به گزارش گروه وبگردی « سراج24 »، پایگاه اینترنتی «کانسرتیوم نیوز» در مقالهای به قلم «رابرت پری» نوشت: بحران همزمان سوریه و مصر باعث ظهور یک ابر قدرت جدید ائتلافی در خاورمیانه شده است. اتحاد عجیب اسرائیل- عربستان که با میانجیگری اردن و حمایت مالی شیخنشینها صورت گرفته، مهارت پروپاگاندای اسرائیل و نفوذ بینظیرش در سیاست خارجی ایالات متحده و همچنین دلارهای نفتی عربستان سعودی و قدرت بهرهبرداریاش از شبکههای مالی جهانی را کنار هم قرار داده و ابرقدرتی جدید را وارد صحنه بین‌المللی کرده است.
اگرچه اسرائیل و عربستان سعودی دارای تفاوت‌های تاریخی بوده و یکی یهودی و دیگری نسخه وهابی از اسلام سنی را داراست ولی اخیرا این دو دریافتهاند که دارای منافع مشترکی هستند: هر دو ایران شیعی را به عنوان رقیب اصلی منطقهای خود دانسته و هیچکدام از بهار عربی خوششان نمیآید. هر دو از کودتای نظامی علیه مرسی حمایت کرده و مایلند که آمریکا در سوریه مداخله نظامی کند. همچنین هرج و مرج اخیر در خاورمیانه حداقل برای اسرائیل و عربستان سعودی دارای منافع کوتاه مدتی است:
برکناری مرسی از ریاست جمهوری مصر، باعث تضعیف فلسطینیان غزه به رهبری حماس شده و جنبش شیعی حزب‌الله در لبنان نیزپس از اعزم نیروهایش به سوریه تحت فشار فزاینده سیاسی و نظامی قرار گرفته که همگی به نفع اسرائیل است.ماهیت فرقه‌ای در حال رشد جنگ داخلی سوریه نیز فاصلهای بین حماس که یک جنبش سنی است و دو نفر از حامیان اصلیاش، دولت سوریه و ایران شدهاست. به عبارت دیگر، اسرائیل از اختلافات سنی و شیعه که باعث پاره شدن جهان اسلام شده، به اندازه کودتای مصر نفع برده و با از سر گرفته شدن مذاکرات صلح، می‌تواند راهحلهای سیاسی خود را به دولت خودگردان فلسطین تحمیل کند.
* روشی برای جنون نومحافظه‌کاران
دادن چنین برتریای به اسرائیل از مدتها پیش هدف نومحافظه‌کاران آمریکایی بوده است.ایده «تغییر رژیم» در عراق در سال 2003 بخشی از یک استراتژی نومحافظه‌کاران بود تا وقفهای در مذاکرات خسته‌کننده صلح با فلسطینیها که ضمن آن اسرائیل مجبور بود بر سر زمین تجارت کند ایجاد شود.
برنامه از پیش تعیین شده خراب کردن مذاکرات در سال 1996 در مقالهای تحت عنوان «یک وقفه پاک: استراتژیای جدید برای امنیت قلمرو» که توسط توسط نومحافظه‌کاران برجستهای مانند «ریچارد پرل» و «داگلاس فیث»، برای مبارزات انتخاباتی نخست وزیری «بنیامین نتانیاهو» آماده شد.
دراین سند، نومحافظه‌کاران آوردهاند: «اسرائیل می‌تواند با همکاری با ترکیه و اردن با تضعیف و حتی به عقب راندن سوریه، محیط استراتژیک خود را شکل دهد. برای این کار باید بر کنار زدن «صدام حسین» از قدرت در عراق، به عنوان وسیله‌ای برای مهار جاهطلبیهای منطقهای سوریه تمرکز شود.»
نومحافظه‌کاران موفق به متقاعد کردن رئیس‌جمهور بیل کلینتون برای حمله به عراق در اواخر 1990 نشدند ولی با رئیس‌جمهور شدن جورج دبلیو بوش در سال 2001، امید آنها جان تازهای گرفت بخصوص که مردم آمریکا نیز تحت تاثیر واقعه یازده سپتامبر بودند.
زمانی که بوش به عراق حمله کرد، نومحافظه‌کاران شوخیای بین خود داشتند که کشور بعدی برای حمله کدام است؟ سوریه یا ایران؟ هر چند حمله به عراق آن‌طور که برنامه‌ریزی شده بود اهدافشان را تامین نکرد: حکومت سنی عراق به حکومت شیعی تبدیل شده، افراط گرایان سنی از سراسر خاورمیانه به عراق سرازیر شدند و بمبگذاریهای فرقه‌ای به یک امر روزمره تبدیل شد. با این حال، یکی از ذینفعان اصلی جنگ عراق، ایران شیعی بود که یک دولت شیعی و متحد جدید جایگزین دشمن دیرینه‌اش صدام حسین گردید و اینها همه به لطف حمله نظامی آمریکا بود.
* گسترش خشونت
جنگ عراق تبعات دیگری نیز داشت و آن تشدید تنشهای فرقه‌ای در سراسر منطقه بود. عربستان سعودی و سایر دول خلیج فارس که در جنگ عراق علیه ایران از صدام حمایت کرده بودند، در نهایت ناباوری شاهد یک هلال شیعی شدند که نفوذ ایران در عراق و سوریه و لبنان را نشان میداد. با شروع بهار عربی نگرانی دیگری برای عربستان سعودی پیش آمد. حسنی مبارک رئیس‌جمهور مصر، متحد دیرین عربستان سعودی، برکنار شده و دولت منتخب دموکراتیک به رهبری اخوان‌المسلمین جایگزین آن شد.گرچه اخوان‌المسلمین اهل سنت بود، ولی این جنبش، نمایانگر ترکیبی از اسلام و دموکراسی بود که تهدیدی برای شاهزادگان سعودی که از ثروت و امتیاز غیر قابل تصوری برخوردارند، به شمار میرفت. شاهزادگانی که همسران خود را در شرایطی تحقیر آمیز قرون وسطایی نگه داشته و خود به تفریحات اروپایی پرداخته و یا در میهمانیهای زنان روسپی اسکاندیناوی شرکت میکردند.
در حالیکه ترس از بهار عربی عربستان را به مداخله نظامی در بحرین برای سرکوب قیام دموکراتیک تحت رهبری شیعیان واداشت، تحولات سیاسی فرصتی به استراتژیستهای ژئوپولیتیک عربستان و شیخنشینها ارائه کرد تا با حمایت از شورشیان و شبه نظامیان در سوریه،شانس جدیدی برای معکوس کردن دستآوردهای ژئوپولیتیکی ایران بدست بیاورند. از طرفی با فرستادن میلیونها دلار برای ژنرالهای مصری، از موقعیت جدید پیش آمده در مصر حمایت کنند.
به این ترتیب منافع عربستان سعودی و اسرائیل به طور فزایندهای به یکدیگر نزدیک شده و پادشاهی اردن نیز در این میان نقش زیادی ایفا کرد. در حالی که عربستان سعودی منابع مالی برای دولت نظامی جدید مصر را فراهم میکرد، اسرائیل از لابی قوی خود در واشنگتن استفاده کرد تا به اقدام نظامی در مصر عنوان «کودتا» اطلاق نشود، چرا که در غیر این صورت آمریکا بر اساس قوانین ایالات متحده، نمیتوانست به نظامیان مصری کمک کند.
* ابرقدرت جدید
در حال حاضر این گروه بر روی مساله سوریه کار میکنند: عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس شورشیان را تامین مالی کرده و اسرائیل از طریق تبلیغات سیاسی و پروپاگاندا فشار بین‌المللی بر بشار اسدرا افزایش میدهد. برای عربستان سعودی تغییر حکومت در سوریه یک پیروزی استراتژیک در مقابل بزرگترین رقیبش در منطقه، ایران است. برای اسرائیل نیز منزوی شدن و تضعیف ایران مهم است تا به این ترتیب حزب‌الله و فلسطینیان از دو حامی اصلیاش یغنی ایران و سوریه محروم شوند.
البته این امر یک خطر بالقوه نیز برای غرب و اسرائیل دارد، زیرا با کمکهای عربستان سعودی و کشورهای خلیج فارس به تروریستهای سوریه که رابطه نزدیکی با القاعده دارند، سوریه یک پناهگاه جدید و امن برای تروریسم اسلامی در قلب خاورمیانه خواهد شد.
ظهور اتحاد اسرائیل و عربستان سعودی نیز ممکن است عواقب جدی برای جغرافیای سیاسی جهانی داشته باشد. ترکیب قدرت مالی و اقتصادی فوق‌العاده عربستان سعودی و ظرفیت فوق‌العاده اسرائیل در صحنه سیاسی و ایجاد پروپاگاندا بخصوص در ایالات متحده، می‌تواند به این معنی باشد که یک ابرقدرت جدید وارد صحنه بین المللی شده است و این ابر قدرت جدید می‌تواند آمریکا را وادار به مداخله نظامی در سوریه کند./آیپرس
