گروه فرهنگی «سراج24»- مرتضی اسماعیل دوست: خشونت بخش مهمی از سینمای جهان است. در بازه زمانی طولانی از تاریخ سینمای هالیوود شاهد هجوم انواع فیلم هایی بودیم که با تهییج احساسات مخاطبان و با حربه گلوله و خون هایی تصنعی به دنبال پیشبرد اهداف تجاری خود بودند.
در جدیدترین و شاید بتوان گفت مهم ترین اثر ساخته شده براساس خشونت و جنون در سال 2015 می توان به فیلم «سیکاریو» رسید که ساخته فیلمساز خلاق کانادایی، دنیس ویلنو می باشد که جنگ میان کارتل های مواد مخدر در مکزیک و پاسخ خشنونت بار ماموران آمریکا را در بر دارد. تصویری از هجوم و گلوله و درد و تباهی، وقتی رذالت تبهکاری با وحشیانه های آمریکایی ها پیوند می خورد و نتیجه، اثری دلخراش و همراه با تنش برای بیننده می شود.
خشونت، مقوله ای است که دنیس ویلنو مهارت خاصی در تصویرنمایی آن دارد و در ساخته های پیشین این کارگردان از جمله در اثر قابل توجه اش، «زندانیان» به بروز خشونت در لایه‌هایی قابل تامل رسیده بودیم. در حقیقت فیلمساز در «زندانیان» از پدری به ظاهر دلرحم، هیولایی دست نیافتنی از انسانیت ساخته بود و حال در فیلم «سیکاریو» به مرزهای میان آمریکا و مکزیک و خشونت بی انتهای کارتل های حاضر در این مناطق می پردازد و سوال مهمی را مطرح ساخته که مرز میان خشونت ورزی ها تا کجاست؟ و آیا می توان براساس نگره خشونت با خشونت به شدیدترین شکل ممکن دست به قتل عام زد؟
.jpg)
«سیکاریو» به معنی مزدور اصطلاحی است که در زبان مکزیکی به قاتلین و مزدوران گفته می شود. این فیلم اولین بار در جشنواره کن سال جاری نمایش داده شد و با استقبال عمومی منتقدان مواجه شد و سپتامبر امسال نیز در سینماهای اروپا و آمریکا و کانادا اکران گردید. داستانی از یک مامور سازمان اف بی آی با نام کیت میسر با بازی امیلی بلانت که به دنبال رعایت چارچوب های اخلاقی در هنگام انجام وظیفه می باشد اما خود در چرخه فعالیت ها محکوم به نیستی و نابودی می شود.
فیلمساز در طی روند داستان به دنبال طرح این مساله است که انسان در جهانی رو به تباهی و در هنگامه ای که نیستی و جنایت تار و پود همه چیز را در بر گرفته است، چه راهی را می‌تواند طی کند؟ و آیا می توان پلی میان اخلاقیات و تعهد کاری زد؟ به هر روی کیت میسر با همه تعلق خاطری که به ظاهر به اخلاقیات نشان می دهد در نهایت به نیروهای ویژه‌ای می‌پیوندد که مهم ترین مساله برای آن ها انهدام می باشد؛ حالا می خواهد این حمله و نابودسازی برای یک باند کارتل خرید و فروش مواد مخدر باشد و یا هر مساله دیگری را در بر گیرد! از سویی با ارجاع داستان به سمت مساله تبهکار و تباهی و با توجه به ارجاعات سیاسی که از فیلم می توان داشت به مساله ژست گرایی ظاهری سیاستمداران آمریکایی می رسیم که برخلاف شعارهای زیبای آزادی خواهانه در متن و بطن حضورشان در جهان به تنها چیزی که فکر نمی کنند همین آزادی و استقلال کشورها است و در واقع مفهوم حضور را تنها در اجرای فرامین شیطانی خود از سوی کشورهای دیگر می یابند و از این زاویه می توان کیت میسر را نماینده ای از ادعاهای پوچ و بی هویت آمریکایی ها در طی سال های بسیار دانست که با همین رویه فریبنده و با ادعای تحقق عئالت به سمت لشگرکشی به سرزمین های بی دفاع برآمدند.
