به گزارش خبرنگار «سراج24»، روز گذشته سخنگوی قوه قضائیه در نشست خبری با حضور نمایندگان رسانه ها، در بخشی از سخنانش با انتقاد از افرادی که نسبت به اقدامات آمریکا خوشبین هستند، گفت: «متأسفانه همچنان برخی در داخل فکر می‌کنند که اگر به آمریکا چراغ سبز نشان بدهند و با آن کشور کنار بیایند مشکلاتشان حل می‌شود. و حتی هنگامی که علیه آمریکا سخنی گفته می شود آنها واکنش نشان می‌دهند. مگر شما با شیطان بزرگ چه نسبتی دارید؟ البته این جای خوشحالی است که ماهیت آمریکایی‌ها و غرب‌زده‌ها مشخص می‌شود.»
این تذکر در حالی از سوی حجت الاسلام غلامحسین محسنی اژه‌ای مطرح شد که پیش از این نیز رهبر معظم انقلاب در تاریخ 28 بهمن 92 در دیدار هزاران نفر از مردم تبریز و شهرهای مختلف استان آذربایجان شرقی با انتقاد از برخی تلاش‌ها برای معرفی یک چهره غیرواقعی از امریکا به مردم، گفتند: «برخی افراد تلاش دارند با بزک کردن چهره امریکا، زشتی ها و خشونت ها و وحشت آفرینی ها را از این چهره بزدایند و دولت امریکا را دولتی علاقمند به مردم ایران و انسان دوست معرفی کنند، اما تلاش این افراد به نتیجه نخواهد رسید.»
این هشدارها در حالی مطرح است که علی رغم بیداری ملت متحد ایران و هوشیاری مردم در برابر دست چدنی امریکا در دستکش مخملی، اما از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم و آغاز دور جدید مذاکرات و تغییر تیم مذاکره کننده، برخی اصلاح طلبان همراه و همزبان با برخی از مسئولان خوشبین دولتی به چراغ سبزهای آمریکا، رسانه های خود را با بزک کردن چهره آمریکا نقاشی می کنند و اگر انتقادی هم به فرض مثال از نمایندگان اصولگرای مجلس علیه امریکا عنوان شود، به آن واکنش نشان می دهند و آن شخص منتقد و تمامی اصولگرایان منتقد به اقدامات آمریکا را در چارچوب تندروها و افراطیون معرفی می کنند!
اینجاست که باید پرسید مگر نسبت این افراد با شیطان بزرگ چیست؟ البته اگر به گذشته ای نه چندان دور بنگریم بخشی از این نسبت ها پیدا می شود؛ آنجایی که جرج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا در مراسم افتتاح «بنیاد بوش»، اصلاح طلبان را خط مقدم آمریکا در ایران خواند و گفت چشم امید آنها به ماست.
و آنجایی که نتانیاهو نخست وزیر رژیم غاصبی که به عنوان سگ نگهبان آمریکا در منطقه غرب آسیا شناخته می شود، ادعا می کند: «اصلاح‌طلبان سرمایه‌های ما در ایران هستند».
و آنجایی که اوباما رئیس جمهور آمریکا و سایر مقامات ایالات متحده از فتنه سبز که بخش داخلی آن، ساخته و پرداخته اصلاح طلبان تندرو بود و کشور را به لبه پرتگاه برد، آشکارا حمایت می کنند و هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق آمریکا، از جمله دلایل تصویب قطعنامه ها در آن ایام را دفاع از اپوزیسیون داخلی ایران که اصلاح طلبان افراطی بودند، می داند.
و البته همچنان آمریکایی ها در راستای رفع حصر از موسوی و کروبی که نمایندگان اصلاح طلبان در انتخابات دهم ریاست جمهوری بودند و با طرح ادعای مشترک خود با دشمنان از جمله آمریکا مبنی بر تقلب در انتخابات، نظام را تا مرز براندازی پیش بردند و به عنوان سران داخلی فتنه 88 شناخته شدند، مرثیه سرایی می کنند و اشک می ریزند و برای همدردی با اصلاح طلبانی که هنوز دل در گرو فتنه دارند، علیه ملت و دولت ایران چماق تهدید نشان می دهند و دایره تحریم و فشار را تنگ تر می کنند.
مواردی که بتوان به عنوان نشانه های مستند و مصداقی از نسبت های آمریکا و بخش های افراطی جبهه اصلاحات مطرح کرد فراوان است و اگر قرار به آوردن تمامی آنها باشد باید کتابی در این زمینه نگاشت. اما برخی از مصادیق نزدیک آن را می توان در مسیر همین مذاکرات اخیر ایران و 1+5 رویت کرد. آنجایی که در غیاب و منع ورود مقامات آمریکایی به ایران، نمایندگان پارلمان اتحادیه اروپا و مسئول سیاست خارجی اروپا نه فقط به نمایندگی از اتحادیه اروپا که به نمایندگی از آمریکا و اروپا وارد ایران می شوند و برخی از فتنه گران که خود را در قالب فعال اصلاح طلب می شناسند با آنها به طور مخفیانه دیدار می کنند و هر دروغی که بتوانند در راستای مطامع سیاسی – جناحی خود بر زبان می آورند تا نتیجه آن، تصویب قطعنامه اخیر اتحادیه اروپا علیه جمهوری اسلامی و مردم ایران باشد.
تمامی این اقدامات در حالی رخ می دهد که بعد از آن کمتر اصلاح طلبی حاضر به واکنش در برابر آن می شود و واکنش را تنها به لحظه ای موکول می کنند که شخصی در داخل کشور علیه آمریکا سخن بگوید. برخی از این افراد در رابطه و نسبتی که با آمریکا پیدا کرده اند در ماجرای مخالفت آمریکا با ورود حمید ابوطالبی به خاک امریکا به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل، تلویحا حق را به امریکا دادند و در یادداشت های روزنامه ای خود رسما از دولت ایران برای معرفی شخص دیگری درخواست کردند و به جای آنکه به قلدری و زیر پا گذاشتن قوانین بین المللی از سوی مقامات امریکایی واکنش نشان دهند، به منتقدان امریکا در داخل کشور، واکنش نشان دادند.
حال روشن تر از قبل می توان دریافت که چرا برخی از سران این جریان سیاسی به شعار مرگ بر آمریکای مردم واکنش نشان می دهند؛ با آنکه در گذر ایام و حلول واقعیات بیشتر در تونل زمان، دلیل شعار مرگ بر آمریکا از سوی ملت ایران معلوم شده اما این عده که گاها همزبان و همدل با مقامات آمریکایی، مواضعی را اتخاذ می کنند، حاضرند هزار خاطره ساختگی و خواب ندیده تعریف کنند تا واکنشی باشد به شعار مرگ بر آمریکا و دشمنی و بدبینی ایران در برابر شیطان بزرگ.
