به گزارش «سراج24» در انتخابات میان دوره‌ای آمریکا جمهوری خواهان توانستند با تسخیر کرسی‌های لازم، کنترل مجلس سنا آمریکا را به دست گیرند تا بدین ترتیب برای اولین بار طی سالیان گذشته هر دو مجلس نمایندگان و سنا مدیریتی غیر دموکرات را تجربه کند.
اگرچه نشانه های شکست دموکرات ها از چندی پیش آشکار شده بود اما بی شک روی کار آمدن جمهوری خواهان و همزمانی در اختیار داشتن مجلس نمایندگان و مجلس سنا می تواند برخی معادلات را دگرگون کند و تاثیر بسزایی بر روابط خارجی ایالات متحده داشته باشد.
حزب جمهوری‌خواه ایالات متحده آمریکا (Republican Party) یکی از دو حزب بزرگ این کشور است که به همراه حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا حکومت را در این کشور در دست دارند. برخلاف دموکرات‌ها که بسیار لیبرال و آزادی‌خواه هستند، جمهوریخواهان نوعاً در دسته محافظه‌کاران قرار می‌گیرند؛ البته این بدان معنی نیست که همه مبانی سیاسی لیبرالیسم از نظر جمهوریخواهان رد می‌شود، بلکه اشاره به این موضوع دارد که تمایلات آنها بیشتر به سمت لیبرالیسم کلاسیک سوق دارد.
ایران - دموکرات ها یا جمهوری خواهان؟ کدامیک ؟
با نگاهی به تبادل قدرت میان دموکرات ها و جمهوری خواهان و سیر عملکرد آن ها می توان به شیوه تصمیم گیری ایالات متحده در روابط خود با ایران و بطور کلی سیاست های داخلی و خارجی این دو حزب امریکا پی برد.
اگر چه این دو حزب در سیاست خارجی آمریکا هیچگاه به نفع ایران و جهان کاری صورت نداده و تنها به فکر منافع امریکا و در واقع منافع حزبی خود بوده اند اما این دو حزب در نحوه اجرای این سیاست ها رویکرد متفاومتی دارند که شامل ایجاد فشارهای جهانی و یا تهدید به جنگ و حرکت نظامی بر علیه کشورها بوده است.
یکی از مواردی که نشان از یکی بودن سیاست مبتنی بر قدرت این دو حزب دارد مخالف بودن هر دو با دستیابی ایران به فناوری هسته ای است که البته حزب جمهوری خواه نحوه مخالفت با این فناوری را با پرستیژ مبتنی بر زور(نظامی) نشان می دهد و حزب دموکرات پرستیژ مبتنی بر اقتدار و اعمال فشار بین المللی را دنبال میکند. نمونه عملی این تفکر را در بحث گروگان های امریکایی در مرحله اول در زمان ریاست جمهوری جیمی کارتر و نحوه برخورد کارتر با ایران و سپس در مرحله دوم فشارهای مجلس امریکا که آن زمان در دست جمهوریخواهان بود و نتیجه آن اقدام نظامی علیه ایران بود می توان مشاهده کرد.
جالب است بدانید شعار تبلیغاتی رونالد ریگان (جمهوری خواه) برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که کمک های زیادی در جنگ تحمیلی به صدام جنایتکار نمود این شعار بود "خرسی در جنگل است ، باید آن را شکار کرد". ریگان در زمان ریاست جمهوری خود جنگ سرد را به جنگ ستارگان و جنگ با کمونیسم را به جنگ با تروریسم و تبلیغات مذهبی را به جنگ با اسلام تبدیل نمود.
با وجودی که در کل مجالس سنا به عبارتی نقش تشریفاتی دارند و از طرف دیگر بر اساس قانون اساسی ایالات متحده قوه مجریه از جایگاه برتری نسبت به دیگر قوا برخوردار است و در موارد اختلافی رئیس جمهور نقش تعیین کننده ای در مسائل خواهد داشت تا جایی که حتی رئیس جمهور می تواند مستقلا دستور حمله به دیگر کشور ها را صادر کند اما بلا شک روی کار آمدن جمهوری خواهان و در دست گرفتن مجلس نمایندگان و سنا در مقابل رئیس جمهور دموکرات آمریکا یعنی باراک اوباما ، نمی تواند در تعیین سیاست های داخلی و خارجی آمریکا بی تاثیر باشد.
همانگونه که پیش از این هم کنگره آمریکا تلاش بسیاری در جهت تصویب و اعمال تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داده و با توجه به دلایل ذکر شده به نظر می رسد با قدرت گرفتن جمهوری خواهان در مجلس سنا روابط غرب با ایران وارد فاز جدیدی شود و بطبع آن مذاکرات هسته ای ایران تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
نو محافظه کاران و سیاست های آن ها در قبال ایران
حزب جمهوری خواه دارای جناح بندی های داخلی نیز هست که از جمله معروف ترین و شناس ترین آن ها می توان به محافظه کاران و نو محافظه کاران اشاره کرد. با وجودی که نو محافظه کاری شکل جدیدی از همان محافظه کاری است اما در برخی از مسائل تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند.
محافظه‌کاران نوین یک جناح کم تعداد اما با نفوذ در داخل حزب جمهوری‌خواه ایالات متحده آمریکا است. بکارگیری ابزار قدرت در حل منازعات بین‌المللی و اجرای مشروط تعهدات جهانی آمریکا از جمله اصول مهم محافظه‌کاران نوین در عرصه سیاست خارجی و امنیتی است.
از جمله معروف ترین شخصیت های نام آشنا برای مردم جهان و نو محافظه کار جرج دبلیو بوش رئیس جمهور اسبق آمریکا بود که به بهانه مبارزه با تروریسم خاورمیانه را به کام آتش جنگ کشاند.
در آستانه هزاره سوم ، در ایالات متحده آمریکا گروهی در مصدر قدرت قرار گرفتند که از آن ها به عنوان نو محافظه کاران تعبیر می شود.(ریشه نو محافه کاری به گروهی از روشنفکران بیشتر یهودی می رسد). آن ها بر این باور هستند که دموکراسی آمریکا بهتر از دیگر نظام های سیاسی است و برتر از دموکراسی آمریکا هیچ پدیده دیگری تا این حد به شکوفایی انسان کمک نکرده است. آن ها معتقد هستند که باید این پدیده را گسترش داد و در اصطلاح آن را صادر کرد.
پیروان این تفکر در آمریکا بزرگ ترین تهدید را برای خود از ناحیه دولت هایی می دانند که ارزش های آمریکا را نپذیرفته اند لذا برای سرکوب این تهدید ها حتی از توسل به زور نیز نباید دریغ کرد.همین تفکر تند زمینه ساز بسیاری از جنگ ها در منطقه خاورمیانه گشت که از جمله آن ها می توان به جنگ عراق و افغانستان اشاره کرد.
گفتمان نو محافظه کاری بر این باور است که پس از سقوط شوروی ، آمریکا باید بتواند نظم بین المللی را بر اساس منافع خود تعریف کند و در این زمینه آمریکا باید قدرت نرم افزاری و سخت افزاری خود را بالا ببرد. این منافع می توانند مختلف باشند اما همه ی آن ها هدف واحدی را دنبال می کنند که آن حفظ هژمونی آمریکا یعنی افزایش قدرت نفود در جهان و به عبارتی تسلط بر دیگر کشورها است.
نو محافظه کاران به نهادهای بین المللی که قدرت و نفوذ آمریکا را محدود می کنند خوش بین نیستند و معتقدند اگر سازمان ملل در مسیر اهداف آن ها حرکت نکند این سازمان مترسکی است که در دنیای امروز نمی تواند نقش موثری ایفا کند!
محوری ترین جایگاه در تفکر نو محافظه کاری حفظ بقا و دستیابی به امنیت مطلق اسرائیل است زیرا در بین این گفتمان ، اسرائیل یک جنگجوی صلیبی مدرن تصور می شود که می تواند به عنوان نیرویی بازدارنده در برابر دولت های منطقه عمل کند و مانع از پیروزی گروه های اسلام گرا در منطقه شود.
یکی از معروف ترین چهره های شناخته شده و محافظه کار جورج دبلیو بوش رئیس جمهور اسبق آمریکا است ؛ سیاست های خارجی دولت بوش حکایت از گسترش ابعاد موضع گیری گفتمان محافظه کاری داشت. بوش تمایل زیادی داشت تا همانگونه که ریگان برنده واقعی جنگ سرد و طراح اصلی نظم نوین جهانی بود وی نیز ناجی ملت های جهان و پیامبر دموکراسی نام بگیرد.
در همان ایام یکی از کشور هایی که جایگاه مهمی در سیاست خارجی دولت بوش داشت ایران بود. هدف عمده آمریکا آن بود که به یک ائتلاف جهانی بر ضد ایران دست یابد ، ائتلافی که امکان شکل گیری آن در حوزه امنیتی بیش از دیگر حوزه ها فراهم بود و این پرونده در حوزه مسائل هسته ای ، بحث تکنولوژی موشکی و یا در زمینه تروریسم جای گرفت.
انتهای پیام/
