به گزارش « سراج24 »، سامی کلیب تحلیلگر روزنامه الاخبار لبنان در مقاله ای نوشت: تقریبا هیچ خبر امنیتی از منطقه خاورمیانه پخش نمی شود، مگر اینکه نام دعش در آن ذکر شده باشد، دولت اسلامی عراق و شام ملقب به داعش تمام منطقه را پر کرده و افکار عمومی مردم را مشغول کرده است. در کشتارها، پاره کردن شکم مردم، اشغال مناطق و بازداشت انسان های بی گناه همه و همه نام داعش به گوش می رسد. این سازمان الان به ویترین سازمانهای تروریستی و تکفیری تبدیل شده است، اما معلوم نیست آیا این اقدام تمرکز عمدی بر روی داعش قبل از کنفرانس ژنو 2 است یا نه؟
نکته جالب اینجاست که داعش بعد از اینکه از سوی ایمن الظواهری رهبر القاعده لغو شد و رهبری فعالیت های القاعده در سوریه به جبهه النصره سپرده شد، قدرت خود را افزایش داد و به این ترتیب تردیدها در مورد نقش و اهداف این سازمان نیز افزایش پیدا کرد. تمامی مخالفان دولت سوریه از ارتش آزاد گرفته تا ائتلاف سوریه و جبهه النصره، داعش را به فعالیت بر اساس منافع ایران و عراق و سوریه متهم می کنند.
دولت سوریه در این میان ساکت است، یا دست کم به عمد سکوت کرده است، چرا که هر درگیری بین عناصر مسلح مخالف دولت به نفع آن است، هر نوع ابهام در مورد سازمانهای تروریستی به این کشور کمک می کند تا با همکاری با طرفهای غربی نقش محوری خود را در مبارزه با تروریسم بازیابد، هر اندازه تروریست بیشتر نمود پیدا کند، بیشتر مشخص می شود که دولت سوریه قربانی آن بوده است.
این موضوع بویژه الان که هماهنگی های امنیت سوریه با اروپایی ها به نحو قابل توجهی پیش رفته، ضروری است، منابع اروپایی به این همکاری های اشاره و اعلام کردند که این هماهنگی شامل لیست ها و اسامی و ابزارهای مبارزه با تروریسم شده است.
البته این سکوت نمی تواند زیاد طول بکشد، اطلاعات موثقی وجود دارد که نشان می دهد دولت سوریه در ساعت های آینده بیانیه ای را صادر خواهد کرد که در آن توضیح داده شده داعش یک گروه تروریستی است که به همراه حامیان خود علیه دولت سوریه کار می کند. پذیرش مسئولیت انفجار در ضاحیه تروریستی بیروت به عنوان مرکز حضور حزب الله لبنان باور این بیانیه دولت سوریه را راحت تر می کند؛ چرا که حزب الله در مبارزات سوریه در کنار دولت قرار دارد.
البته منافع دمشق تنها در مخفی کردن تهمت هماهنگی با داعش نیست، بلکه دولت سوریه می خواهد قبل از برگزاری کنفرانس ژنو 2 تهمت ها در مورد ایجاد جبهه ای موسوم به جبهه اسلامی را از خود دور کند، تهمتی که می خواهد اینگونه وانمود کند که این گروه مسلح مخالفان دولت هستند که با تروریسم وارد جنگ شده اند.
پیشتر بحث های زیادی از سوی رابرت فورد سفیر سابق آمریکا در دمشق انجام می شد تا یک گروه مخالف سیاسی و نظامی مورد قبول و فعال را تا قبل از برگزاری کنفرانس ژنو 2 معرفی کند. این تمایل آمریکای ها با تمایل فرانسه و عربستان نیز تطابق داشت، این موضوع در جریان دیدار فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه از عربستان سعودی نیز مورد بررسی قرار گرفت. این کشورها و همچنان برخی دیگر از طرف های منطقه ای و بین المللی نمی خواهند دولت سوریه به صورت قوی و با ابزارهای قدرت به کنفرانس ژنو برود.
"جبهه اسلامی" بخشی از این خلأ را پر کرده است، این جبهه بخشی از خسارت های فراوانی که نزدیک بود به فروپاشی ارتش آزاد منجر شود را جبران کرده است، بنابراین از دیدگاه غرب باید این جبهه را به صورت یک جبهه معتدل نشان داد که با دیدگاه های القاعده و تروریسم در حال مخالفت است و باید اعتبار را به ارتش آزاد سوریه برگرداند. این موضوع بویژه بعد از پیشروی های ارتش سوریه در چندین جبهه و موفقیت وی در تسلیم کردن بخش هایی از مخالفان ضروری است، این در حالی است که معامله های زیادی نیز بین برخی مخالفان دولت سوریه انجام شده که همچنان رو نشده است و ممکن است در روزهای آینده اعلام شود.
روسیه به دنبال این است که مبارزه با تروریسم را به عنوان محور اصلی ژتو معرفی کند، بشار اسد رئیس جمهور سوریه نیز می خواهد شریک غرب در مبارزه با تروریسم شود، اما در این میان موضع مخالفان سوریه و موضع عربستان سعودی ضعیف است.
انفجار تروریستی سفارت ایران در بیروت، ترور محمد شطح وزیر سابق لبنانی، وقوع دو انفجار تروریستی در ولگاگراد روسیه، بروز انفجار سوم در ضاحیه جنوبی بیروت، بازداشت ماجد الماجد تروریست سعودی مسئول گردان های عبدالله عزام و یکی از رهبران القاعده و مرگ مشکوک وی در زندان همگی در دوره اخیر واقع شده است. تقریبا یک سال قبل نیز وسام الحسن رئیس بخش اطلاعات امنیت داخلی لبنان ترور شد، از سوی دیگر دو سفر بندر بن سلطان رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی به روسیه نیز در تغییر مواضع ولادیمیر پوتین در قبال سوریه موفقیت آمیز نبود.
نگاهی اجمالی به تمامی این حوادث نشان می دهد که این تحولات در واقع یک عمل و عکس العمل از سوی طرف های درگیر در دو محور منطقه ای و جهانی بوده است، این نظریه ممکن است صحیح یا نادرست باشد، اما نکته قطعی این است که دو موضوع اساسی در هفته های اخیر روی داده که می تواند تمامی این معادلات را به هم بزند.
اول:پوتین تصمیم به انتقام گرفته است، مسایلی که از وی به صورت علنی نقل شده یک چهارم مواردی است که وی در برخی دیدارها و تماس هایش مطرح کرده. وی گفته است که کسی که ولگاگراد را منفجر کرده، به سختی پشیمان خواهد شد.
دوم: نکته دوم این است که ایران نیز که تاکنون از اتهام زنی رسمی به عربستان سعودی در انفجار سفارت این کشور در بیروت خودداری می کرد، لحن خود را تغییر داده است، این در اظهارات حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورا اسلامی بود که گفت ماجد الماجد به علت اطلاعات مهمی که از عملیات های تروریستی وارتباطش با مسئولان سعودی از جمله بندر بن سلطان داشت، کشته شده است. محمد علوی وزیر اطلاعات ایران نیز در بیان مواضعش در گفتگو با شبکه خبری المیادین گفت که تردیدهایی در مورد جزئیات کشته شدن ماجد الماجد وجود دارد. منصور حقیقت پور نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ایران نیز پیش از وی گفته بود که عربستان سعودی سه میلیارد دلار کمک به لبنان را برای باز پس گیری ماجد الماجد پیشنهاد کرده بود. این در حالی است که عربستان در واکنش به این مواضع گفته که کشورش ماجد الماجد را تحت تعقیب قرار داده بود. وی سعی کرد ایران و سوریه را به آموزش و تامین مالی اقدامات الماجد متهم کند.
در همین حین نوری المالکی نخست وزیر عراق معرکه بزرگی را علیه نیروهای داعش در استان الانبار آغاز کرد، وی نیز می خواست اقدامات جبهه بین المللی را برای مقابله با تروریست تقویت کند. ترکیه نیز تعدادی از تروریست ها را بازداشت کرده، اما سوریه همچنان نسبت به این کشور بی اعتماد است. خالد بن محمد العطیه در اظهاراتی از الجزایر تاکید کرد که بحران سوریه هیچ راهکاری غیر از راه حل سیاسی ندارد. اردن سخت گیریهایی را در مرزهای خود انجام داده، اما هنوز به مطالبات سوریه پاسخ نداده است. مراکش نیز گروهک های سلفی که برای عزیمت به سوریه آماده می شدند را بازداشت کرده است؛ این در حالی است که این کشور همچنان بر علیه بشار اسد است. مشخص است که تمامی این کشور ها درخواست های آمریکا برای مقابله با تروریسم را اجابت کرده اند، اما واشنگتن نیز نمی خواهد دولت سوریه از این اتفاقات بهره ببرد.
حال یک سوال مهم باقی می ماند و آن این است که در این شرایط سعودیها چه خواهند کرد؟ چه اتفاقی خواهد افتاد اگر مشخص شود عربستان مسئول حمله تروریستی به سفارت ایران در بیروت بوده است؟ سوال مهم تر این است که چرا آمریکا بر عربستان فشار وارد نمی کند تا این کشور نیز تکفیری ها را مهار کد. آیا اوباما از موضع عربستان و تمایل اسرائیل برای همگرایی با این کشور برای انجام معامله فلسطینی- اسرائیلی سود کرده است؟ آیا جان کری وزیر خارجه آمریکا از اسرائیل به ریاض رفته است تا این کشور را مورد حمایت قرار دهد یا بر آن فشار وارد کند؟
خطر افزایش پیدا کرده است، کویت از اتباع خود خواسته لبنان را ترک کنند، آمریکا نیز درخواست مشابهی را با اصرار بیشتر مطرح کرده است، دولت های دیگر نیز همین اقدام را انجام داده اند، این هشداری در مورد تحولات امنیتی در لبنان است که چه بسا خطرناک تر از قبل باشد./تسنیم
