گروه سیاسی «سراج24»-«نمی توانم درباره توافق با ایران قول بدهم. اما امتحان می کنیم ببینیم دیپلماسی می تواند جلوی نیاز به اقدام نظامی را بگیرد یا نه». این بخشی از اظهارات گستاخانه جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در مصاحبه با شبکه «ای بی سی» است. بیش از یکسال توافق ایران و 1+5 تحت عنوان برنامه اقدام مشترک می گذرد. در آذرماه سال 92 و پس از خبر اعلام توافق، حجت الاسلام حسن روحانی در نشست خبری خود، به پشتوانه مفاد توافق، از ترک در ساختمان تحریم ها و پذیرفتن حق غنی سازی ایران گفت. اما دیری نگذشت که علاوه بر تحریم ها، تهدیدات علیه کشورمان از سوی مقامات آمریکایی شدت گرفت. استراتژی فشار همه‌جانبه علیه ایران از چند سال پیش علیه کشورمان عملیاتی شده است. «تجمیع فشار و آنگاه مذاکره»، راهبرد آمریکا در قبال ایران بوده است. اکنون با گذشت بیش از یکسال از اجرای توافق ژنو و در شرایطی که طرفین مذاکرات هسته‌ای از ضرورت تفاهم برای توافق جامع می‌گویند؛ وزیر امور خارجه آمریکا ایران را تهدید کرده است. این البته اولین تهدید نظامی این کشور پس از توافق ژنو نیست و واشنگتن بیش از 20 بار تهران را به حمله نظامی تهدید کرده است. البته هربار نیز دولتمردان در قبال این تهدیدات سکوت اختیار کردند تا نکند مقامات آمریکا از آنها آزرده خاطر شوند. این بار نیز پاسخ تهدیدات آمریکایی ها را مسئولین نظامی ایران دادند. سردار سرتیپ پاسدار سیدمسعود جزایری معاون امور بسیج و فرهنگ دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح در واکنش به اظهارات وزیر امور خارجه آمریکا بیان کرد: کند ذهنی وزیر خارجه آمریکا به گونه ای است که فکر می کند با تهدید نظامی، جمهوری اسلامی ایران از منافع قطعی خود دست برمی دارد.
وی افزود: در صورت حرکت احمقانه نظامی آمریکا علیه ایران قدرت واقعی جمهوری اسلامی را به آمریکایی ها نشان خواهیم داد.
رئیس ستاد تبلیغات دفاعی کشور با اشاره به اقتدار دفاعی و آمادگی های فوق العاده و تعیین کننده نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تأکید کرد: ما در مصاف نظامی به گونه ای عمل می کنیم که برای همیشه از شر آمریکا نجات پیدا کنیم.
سردار جزایری خاطرنشان کرد: دفاع مستحکم و آفند گسترده و پراکنده ما آمریکا را مجبور خواهد کرد از منطقه استراتژیک غرب آسیا خارج شود.
پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، پرونده هسته‌ای ایران روندی جدید به خود گرفت و از شورای عالی امنیت ملی به وزارت امور خارجه ارجاع داده شد. دولت تدبیر و امید تلاش داشت تا با تعامل بیشتر و پذیرش تعهدات سنگین‌تر، اعتمادسازی کند و طرف مقابل هم متناسب با آن مجاب به رفع تحریم‌ها شود.
این اتفاق در نهایت در سوم آذر ماه سال 92 افتاد و دولت در کمتر از صد روز اول به توافقی مقدماتی «رسیدن به یک راه‌حل جامع بلندمدت و مورد توافق طرفین» و با هدف «تضمین‌نمودن صلح‌آمیزبودن برنامه هسته‌ای ایران» دست یافت. براساس این توافق طرفین «به صورت داوطلبانه» متعهد شدند تا اقدامات متقابلی را به عنوان گام اول یک راه‌حل جامع انجام دهند. بنا بر این توافق، ایران برنامه هسته‌ای خود و غنی‌سازی اورانیوم را به شکلی محدود ادامه خواهد داد و نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را بر تأسیسات خود تسهیل خواهد نمود. در عوض، طرف مقابل بخشی از تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران را تعلیق می‌کند و از وضع تحریم‌های جدید اعم از بین‌المللی، چندجانبه و یک‌جانبه خودداری خواهد نمود.
عملکرد آمریکا طی یکسال گذشته از توافق ژنو، نشان می‌دهد برخلاف ادعاهایی که مطرح می‌شود ماشین تحریم آمریکا علیه ایران متوقف نشده است. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده به‌ویژه بر پایه‌ی گزارش وزارت خزانه‌داری آمریکا در طی حدود یازده ماه پس از توافق ژنو بیش از 100 مورد تحریم جدید از سوی آمریکا علیه شرکت‌ها، بانک‌ها و افراد با ادعای ارتباط با برنامه‌ی هسته‌ای ایران یا مسائل حقوق بشر و تروریسم اعمال شده است. البته این تعداد شامل موارد جزئی نیست که قطعاً تعداد این تحریم‌ها را افزایش خواهد داد. همچنین اتحادیه اروپا نیز ۱۷ شرکت و فرد را در ارتباط با ایران تحریم کرد. این اتحادیه در تاریخ هشت آذر ۹۲، «شرکت مدیریت ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای ایران» و ۱۶ شرکت کشتیرانی را با ادعای حمایت از برنامه‌ی هسته‌ای و دور زدن تحریم‌ها، تحریم کرد.
| بخشی از تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران پس از توافق ژنو | ||
| ردیف | تاریخ | اسامی تحریم شدگان |
| 1 | 8 آذر 92 | تحریم اتحادیه اروپا علیه 17 شرکت ایرانی |
| 2 | 21 آذر 92 | ۴ شرکت خارجی و ۵ نهاد ایرانی |
| 3 | 4 بهمن 92 | وضع جریمه‌ی ۱۵۲میلیون دلاری به بانک کلیراستریم آلمان |
| 4 | 8 بهمن 92 | بانک روسی «بانک ماسکوا» 9.4 میلیون دلار جریمه شد |
| 5 | 17 بهمن 92 | ۱۸ شرکت و ۱۴ فرد ایرانی |
| 6 | 17 بهمن 92 | یک شهروند تبعه‌ی ترکیه |
| 7 | 17 بهمن 92 | چند تن از اعضای سپاه پاسداران |
| 8 | 9 اردیبهشت 93 | ۸ شرکت چینی و ۲ شرکت در دبی |
| 9 | 19 تیر 93 | درخواست جریمه‌ی ۵۰۰ میلیون دلاری از کومرتس بانک، دومین بانک بزرگ آلمان |
| 10 | 22 تیر 93 | جریمه‌ی ۸ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلاری بانک فرانسوی بی ان پی پاریباس |
| 11 | 7 شهریور 93 | تحریم بیش از 25 فرد و شرکت ایرانی و غیرایرانی از سوی آمریکا |
| 12 | 16 مهر 93 | اصرار اتحادیه اروپا بر تداوم تحریم شرکت ملی نفتکش ایران |
| 13 | 29 مهر 93 | ممنوعیت سرمایه‌گذاری در نفت و انرژی در ایران از سوی کنگره ایالتی پنسیلوانیای آمریکا |
| 14 | 15 آبان 93 | منع پرداخت هزینه استفاده از خدمات پروازی و عبور از مسیر هوایی ایران توسط شرکت‌های هوایی غیرآمریکایی از طریق موسسات مالی آمریکایی |
| 15 | 17 آبان 93 | تحریم سه موسسه بانکی، آموزشی و یک سرمایه‌دار ایرانی از سوی اتحادیه اروپا |
| 16 | 23 آبان 93 | تحریم مجدد دانشگاه شریف، شرکت سورینت و بابک زنجانی از سوی انگلستان |
| 17 | بهمن 93 | تحریم مجدد شرکت ملی نفتکش ایران از سوی اتحادیه اروپا |
در نهایت، دو ماه پس از اعمال گسترده تحریم‌های جدید علیه ایران، تیم هسته‌ای کشورمان مذاکرات کارشناسی وین را در اعتراض به رفتار آمریکایی‌ها ترک کرد. تحریم‌های جدید حتی با واکنش وزارت خارجه‌ی روسیه مواجه شد و این وزارت‌خانه با صدور بیانیه‌ای، تحریم‌های جدید را «نقض مستقیم توافقنامه‌ی ژنو» و نیز «نقض قوانین بین‌المللی» خواند.
تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه کشورمان ادامه پیدا کرد و به بیش از یکصد مقام، شرکت و سازمان خصوصی و دولتی را در لیست تحریم‌ها قرار داد تا در نهایت وزارت امور خارجه کشورمان اعلام کرد که این تحریم‌ها ناقض توافقنامه ژنو است!
اما در جدیدترین نمونه، اتحادیه اروپا در اقدامی عجیب، باز هم شرکت ملی نفتکش ایران را در لیست تحریم های خود قرار داد. دولتهای اتحادیه اروپا یک اصلاحیه قانونی را تصویب کردند که می‌تواند نظام تحریم‌ها علیه روسیه، ایران و سوریه را مستحکم تر کند. این در حالی بود که دادگاه عمومی اتحادیه اروپا، دومین دادگاه این اتحادیه چند ماه پیش حکم داده بود دلیلی برای قرار دادن این شرکت در فهرست تحریمی آن اتحادیه وجود ندارد.
اکنون که دور جدید مذاکرات ایران و 1+5 قرار است از فردا در سوئیس برگزار شود، آمریکا بار دیگر ایران را تهدید به حمله نظامی کرده است. این در حالی است که رسانه های غربی از نزدیک بودن زمان توافق ایران و 1+5 خبر می دهند.
