این چه بارانی است که تنها تحریم و رکود از آن می بارد

به گزارش سراج24،زمانی که رئیس جمهور از یک پدیده ای تکراری مرتبا صحبت می کند که هیچ دستاورد ملموسی برای کشور نداشته ،در واقع با چنین صحبت هایی نمک بر زخم مشکلات و معضلات جامعه می پاشد.

رئیس جمهور در مراسم بهره‌برداری از چند دستاور هسته‌ای که به مناسبت یازدهمین سالروز ملی فناوری هسته‌ای در سالن اجلاس سران برگزار شد، گفت برجام یک ابر است، اگر بخواهد باران ببارد و این ابر سرزمین ما را پر از آب کند، این درخت‌های سرو و بلند و جنگل‌ها و مراتع است که ابر را وادار به باران می‌‌کند، اگر این سبزه و گل و درخت نباشد و کویر باشد ابر نمی‌بارد، بارش این ابر با این گل‌ها (مذاکره‌کنندگان هسته‌ای) بود....اگر این باران رحمت نبود آب سنگین صادر نمی‌شد.

چهار سال از دوران ریاست جمهوری حسن روحانی می گذرد و این دوران مملو از شعار و ادعاهایی بوده که در زندگی جاری مردم جایی از این وعده ها دیده نمی شود. با این حال توافق هسته ای با 6 قدرت جهانی به عنوان یکی از دستاوردهای دولت ارزیابی می شود و دولتمردان در جا انداختن ادبیات برجام در افکار عمومی آنقدر افراط کرده اند که جامعه نسبت به آن حساس شده است.

برجامیزه کردن فضای سیاسی و اقتصادی کشور در حالی رقم خورده که به اذعان مسئولان اقتصادی دولت دستاوردهای برجام آن چیزی نبوده که انتظار می رفت و به گفته سیف،‌ رئیس بانک مرکزی‌، تقریبا هیچ از آن به دست آمده است. ولی با این حال، برجام یا برنامه جامع اقدام مشترک، همچنان اصطلاح نخست عرصه سیاسی است و حیات و ممات کشور به آن گره خورده است.

متاسفانه برجام بدجور دولت را به خود معتاد کرده و روزی نیست که از زبان آنها سخنی از برجام بیرون نیاید. در تمامی سخنرانی ها و مصاحبه ها، بخش بالایی از اظهارات به برجام اختصاص می یابد و این رفتار در این چندسال باراها تکرار شده است. برجامی که به تز دولت برای گشایش اقتصادی تبدیل شده و با اصرار بر آن و تکرار آن در جو سیاسی، در حال ایجاد نوعی آنتی تز برای آن شده است.

در نزدیک به 4 سال، صحبت از مذاکرات هسته ای و سپس برجام، در اکثر اظهارات، سخنرانی ها و مواضع مسئولان کشور قرار گرفته است. به نظر می رسد برای آنها هیچ کار مهمتری جزء تشریح برجام و مقابله با منتقدان آن وجود ندارد. بزرگنمایی از برجام به حدی رسیده که در تاریخ دولتی، ایران به قبل از برجام و بعد از برجام تقسیم بندی شده و رئیس سلسله برجامیان نیز، حسن روحانی است. در حالیکه کشورهای پیشرفته و برخی از کشورهای در حال توسعه به دنبال راه های متنوع در پیشرفت هستند و از یکدیگر سبقت می گیرند، مسئولان اجرایی کشور از سوراخ تنگ برجام به جهان می نگرند و با خلق ادبیات حماسی،‌ آن را به عنوان بی سابقه ترین دستاورد دولت ها در تاریخ کشور جانمایی می کنند!‌

اصرار دولت بر برجامیزه کردن فضایی جامع و عدم ارائه برنامه های مدون و عملی روشن برای پیشرفت، همچون گذشته، راه را برای رسیدن ایران به قله پیشرفت و تعالی طولانی تر می کند و هزینه های بی جهتی را متحمل می سازد و حتی زیان هایی نیز در پی می آورد. آنتی تز حاصله از محیط برجامی، به راحتی به عنوان معبری برای سواستفاده غرب تبدیل شده و آنها به بهانه های کوچکی، فضای تحریم یا ترس از آن را بر کشور مستولی کرده اند.

دولت اوباما در پایان کارش و دولت ترامپ نیز در همان آغاز فعالیت ها،‌ تحریم ها را همچنان ادامه داده اند و به اذعان مسئولان و کارشناسان این اقدامات نقض صریح برجام بوده است. برجامی که به خاطر اعتیاد دولت به آن مانع پاسخگویی درست و صحیح و انجام اقدامات متقابل توسط آن گردیده و هزینه های مضاعف آن نیز بر مردم و معیشت مردم نمایان شده است.  اما در صورت متنوع سازی راه های پیشرفت و خارج کردن اقتصاد از حالت تک بعدی، دیگر دولت ها نیازمند ردیف کردن اما و اگرها، بهانه ها و آمارسازی ها در کارنامه عملی خود نخواهند بود.

در حالی رهبر معظم انقلاب شعار دو سال اخیر را بر اساس "اقتصاد مقاومتی "؛ قرار داده اند تا علی رغم تاکیدات بسیار در سال های اخیر بر اقتصاد مقاومتی، راه سوم بهبود و رونق اقتصادی را بار دیگر نشان دهند. در این نگاه، رونق و شکوفایی و گردش چرخ اقتصادی نه از برجام هسته ای و برجام های 2 و 3... به دست می آید بلکه اقتصاد مقاومتی همان نسخه شفابخشی است که بسیاری از آن غفلت کرده اند.

ولی باید گفت برجامی کردن ادبیات سیاسی کشور و قرار دادن ایران بر سر دو راهی انتخاب مدنظر دشمن را می توان بازی در پازل دشمن در نظر گرفت. چشم دوختن به دست آمریکا برای دادن ارفاق های اقتصادی به ایران هرگز نمی تواند ایجاد زیرساخت هایی برای اقتصاد پایدار و پیشرفته کشور را به ارمغان آورد.

بازی در پازل دشمن به معنای عقب نشینی گام به گام از دستاوردها و ارزش های اصلی انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی خواهد بود و در نهایت استقلال و امنیت ملی کشور را خدشه دار خواهد ساخت و منجر به کاهش قدرت ملی و منطقه ای ایران خواهد شد.  

در ماه های پایانی دولت و نیاز دوباره به آرای مردم، دولت باید کارنامه عملی خود را در دوره نخست سکانداری اجرایات کشور در پیشگاه مردم قرار دهد. اما تنها دستاورد دولت یعنی برجام نیز نتوانست برخلاف ادعاهای دولت دستاورد ملموسی داشته باشد و نه آفتاب تابان، نه بارش باران، نه درخت گیلاس و  گلابی و ... بلکه تنها هیچ بود.

منبع: جهان نیوز