به گزارش گروه وبگردی « سراج24 »، خبرنامه دانشجویان ایران نوشت: مدت‌ها قبل از قول یکی از نویسندگان مطرح خوانده بودم که حکایت شعر در فرهنگ و مردم ایران، حکایت هنر نمایش در غرب است. اگر هنر نمایش در غرب سابقه‌ای بیش از دو هزار سال داشته و هنر اول آن دیار محسوب می‌شود، در این دیار اما شعر ریشه‌ای عمیق به بزرگی و عظمت تاریخ ایران داشته و در تار و پود فرهنگی ایرانیان تنیده شده است. بر همین مبنا هم هست که با وجود حمایت‌های گلخانه‌ای و دولتی از هنر نمایش، شعر اما بدون این حمایت‌ها هم حیات داشته و نفس کشیده و راه خود را همواره از پیچ و خم و فراز و نشیب‌های تاریخی پیموده است. حتی اگر حمایت‌های ضعیف دولتی از این هنر به صفر هم برسد باز هم شعر، رشد می‌کند و می‌بالید و به حیات خود ادامه می‌دهد. ایرانیان با شعر زندگی می‌کنند و نفس می‌کشند.
شعر در ادبیات عامه آنها حضوری جدی و قابل تامل دارد. اصلا برخلاف مغرب‌زمین که در فرهنگ آنها، تصویر حضوری پررنگ دارد، بطن فرهنگ عمومی ما با واژه و کلمه گره خورده است. بی‌سبب هم نیست که در نمادهای فرهنگی، حتی کامیون‌نوشته‌ها و وانت‌نوشته‌ها، آنهایی که ریشه در فرهنگ غرب دارند، تصویری و گرافیکی بوده و درست در نقطه مقابل، نمادهای بومی ما از جنس شعر و مصرع و کلمه هستند. «رفیق بی‌کلک مادر» و امثالهم هنوز جایگزین تصویری ندارند. تا همین یک دهه قبل، مشاعره و حفظ کردن شعر و ترغیب کودکان و نوجوانان به شعرخوانی در محافل عمومی و مهمانی‌های خانوادگی، یک ارزش تلقی می‌شد. همه اینها در کنار هم، حکایت از یک ویژگی در فرهنگ ایرانیان است.
موفقیت و استقبال مخاطبان از برنامه «قندپهلو»، را باید در چنین فضایی تفسیر کرد. در هر یک از قسمت‌های این برنامه که با اجرای رضا رفیع برگزار می‌شد، طنزپردازان مطرح کشور در قالب آیتم‌های مختلف به رقابت ادبیِ طنز با یکدیگر می‌پرداختند. فضای صمیمی و غیرکلیشه‌ای برنامه در کنار اجرای موفق رضا رفیع که خود دستی بر آتش طنزپردازی دارد، لحظات مفرح و مفیدی را برای خانواده‌های ایرانی فراهم می‌کرد تا خصیصه در حال فراموشیِ علاقه به ادبیات را درون آنها زنده کند.
این جُنگ ادبی طنز که در قالب 24 قسمت 50 دقیقه‌ای در شب‌های ماه رمضان مهمان بینندگان شبکه آموزش بود، علی رغم ضعف شدید در اطلاع‌رسانی، فراتر از حد و اندازه‌های خود ظاهر شد. این برنامه همان طور که رضا رفیع، مجری برنامه نیز عنوان کرده است، یک برنامه ابتکاری در حوزه ادبیات و اتفاق تازه‌ای در شعر طنز محسوب می‌شود. آیتم‌های مختلف برنامه به همراه طنازی شیرین مجری، هیأت داوران و حتی شرکت‌کنندگان، تجربه‌ای جدید و البته موفق را برای برنامه‌سازی در تلویزیون با خود به ارمغان آورد. تجربه‌ای که پیوند موفق ژورنالیسم تلویزیونی و ادبی را می‌توان در صدر وی‍ژگی‌های آن ذکر کرد.
«قندپهلو» علاوه بر این مسائل، حائز ویژگی دیگری نیز بود. این برنامه در معرفی ظرفیت‌های حوزه ادبیات طنز نیز به موفق عمل کرده و فعالان این حوزه و میزان تاثیرگذاری آنها را در عمل نشان دهد. ایراد وارد بر بسیاری از جشنواره‌ها و برنامه‌های طنز ادبی، محدود و محصور بودن این برنامه‌ها میان تعدادی از طنزپردازان و عدم رسوب تولیدات فرهنگی این جلسات میان عامه مردم است. «قندپهلو» در حد وسع خود توانست تا حدی این حصر را شکسته و توده‌های انبوه مردمی را با این حوزه و فعالان آن و تولیدات‌شان استفاده کند. اشاره گاه و بیگاه مجری و داوران و شرکت‌کنندگان به کتاب‌های حوزه طنز نیز خود اقدامی درخور توجه در راستای ترویج فرهنگ مطالعه در جامعه است.
به یقین، مخاطبی که اشتهایش به سبب چنین برنامه موفقی تحریک شده است، راحت‌تر و آسان‌تر به سراغ کتاب و خواندن مطالبی می‌رود که پیش از این مقبول او افتاده بود. این قلم از میزان و تعداد و جامعه مخاطب این برنامه اطلاعی ندارد اما آرزو می‌کند ای کاش چنین برنامه‌ای، در شبکه پربیننده‌تری روانه آنتن می‌شد تا جامعه بیشتری از بینندگان تلویزیونی را با خود درگیر کند. طبق اعلام دست‌اندرکاران برنامه، تولید سری جدید «قندپهلو» قرار است از پس از ماه رمضان با سرعتی بیشتر آغاز شود. اسرافیل علمداری، قائم مقام شبکه آموزش در این خصوص گفته است: «قندپهلو اتفاق نویی در تلویزیون است که با استقبال عمومی از سوی مخاطبان مواجه شده است. در حال حاضر خاکریز فتح شده و سری جدید این برنامه پس از ماه رمضان و در فواصل زمانی کمتری به تولید خواهد رسید».
