به گزارش سراج24، او از تبار فوتبالیستهایی بود که مردم را با نیمکتهای سیمانی آشتی داد. فرشاد پیوس قطعا یکی از خوشنامترین بازیکنان تاریخ باشگاه پرسپولیس است. مهاجمی که نامش همواره با گل عجین باقی ماند اما هرگز در دنیای مربیگری به آنچه لیاقتش را داشت نرسید. وقتی در این مورد با او حرف زدیم اعتقاد داشت فوتبال امروز ما بر مبنای دوستی و رابطه بنا شده از این رو شایستهها به آنچه استحقاقش را دارند نمیرسند.یکی دیگر از گلایههای پیوس مربوط به بالا رفتن قیمت بازیکنان ایران بود. فوتبال ما از چهارشنبه شاهد برگزاری لیگ سیزدهم حرفهای است اما تنها تغییری که نسبت به دو دهه گذشته داشتیم بالا رفتن قیمت بازیکنان است. خروجی این فوتبال نه قهرمانی در آسیا بوده و نه عنوان در خور توجهای در رده باشگاهی.
به اعتقاد پیوس اگر یک خط در میان به جامجهانی هم میرویم به خاطر پتانسیل بالای فوتبالمان است وگرنه هیچ سازماندهی مناسبی برای پیشرفت وجود ندارد.اما چرا قیمت بازیکنان به نزدیک ۲ میلیارد تومان رسید؟ تحلیلگران فوتبال و پیشکسوتان این رشته در این باره عقاید متناقضی دارند.یکی مثل علی دایی میگوید چون خانه در بهترین جای پایتخت متری ۱۲ میلیون تومان است پس حق فوتبالیست ماست که سالی دست کم یک میلیارد تومان بگیرد.اما افراد دیگری مثل فرشاد پیوس میگویند بازیکنی که امروز به عنوان ستاره دو میلیارد میگیرد به صورت واقعی ۱۰۰ میلیون تومان هم نمیارزد چون خروجیاش مشخص نیست.چه ضمانتی دارد شما یک مهاجم مثل انصاریفرد را نزدیک به یکونیم میلیارد تومان بخرید و او در طول سیوچهار هفته بیشتر از ۸ گل بزند! در این باره با مهاجم سابق پرسپولیس و تیم ملی صحبت کردیم. او از قیمت بازیکنان شروع کرد و سپس به مدیران فوتبال ما رسید؛افرادی که به عقیده پیوس مقصر اصلی این بازارمکاره هستند.
به نظر شما آیا فوتبال ما نسبت به گذشته آنقدر پیشرفت کرده که قیمت بازیکنان تا این حد رشد کند؟
من به شما میگویم هیچ نسبت حقیقیای بین پیشرفت فوتبال ما و قیمت بازیکنان وجود ندارد. آیا فوتبال ما نسبت به دهه ۵۰ و ۶۰ پیشرفت کرده است؟ کدام نسل بهتر بود؟ در زمان ما پول وجود نداشت از این رو بازیکن با یک لباس شروع میکرد و با همان لباس از فوتبال کنار میرفت. آن روز اگر سکوها پر میشد به این دلیل بود که فوتبالیست با تمام وجود در زمین بازی میکرد. کسی به فکر ساق پایش نبود تا سال بعد هنگام قرارداد سالم باشد و به تیم دیگری برود. متاسفانه امروز میبینیم که بازیکنان در آغاز هر فصل بهدنبال تیم جدیدی میگردند تا با پول بیشتر روانه تیم حریف شوند.
فوتبال حرفهای شده اما در کجا آنقدر تغییر و تحول داریم آن هم تنها به خاطر مسائل مادی؟من میگویم بالا رفتن قیمت بازیکنان در ایران امری طبیعی نیست و کمتر فوتبالیستی را داریم که واقعا به اندازه یک میلیارد ارزش داشته باشد. امروز بازیکنی را میبینید که قیمت واقعیاش به زور به ۱۰۰ میلیون تومان میرسد اما ناباورانه ۱۰برابر این مبلغ قرارداد میبندد.
مقصر کیست که به این نقطه رسیدیدم؟
در رده اول باید از مدیران باشگاهی پرسید چرا تن به اعطای چنین پولهایی میدهند. جواب مشخص است؛ آنها غالبا از سوی دولت منصوب شدند و میدانند که نهایتا برای یکی دو فصل ماندگار هستند از این رو تلاش دارند به هر قیمتی ستارهها را جذب کنند و با پنهان شدن پشت این خریدها خود را پیش مردم عزیز کنند. اما من عقیده دارم با این روشها نمیشود هواداران را فریب داد.اگر فوتبال ما خصوصی بود و مدیر روی حساب و کتاب پول خرج میکرد آن وقت دلش میسوخت و برای یک بازیکن دو میلیارد پول نمیداد آن هم تنها برای یک فصل.
از ما میپرسند چاره چیست؛ من میگویم برای خرید هر فوتبالیستی باید یک شورای فنی در هر باشگاهی تشکیل شود و این «شورای خبره» بگوید فلان مهاجم چند میارزد. از سوی دیگر باید مطابق با دیگر تیمهای حرفهای جهان قراردادها سه تا پنج ساله باشد. در ضمن باید بندهایی در قراردادها ذکر شود که در صورت مصدومیت و کم کاری فلان درصد از قرارداد شما کم میشود و البته بندهای تشویقی هم میتوان به کار بست.اما متاسفانه مدیر ما میآید قرار داد یکساله میبندد و فوتبالیست هم در تمام فصل به فکر سلامتیاش است تا برای آغاز فصل دیگر به سراغ پیشنهادهای بهتر دیگر باشگاهها برود.در چنین شرایطی شما منتظر پیشرفت فوتبال و تولد فوق ستاره نباشید.
پس عقیده دارید نسل شما بازیکنان با کیفیتتری را داشت که قطعا گرانتر از این فوتبالیستها بودند؟
نمی گویم این نسل بازیکن خوب ندارد، چرا دارد اما در زمان ما چون مسائل مالی تاثیرگذار نبود فوتبالیستها با عرق بیشتری ظاهر میشدند و همین عامل انگیزشی کیفیت آنها را بالاتر میبرد.چون شما پرسیدید میگویم یکی مثل فرشاد پیوس اگر امروز بازی میکرد قطعا بالای ۵ میلیارد میارزید.نهتنها من که امثال ناصر محمدخانی، برادران بیانی، چنگیز و خیلیهای دیگر بودند که آن سالها با حداقل پول در استقلال و پرسپولیس ماندگار شدند و اگر امروز مشابه آنها وجود داشت قطعاً با این ارقام، قرارداد آنها هم ۵ میلیارد تومان بود. این واقعیتی است که نمیتوان آن را کتمان کرد.آخرین قرارداد حرفهای من در فوتبال با پرسپولیس بود درسال ۱۳۷۶ به ارزش ۵۰۰ هزار تومان. ما با همان پول سرمان را جلوی پای بازیکن حریف میگذاشتیم و اینطور نبود که در آغاز هر فصل بخواهیم بهدنبال مشتری برای خودمان بگردیم.اما امروز وضعیت بهخاطر سوء مدیریت به شکل دیگری شده است.
شما انتقادات زیادی را متوجه مدیران کردید البته باید در نظر گرفت بعضی از آنها مثل رویانیان دست به تاسیس آکادمی زدهاند.
خوب شد خودتان این مثال را زدید.دست آقای رویانیان درد نکند که آکادمی پرسپولیس را تاسیس کرد اما من میگویم این آکادمی کجایش شبیه به آکادمیهای واقعی فوتبال است؟آقایان برای در چشم بودن دست به چنین کارهایی میزنند اما متاسفانه آکادمی پرسپولیس از حداقل ساختارها برخوردار نیست.نه خوابگاه مناسبی و نه آشپزخانهای و نه موارد حداقلی دیگر.تنها دوستان و نزدیکان خود را برای آکادمی فراخواندند و غافل از اینکه کدام بازیکن بیشتر سالهای عمر فوتبالیاش را در پرسپولیس بوده است.حتی در همین سفری که چند وقت اخیر به برزیل داشتند تنها حق سه نفر بود که روانه این سفر شوند.
امثال ضیا عربشاهی هر کجا باشند کسی گلهای به حضورشان ندارد و بنده هم از آن حمایت میکنم اما دو نفر ناشناخته دیگر در این سفر به همراه آقایان بودند که واقعا حضورشان جای تعجب داشت.این یعنی لابی گری و سفارش پذیری در کار.اگر مراد شما واقعا ساختارسازی در پرسپولیس است عوض اینکه یک میلیارد برای یک سال به یک بازیکن بدهید، بروید همین پول را بین کادر فنی و بازیکنان پایه پخش کنید که قطعا مشکل همه آنها را حل میکند و از سوی دیگر آینده تیم هم ضمانت میشود.اما متاسفانه آقایان بهدنبال نمایش در رسانهها هستند.
از این بحث فاصله بگیریم و به لیگ سیزدهم برسیم. بازیها از فردا آغاز میشود.پرسپولیس را در این بین چگونه میبینید؟
اینکه کدام تیم قهرمان میشود از الان حتی قابل حدس هم نیست. دست کم باید تا هفته هشتم صبر کرد و دید خریدها به چه صورت جواب میدهند.به نظر من مربع پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور شانس اول قهرمانی هستند اما باید دید از بین این تیمها کدام مجموعه انگیره بهتری دارد.پرسپولیس نسبت به سال گذشته خریدهای مناسبتری را انجام داده اما باز هم تاکید میکنم تا قبل از هفته هشتم نمیشود در مورد آنها قضاوت کرد.