به گزارش سراج24؛ پیرمحمدملازهی کارشناس مسائل افغانستان در گفتگو با خبرنگار سراج24 در خصوص خروج غیر مسئولانه آمریکایی ها از افغانستان و روی کارآمدن طالبان در آن کشور، اظهار داشت: قرارداد دوحه که بین زلمیای خلیل زاد و ملا برادر منعقد شد دارای دوبخش بود که یک بخش آن که اعلام شد توافق بر سر خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را شامل میشد و در ازای آن طالبان پذیرفت که افغانستان را مجدد محلی برای حضور نیروهای رادیکالیسم و متحدان آمریکایی کند. اما بخش هایی از این توافق هرگز علنی نشد که بعضی ها متعقدند بخش های افشا نشده واگذاری قدرت به طالبان بوده است.
وی گفت: این واگذاری قرار نبود به این شکل صورت پذیرد و در عمل هم آنچه اتفاق افتاد خارج از این توافق بود. یک مورد حرکتی بود که اشرف غنی انجام داد و حاضر نشد کنار برود در حالی که توافق شده بود یک دولت 18 ماهه ترکیبی از دولت فعلی و طالبان تشکیل بشود و این دولت در این مدت لویه جرگه را دعوت کند و تکلیف قانون اساسی را تکمیل کند و ساختار حکومت به شکلی تغییر کند که انتقال دولت از طریق قانونی صورت گیرد.
ملازهی ادامه داد: مقاومت اشرف غنی بهانه ایی شد که طالبان یک حرکت نظامی را شروع کند و مناطق مرزی، گمرکات، شهرهای کوچک و مناطق مرزی را بگیرد ولی وارد شهرهای بزرگ نشود که در همین حین آقای محب، یک استراتژی نظامی را طراحی کردد و آن این بود که بدون مقاومت و جنگ دستور عقب نشینی داد و این استدلال را مطرح کردد که این یک عقب نشینی تاکتیکی است.
این کارشناس مسائل افغانستان تصریح کرد: زمانی که طالبان بدون جنگ شهرهای کوچک را گرفت متوجه عدم اراده کافی در نیروها برای مقاومت شد. بنابراین تصمیم گرفت که چهارچوب ها را کنار بگذارد، ابتکار عمل را به دست بگیرد و به مراکز استان ها حمله کند و هرات، بدخشان، مزارشریف و چند شهر بزرگ دیگر را هم به تصرف خود درآورد.
وی بیان کرد: دومین اشتباه اشرف غنی فرار وی به دبی بود که این تصمیم را شخصا و بدون مشورت با کسی گرفته بود و در نتیجه باعث شد طالبان وارد کابل شود و کابل را هم به تصرف خود دربیاورد.
ملازهی عنوان کرد: بطور کلی بخش هایی از این اوضاع امروز افغانستان در چهارچوب قرارداد دوحه و بخش هایی خارج از آن است. امروز هیئتی در استانبول با آمریکایی ها و پاکستانی ها در حال مذاکره هستند و هیئت سه نفره ای هم که متشکل از حکمتیار، کرزای و عبدالله عبدالله است در کابل در حال مذاکره هستند.
این کارشناس مسائل شبه قاره ادامه داد: در این میان یک جریانی هم شکل گرفته تحت عنوان مقاومت در پنجشیر به رهبری احمد مسعود وعبدلله صالح که این جریان هم درحال گفتگو هستند و این شرایط کلی افغانستان است.
وی با بیان اینکه جامعه افغانستان جامعه یک دستی نیست، گفت: طالبان در بین قبائل پشتون دارای جایگاه هست، همچنین در سایر مناطق مثل ازبکستان و تاجیکستان گروه‌هایی با طالبان کار میکنند. گروه هایی که امروز در حال فرار می‌بینیم لیبرال دموکرات‌هایی هستند که قدرت در دستشان بوده و شکست خورده اند.
ملازهی افزود: امروز طالبان دو نیاز اساسی دارد یکی حفظ شرایط امنیتی داخل افغانستان که مورد تهدید جبهه هایی است که در پنجشیر در حال شکل گیری است و دوم نیاز طالبان به شناسایی منطقه ایی و بین المللی است.
این کارشناس مسائل افغانستان تصریح کرد: برای شناسایی منطقه ای، پاکستان مذاکراتی را مبنی بر اقناع کشورهای منطقه از جمله تاجیکستان، ازبکستان، ایران و سایر کشورها به راه انداخته و در موضوع شناسایی بین المللی هم که عمدتا توسط آمریکا، کانادا، استرلیا، چین و روسیه باید صورت بپذیرد.
وی در پایان گفت: استفاده طالبان از اقلیت های قومی و مذهبی منوط به این است که ساختار قدرت به کدام سمت پیش خواهد رفت. تصور می کنم که در صورتی که طالبان بخواهد از افراد اقلیت ها و قومیت های دیگر در ساختار حکومت استفاده کند این افراد از بین نیروهای اصلی قومی و اقلیت که احساسات قوی خواهند داشت نخواهد بود.
این کارشناس مسائل افغانستان تصریح کرد: تنها تضمین حضور اقلیت ها وشیعیان در ساختار حکومت طالبان را موضع گیری ایران می دانم. اگر ایران موضعی بگیرد و از حقوق شیعیان دفاع کند انتظار برخورد ملایم تر طالبان می‌رود ولی این به آن معنا نیست که طالبان سیاست کلی خود را تغییر دهد.
