی سوریه صحبت از استقرار یک دولت انتقالی در این کشور شده بود، دولتی انتقالی متشکل از نیروهای موافق و مخالف نظام حاکم در سوریه.
این اظهارات در حالی بیان شد که ایران پیش از این به کرات با تاکید بر حقوق حقه ملت سوریه ایجاد دولت انتقالی را بر خلاف حقوق مردم سوریه دانسته چرا که پذیرش این دولت انتقالی ناخودآگاه به شناسایی معارضان و مخالفان دولت سوریه می‌انجامد، معارضانی که در 34 ماه اخیر خاطره‌ای به جز جنایت و خون‌ریزی در ذهن مردم سوریه باقی نگذاشته اند.
صحبت از پذیرش این پیش‌شرط از سوی ایران در حالی بود که مسئولان وزارت امور خارجه اعلام کرده بودن که هیچ شرط و شروطی به دعوتنامه ارسالی از جانب سازمان ملل پیوست نشده است و گمان می‌رفت این حرف و حدیث‌ها صرفاً نوعی جنگ روانی از سوی آمریکا برای بهانه‌تراشی و ممانعت از حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه باشد.
بان کی مون با باز پس‌گیری دعوتنامه خود ضربات جبران ناپذیری به حیثیت خود و همچنین سازمان ملل زد؛ نخست اینکه نشان داد در قضیه بحران سوریه بی‌طرف نیست و تمایلی به حضور ایران به عنوان یکی از حامیان اصلی دولت و ملت سوریه در کنفرانس صلح سوریه ندارد.
دیگر اینکه با این اتفاق نا مبارک بار دیگر دیوار بی‌اعتمادی میان ملت ایران و سازمان به اصطلاح ملل قطور‌تر شد. گرچه ملت ایران پیش از این نیز خاطره خوبی از نقش آفرینی‌های سازمان ملل در عرصه بین‌المللی نداشتند و همواره شاهد غرض‌ورزی‌های دبیر کل این سازمان بوده اند و در این مورد نیز بان کی مون بی تردید تحت تاثیر لابی سیاستمداران آمریکایی و همچنین فشار گروه‌های تروریستی و خون‌ریز سوریه که پیش از تهدید کرده بودند در صورت حضور ایران، در کنفرانس " ژنو2" شرکت نخواهند کرد، این تصمیم را گرفته بود.
اما بعد از حدود 20 روز از این اتفاق باید گفت رسما بعد از بی نتیجه ماندن ژنو 2 سازمان ملل به شعبه دوم تروریست پروری تبدیل شده است چرا که از سیاسیت های آمریکا در حمایت از صهیونیست ها حمایت می کند.
