به گزارش سراج24، حجتالاسلام کمال فتاحزاده در یادداشتی با اشاره به وضعیت بیماری کرونا و لزوم حمایت از اقشار آسیبپذیر آورده است: کمکم به یک سالگی کرونا نزدیک می شویم، یکی از بخشهایی که کرونا بر روی آن تاثیرات منفی داشته اقتصاد است، هرچند بر اقتصاد قریب به ۱۷۰ کشور جهان تاثیر منفی گذاشته اما وضعیت اقتصادی کشورها، مختلف بوده و به همین خاطر تاثیر منفی کرونا بر کشورها کم و زیاد است.
در ایران هم چون مشکلات اقتصادی از قبل مانند وجود تحریم و بیکاری و تورم و گرانی وجود داشته، با آمدن ویروس منحوس کرونا تاثیرات منفی بر روی اقتصاد کشور بیش از پیش شده که میطلبد برای جلوگیری از ایجاد بحران اقتصادی در کشور تدابیر و برنامه های خاصی در نظر گرفته شود.
شاید در دنیای پرغوغای امروز که مشکلات معیشتی و اقتصادی در بسیاری از کشورهای دنیا و از جمله کشور ما سایه انداخته است، کمتر به همنوع و آسیب دیدگان اجتماعی اقتصادی پرداخته شده است. هرچند با توجه به سنتهای دیرینه و وجدان درونی و دینی خود کمک به همنوع توسط گروههای جهادی و مردم نوع دوست و بعضی از نهادها شکل گرفته اما کفایت نمیکند.
باید مسئولان تدابیر ویژه بیاندیشند تا در بحران اقتصادی قرار نگیریم. کرونا در درجه اول به مصرف ما فشار وارد میآورد، چرا که مصرف بسیاری از کالاها به سفر و مسافرت مردم گره خورده است.
وقتی کرونا مصرف این کالاها و خدمات را با رکود مواجه میکند فعالیت بسیاری از اصناف مرتبط مانند تالارها و رستوران ها، آرایشگاهها و اصناف بارکود شدید مواجه میشوند و از آن طرف اکثر کارخانجات و کارگاهها در این شرایط کرونا تعطیل و تولید آنها متوقف شده است.
وقتی کل اقتصاد با رکود مواجه شود همه کارگزاران مانند کارگر و کارفرما و سرمایه دار باهم ضرر میکنند در دوران رونق اقتصادی همه کارگزاران باهم سود میکنند اما در دوران رکود شدت و سرعت آسیب دیدگان و فقرا و افراد ضعیف جامعه با سرعت و شدت بیشتر ضرر میکنند چون سرمایه دار از سودش کاسته میشود اما افراد ضعیف و فقیر نان شب خود را از دست میدهند و از آنجا که پوشش بیمهای در کشور ما ضعیف است کرونا و تشدید محدودیتها باعث گسترش فقر عمومی در کنار فقر ناشی تحریم و بی تدبیری بعضی مسئولان میشود، مخصوصا در زمان حال که دولت در سطح کلان به اقداماتی نظیر نقدینگی روی آورده است که موجب تورم میشود.
این تورم در کنار این عوامل باعث عزای فقیر و جشن اغنیا و ثروتمندان می شود ثروتمندانی که دارایی آنها کالا است و کالای آنها درعین حفظ شدن، موجب سود بیشتر برای آنها می شود و ولی تورم برای فقرا که همان دارایی خود را وارد بازار کرده و از دست دادند، عزا میشود. همه این عوامل زمانی بیشتر انسان وجامعه رو غصه دار میکند که مسئولان نظارتی کنترل بازار را از دست بدهند و در این شرایط کرونایی نتوانند نظارت درستی بربازار داشته باشند.
هرروز شاهد گرانتر شدن اجناس و کمبود نیازهای روزمره مردم در سطح بازار هستیم و در نهایت با به وجود آمدن آسیبهای اقتصادی و اجتماعی، رشد انواع بزه و جرائم مرتبط با فقر افزایش می یابد و تمایل به خودکشی و هنجارشکنی و قانون ستیزی قابل پیش بینی است.
پس میطلبد مسئولان قوای مختلف در راستای تشدید محدودیتها و مدیریت آن، مدیریت بهتری داشته و حمایت از آسیب دیدگان کرونا که با تعطیل کردن مشاغل خود ضرر کرده و به مرحله رکود و ورشکستگی رسیدند را در اولویت برنامههای خود قرار دهند.