به گزارش «سراج24»، آیت‌الله جوادی آملی در ادامه مباحث تفسیری خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، به تفسیر آیات دیگری از سوره مبارکه روم پرداخت.
وی با بیان این مطلب که قرآن کریم چون ﴿هُدیً لِلنَّاسِ﴾ است با همه کتاب‌های علمی فرق دارد، افزود: کتاب‌های علمی هر کدام برای صاحبان یک رشته خاصی است: علوم عقلی برای صاحبان رشته‌های عقلی، علوم نقلی برای صاحبان رشته‌های نقلی و هر کتاب و هر علمی برای تأمین نیازهای علمی آن گروه است و هرگز کتاب‌های علمی مسائل معرفتی را با مسائل اخلاقی ضمیمه نمی‌کنند و با توده مردم هم کار ندارند.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم پشتوانه اخلاقی بعد از بیان مطالب علمی را تفاوت قرآن با سایر کتب دانست و ادامه داد: قرآن با کتب علمی فرق می‌کند، چون قرآن واقعاً نور است؛ ولذا هر مطلب علمی را که نقل می‌کند، پشتوانه اخلاقی‌اش را هم ذکر می‌کند.
وی عنوان کرد: در کتاب‌های فقهی سخن از ﴿أَوْفُوا بِالْعُقُودِ﴾ است و امثال ذلک؛ اما دیگر ﴿وَاتَّقُوا اللّهَ﴾ در کتاب‌های فقهی مطرح نیست، در کتاب‌های عقلی سخن از بود و نبود است، برهان اقامه می‌کنند، اما من فلان چیز را دوست دارم و فلان چیز را دوست ندارم در این کتابها مطرح نیست؛ پس کتاب‌های علمی هیچ کدامشان بحث‌های معرفتی را با بحث‌های اخلاقی طرح نمی‌کنند، کتاب‌های علمی کاری به درک توده مردم ندارد، اما قرآن کاملاً خود را مسئول و متعهد می‌بیند که این مطلب را آن‌قدر پایین بیاورد تا به دست تمام افراد برسد.
آیت‌الله جوادی آملی با بیان اینکه هیچ مطلبی در قرآن کریم نیست که توده مردم نفهمند، اضافه کرد: هر کسی ساده‌ترین و کم‌ترین درک را داشته باشد، کاملاً مطالب قرآن را می‌فهمد. برخی آیات هست که حکما در آن می‌مانند، اما خدای سبحان در سایه مثل و قصه و داستان آن‌قدر پایین می‌آورد که در دسترس فهم توده مردم باشد.
وی در توضیح و تشریح این مطلب گفت: مسئله توحید یکی از سنگین‌ترین مسائل معرفتی است نفی شرک از خدای سبحان، مستحیل بالذات بودن شریکِ واجب، واحد بالذات بودن خداوند، از دقیق‌ترین مسائل معرفتی است اما آن‌قدر این را نازل کردند به صورت قصه و مثل در آوردند تا همه بفهمند و آن اینکه شما و کارگران ساده مخلوقات خداوند هستید، اما آیا کسی از زیردستان شما شریک کار شما هستند؟
وی ادامه داد: با اینکه شما و قدرت شما، آنها و قدرت اینها همه مخلوق خداست؛ اما هرگز حاضر نیستید یک کارگر ساده را شریک وزیر و وکیل بدانید، ضعیفی را شریک قوی بدانید، مأموری را شریک آمر بدانید، که اگر شریک همدیگر باشند، باید با یکدیگر هماهنگ باشند و هر دو از یکدیگر هراسناک باشند و بدون اذن هم کاری انجام ندهند، شما وقتی برای خودتان چنین چیزی نمی‌پسندید و می‌گویید این درست نیست، هرگز زیردست را همتای خود نمی‌دانید شریک خود نمی‌دانید، مثیل خود نمی‌دانید.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم در ادامه بیان کرد: پس چطور کل جهان که مخلوق خداست مرزوق خداست اصل هویت، قدرت، ذات و صفت، مال و ملک و امثال ذلک را از خدا گرفته اند، اینها را شریک خدا قرار می‌دهید؟!
وی در توصیه به مربیان و مبلغان دینی بر لزوم مخاطب‌شناسی تأکید و اظهار کرد: آن کسی که جلسات قرآنی در روستا یا شهر را اداره می‌کند، باید بداند کدام قسمت را برای مخاطبان بیان کند، اگر آن آیات معارفی که به درد حوزه و دانشگاه می‌خورد را در مجالس عادی مردم بگوید وقتش را تلف کرده، خود پیغمبر(ص) هم همین‌طور بوده است. آیاتی هم که برای توده مردم مناسب است در قرآن کریم کم نیستند، نتیجه این که آیات الهی ﴿هُدیً لِلنَّاسِ﴾ است و هیچ کس از قرآن محروم نیست.
آیت‌الله جوادی آملی با تاکید بر اینکه تبلیغ نباید جای تعلیم و تعلیل را بگیرد، گفت: توده مردم تبلیغ را به جای تعلیم و تکرار تبلیغ را به جای تعلیل می‌دانند؛ این دو کار وصف ممتاز توده مردم است، اما در حوزه‌ها و دانشگاه‌ها این حرف‌ها خریدار ندارد. اگر کسی تبلیغ کرد حوزوی و دانشگاهی نمی‌پذیرد، می‌گوید باید علم باشد، می‌گویند باید علت بیاوری اما برای توده مردم اگر رسانه‌ها چیزی را بگویند و تکرار کنند، این تکرار به منزله علت است و باور می کنند.
