دولت با سوادها و پدیده انتقاد از مردان سیاست

سرویس سیاسی سراج24 - عباس بخشی: واژه سازی چند وجهی یکی از مقوله‌های جدیدی است که اخیرآ و بعد از تشکیل دولت یازدهم وارد ادبیات سیاسی کشور شده است. این واژه سازی ها که در قالب گفتمان های سیاسی مطرح است برای دولت جدید در چند واژه ظهور وبروز کرده است. "کلید حل مشکلات، گفتمان اعتدال و دولت تدبیر و امید" بخشی از این گفتمان های انتخاباتی هستند که همراه با واژه‌های همچون راست گویی به گل واژه‌های ژورنالیستی در معرفی دولت تبدیل شده اند. در کنار آن اصلاحاتی چون " دولت تدبیرگران، کلیدداران، دولت راست گویان، اعتدالیون، ا عتدال گراها" به عنوان تابعی از شعارها وعملکردهای دولت در قالب واژه‌ها تبدیل شده است. در هفته ای (هفته گذشته) که عامه مردم ازکلمات جدیدی مانند سبدسازان از دولت یازدهم یاد می کردند رئیس جمهور در دیدار با اساتید دانشگاهی نمایه نوینی را از دولت یازدهم به نمایش گذاشت.

 

وی با این عنوان که منتقدان مذاکرات ژنو عده ای بی سواد هستند، کشور را به دوبخش "با سواد طرفداران عملکرد دولت" و "بی سواد منتقدین به توافقنامه ژنو" تقسیم کرد این تقسیم بندی آغاز یک سلسله ادبیات سازی جدید توسط مردم شد تا جایی که "با سوادها " عنوان نام گذاری هفته در کشور لقب گرفت. از نظر جامعه شناختی انتخاب اسامی و القاب برای پدیده‌های اجتماعی توسط مردم به بخش هایی  تقسیم می شود که مهم ترین آن اعتراض طنزگونه به موضوعات مختلف توسط شهروندان است. در این مورد خاص که در بالا توضیح داده شد مردم برای نشان دادن اعتراض خود در قالب لطیفه، بذله و شوخی های پیامکی نسبت به بی سواد خواندن بخشی از جامعه توسط رئیس جمهور به اعتراض پرداختند و به طنز از عناوینی چون دولت با سوادها در واگویه های حقیقی و مجازی استفاده کردند. تیغ اعتراضات در شبکه های اجتماعی نسبت به این اظهارات رئیس جمهور زیاد بود تا جایی که پای شوخی های عامیانه به میدان فضای مجازی باز شد وهر کسی به هر نحوی نسبت به این موضوع اعتراض کرد.

 

در حالی که اصل اعتراضات به همان شدت حضور مردم در صف توزیع سبد کالا زیاد بود اما توجه به بخش دوم این تحلیل مهم به نظر می رسد: دولتی که در همه پدیده‌ها توجه علوم آکادمیک را در نظر دارد و برای نمونه تلاش می کند تا مهم ترین مسئله دیپلماتیک در دهه سال اخیر را در چارچوب علوم روابط بین الملل پیگیری کنند در مسائل و موضوعات دیگر مانند اعتراض به اظهارات رئیس جمهور هم باید علوم آکادمیک را در نظر بگیرند چرا که همانطور که گفته شد این دست اعتراضات (واژه سازی ها ) نسبت به این پدیده های اجتماعی بر اساس رای عالمان جامعه شناختی یک خطر بزرگ برای آن "پدیده ساز" به وجود می آورد که کمترین آسیب این پدیده، عدم  اطمینان شهروندان یک جامعه به آن ساختار سیاسی است. دولت خود مکلف است بدون توجه به نقد منتقدین این پدیده اجتماعی را بررسی کند تا حمایت آحاد جامعه برای بهره گیری از ابزار قدرت در موضوعات داخلی و خارجی را از دست ندهد.

 

و سخن آخر: شخص روحانی که همواره منتقد ادبیات عامیانه  رئیس جمهور وقت نسبت به هم میهنان بود و در خلال فعالیت های انتخاباتی به دنبال تکریم هموطنان می گشت حالا چه شده است که جامعه منتظر وعده و وعیدهای انتخاباتی خود را بی سواد قلم داد می کند. این ادبیات پوپولیستی که روزی روحانی منتقد او بود به عنوان پاشنه آشیل دولت یازدهم مطرح است و اگر رئیس جمهور نتواند به تحلیل بازتاب منفی اظهارات خود بپردازد طول عمر محبوبیت این دولت کمتر از دولت بازرگان خواهد شد.نگارنده بازهم تاکید می کند که شخص رئیس جمهور محترم و اعضای هیئت دولت نباید به مسائل مختلف یک سویه نگاه کنند اگر در حوزه روابط بین الملل به تحقیقات علوم اکادمیک اعتقاد دارند در علوم اجتماعی هم به عالمان این علم هم اعتماد کرده و با دیتا های خارج شده از جامعه به تحلیل درست عملکرد دولت در 6 ماه اخبر پرداخته و درصدد حل مشکلات بر آیند.