گروه فرهنگی سراج24: مرکز فیلم و نمایش بسیج از جدیدترین اثر خود در هفته دفاع مقدس رونمایی کرد. مستند «مظنه» ساخته سید رضا حسینی اثر متفاوتی درباره جنگ و دفاع مقدس است.
سید رضا حسینی در مستند جدیدش دنبال پیدا کردن قیمت تمام شده جنگ است. او سراغ جانبازان، خانواده های معظم شهدا رفته است. جانبازان اعصاب و روان یکی از مهم ترین سوژه های این مستند بوده است.
مستند روایت ساده ای دارد. زندگی بی نهایت سخت یک جانباز را نشان می دهد؛ مثلا جانبازی که سی سال است روی تختش خوابیده و هیچ حرکتی نداشته را به تصویر می کشد و مخاطب باید در درون خودش حساب و کتاب کند که این لحظه و این زجر طولانی چقدر می ارزد یا به قول کارگردان مظنه اش چقدر است؟
کارگردان میگوید که این سوژه را از میان حرف های مرتضی سرهنگی نویسنده نام آشنای کشورمان پیدا کرده است. در تمام دنیا، مصائب جنگ به رخ مردم آن کشور کشیده میشود تا قدر امنیت امروز و خانوادههای جنگ را بدانند. این موضوع تکراری نیست و بالاخره باید مشخص شود که این هزینه ها را چه کسی پرداخت کرده است.
جانبازی روی تخت دراز کشیده و سال هاست نتوانسته حتی بنشیند، بغض می کند و چشم در دوربین مستندساز میگوید: برایم سخت بود فلان آقا زاده با اعتماد به نفس کامل میگوید که این خوردن و بردن ها حق ماست، سهم ما از سفره انقلاب است.
مرتضی سرهنگی میگوید همه محاسبات دنیا درست بود. ما هیچ چیز نداشتیم اما ناگهان مردم سرباز شدند و آنها فقط روی همین حساب باز نکرده بودند. مردم بهناگاه سرباز شدند تا از آنچه که دوست داشتند دفاع کنند. ما به این افراد مدیون هستیم. مرتضی آوینی میگفت که برنامه روایت فتح که هفته ای یکبار از تلویزیون پخش میشود، قسط من به بچههای رزمنده جنگ است که میپردازم. امیدوارم که سینماییها بیایند و روی این موضوع کار کنند. دست ما از شجاعت بچهها خالی نیست، باید قیمت تمام شده را در بیاوریم تا بفهمیم که در چنین حکومتی باید خدمت کنیم یا خیانت.
مستند مظنه سیاه نمایی نکرده است، واقعیت و حقیقت را نشان داده است. واقعیت همان رزمنده و جانبازی است که سی سال است نگاهش به آسمان است و نامه درخواستش برای یک دستگاه تخت الکترونیک در کارتابل مدیران دست به دست می شود اما ژن های خوب و آقا زادهها به راحتی از بیشترین امکانات کشو بهرهمند هستند.
کارگردان مستند معتقد است که نتوانسته همه درد و حقیقت رانمایش دهد. او میگوید:« مستند «مظنه» در بیان حقایق ابتر است و در بیان واقعیات الکن . موضوع این قدر بزرگ است که سخت بشود کار کرد. به نظرم این مستند آینه است که بگوید ما با خودمان چندچندیم. نسبتمان با جانبازان و خانواده شهدا چه قدر است. خواهش میکنم که یک دقیقه به جانبازان اعصاب و روان ما فکر کنید. در طول سال فقط نیم ساعت به دیدار اینها بروید و یادی از آنها بکنید.»