به گزارش سراج24، با این که سی و چند سال از انقلاب اسلامی ایران می گذرد و در طول این مدت شاهد انواع تحریم های اقتصادی، سیاسی و نظامی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بودیم اما به گفته بسیاری از کارشناسان سیاسی و اقتصادی داخلی وخارجی تحریم هایی که در سال 91 از سوی کنگره آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران وضع شد شدیدترین نوع تحریم ها در طول این سی سال بوده است.
در واقع غربی ها به خوبی نقطه ضعف اقتصاد ایران را تشخیص داده و پیکان تحریم های خود را به سمت صنعت نفت و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نشانه گرفتند تا از این طریق مردم را در مقابل مسئولان و نظام جمهوری اسلامی ایران قراردهند.
علی‌رغم اظهارات مقامات غربی در مورد علت تحریم‌ها علیه ایران، در واقع بیانیه حقوق بشر ضد ایرانی که اخیرا مطرح شده نیز نشان می دهد مسئله هستهای هرگز علت تحریم‌های اقتصادی از سوی کشورهای غربی نیست.
مهرداد بذرپاش نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی می گوید تحریم های اقتصادی علیه مردم ایران، نتیجه سیاست های نظام و یا مسائل حاشیه‌ای، نظیر هولوکاست نیست و درواقع این، یک عملیات فریبکارانه است که می خواهد اذهان عمومی را از عامل اصلی تحریم ها منحرف کند.
عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان ادامه می دهد خرداد ماه 1387 خاویر سولانا طرح موسوم به "فریز در مقابل فریز" را پیشنهاد داد که این موضوع، حاکی از اذعان طرف مقابل به مفاهمه و بازی برد – برد با ایران بود. به عبارتی طرف مقابل با اذعان به حقوق هسته ای کشورمان، خواستار توقف تحریم ها و همزمان توقف رشد فعالیت های هستهای ایران شده بود.
این پیشنهاد، به خوبی وضعیت جمهوری اسلامی در آن برهه را نشان می دهد. همان زمان خبرهایی درباره نامه‌های رییس جمهور آمریکا به رهبر معظم انقلاب برای مذاکره مستقیم منتشر می شود، اما تنها یک سال بعد، درست در خرداد 88 فتنه گران، به بهانه دروغ تقلب، مدتی وضعیت تهران را ناآرام کردند؛ ناامنی در برخی خیابان های تهران باعث شد روند کوتاه آمدن آمریکا در قبال ایران هستهای، وضعیت معکوس بگیرد.
نکته جالب توجه در این است که دقیقا یک سال بعد و در خرداد 89 ، تحریم‌های قطعنامه 1929 علیه مردم ایران اعمال می شود و متعاقب آن موجی از تحریم های یک‌جانبه آغاز می شود.
اما سوال این است که چرا امریکایی ها و اروپایی ها این بار معیشت مردم را مورد تحریم قرار دادند؟ برای پاسخ به این سوال به اظهار نظرهایی که حین اعمال تحریم های اقتصادی از سوی مقامات غربی منتشر شد می رویم.
*روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال همزمان با اعمال این تحریم ها در مقاله ای می‌نویسد باید تحریم‌ها بر موضوع معیشت، متمرکز شود تا شورش‌های خیابانی در تهران احیاء شود.
*رئیس جمهور امریکا که تا قبل ازانتخابات ریاست جمهوری سال 88 در نامه‌هایی به رهبر معظم انقلاب، خواستار مذاکره مستقیم برای حل مشکل هسته ای ایران شده بود با دیدن شرایط سیاسی ایران و با چرخش 180 درجه ای ، در رسانه های امریکا می گوید: "به نظر، نمی‌رسد ایران از نظر سیاسی آنقدر وضع ثابتی داشته باشد که بتوانند درباره مسأله ی هستهای تصمیم‌های سریع اتخاذ کنند".
*مایکل اورن، سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا چند روز قبل از تصویب قطعنامه 1929 می‌گوید: «ملت ایران در پی انتخابات ریاست‌جمهوری با برقرار شدن تحریم‌های جدی نیز، رهبران رژیم را مسؤول وضعیت تلقی خواهد کرد نه آمریکا یا اسرائیل را و تحریم‌ها شکاف میان حکومت با ملت ایران را بیشتر می‌کند و رژیم را ضعیف‌تر خواهد کرد.
*آدام ارلی، سفیر وقت آمریکا در بحرین در گفت‌وگو با برخی مقامات عربی می گوید «کاخ سفید همزمان با انجام مذاکرات ایران و 1+5 نحوه حمایت از «رهبران معارض جدید» در ایران را پیگیری می‌کند». «اگر مذاکرات ژنو موفقیت‌‌آمیز نباشد و در آن پیشرفتی حاصل نشود، آمریکا قصد دارد همزمان با تشدید تحریم‌ها، اعمال فشار سیاسی علیه تهران را با حمایت «رسمی»، «علنی» و «گسترده» از موسوی و خاتمی وسعت بخشد چرا که هیچ فشاری به دولت ایران، بدون تقویت جریان‌های طرفدارغرب در ایران کارساز نیست».
*جوزف لیبرمن، سناتور آمریکایی در یک مصاحبه تلویزیونی، صراحتا دلیل اعمال تحریم‌های تند و گسترده علیه ایران را «کمک به ادامه حیات گروه مخالفان داخل کشور» بیان کرده و می گوید: «از یک منظر، یکی از سرچشمه‌های این حرکت جهانی در ایران و پس از انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفت، که از دید من انتخاباتی تقلب آمیز بود که در ماه ژوئن سال ۲۰۰۹ شاهد بودیم و جنبش سبز در ایران متولد شد»
اگر هنوز عده ای به این باور نرسیده اند که درواقع فتنه سال 88 منجر به تحریم های اقتصادی علیه ایران شد و نه برنامه هسته ای ایران ، و آقای رئیس جمهور نیز اشتباه برداشت کرده اند و باید به این باور برسند که چرخ هسته ای می تواند درکنارش چرخ زندگی مردم بچرخاند.
عباس عبدی فعال سیاسی اصلاحات به طور صریح و شفاف در نشستی که در یکی از خبرگزاری‌های رسمی برگزار شده است می‌گوید" شکل‌گیری حوادث سال ۸۸ باعث تشدید فضای تحریم علیه کشورمان شد"
وی ادامه می دهد: «حوادث سال ۸۸ پروسه‌ای بود که کم‌کم شکل گرفت و همه در آن بازی به یکدیگر پاس‌کاری می‌کردند تا در نهایت یک بازی مشمئزکننده‌ای شکل گرفت، نتیجه هم چیزی شد که در صحبت‌های مقام رهبری وجود داشت، یعنی هتک حیثیت از نظام بود و وضعیت ایران به دلیل همین اتفاقات در صحنه بین‌الملل به نسبت تضعیف شد. واگرتحریم هابه دلیل مسائل هستهای بود، اما اوضاع ۸۸ فضا را برای تشدید تحریم‌ها مستعد کرد.»
باید تاکید کرد در حالی که اجتماع بی نظیر ملی در انتخابات سال 88 و حضور تاریخی 85 درصدی مردم در این انتخابات می توانست سرمایه اجتماعی عظیمی را برای پیشبرد اهداف نظام و تسریع روند حرکت اقتصاد ملی بوجود آورد اما بی بصیرتی برخی خواص و برنامه ریزی دقیق دشمنان نظام برای تبدیل یک فرصت تاریخی به یک تهدید جدی شرایطی را بوجود آورد که منجر به فتنه سال 88 شد و این فرصت تاریخی را از کشور گرفت که قطعا مرور زمان ابعاد این سنگ اندازی بزرگ در مسیر اعتلای کشور را به درستی نمایان خواهد ساخت. متاسفانه فتنه بوجود آمده نه تنها اقتصاد ملی را دچار توقف های مقطعی در همان برهه چند ماهه کرد بلکه آثار بعدی آنچنان شرایط خاصی را بوجود آورد که تا کنون این شرایط ادامه دارد.
اگرچه مردم درتاریخ ۹ دی ۸۸ تکلیفشان را با «خیانت بزرگ» به ایران روشن کردند اما اینکه بعد از 5 سال هنوز باید اثرات آن ضربه ای که از سوی معاندین بر پیکره نظام وارد شد را تحمل کنند.
